Χρειάστηκαν μόλις πέντε παιχνίδια στη φετινή Euroleague για να νιώσει ο Ολυμπιακός στο πετσί του τη σοφία της φράσης που αφορά το χρήμα και την ευτυχία. Έχοντας δώσει περίπου 6 εκατ. ευρώ ετησίως μόνο για δύο παίκτες (Βεζένκοφ, Φουρνιέ) και φτιάξει ένα ρόστερ πασπαλισμένο με άφθονη αστερόσκονη, πιθανόν να πίστεψε και ο ίδιος ότι η δουλειά θα γίνει με το mode στον αυτόματο.
«Αν δεν είμαι εγώ θα είναι κάποιος άλλος», είναι η σκέψη – παγίδα ατομικά για κάθε παίκτη σε αυτές τις περιπτώσεις. Ο Ολυμπιακός δέχτηκε 52 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο από την Εφές 50, από την Μπάγερν και 48 στο πρώτο από τον Παναθηναϊκό, ενδεχομένως γιατί έπεσε στη λούμπα του η δουλειά με κάποιο τρόπο θα γίνει. Όμως, έχοντας απεμπολήσει παντελώς τις αρχές που τον έκαναν ξακουστό ως ομάδα – συνώνυμο σκληράδας και αυταπάρνησης, η δουλειά δεν θα μπορούσε να γίνει με κανέναν τρόπο.
Η επιστροφή στις «προαιώνιες» καταβολές ήταν απαραίτητη για να σταματήσει ο κατήφορος και να θυμίσει σε όλους ο Ολυμπιακός από τι υλικό είναι φτιαγμένος. Το ασφαλές “καταφύγιο” σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η ανάσυρση της αμυντικής πανοπλίας. Οι ερυθρόλευκοι έγιναν ξανά αφόρητοι για τον αντίπαλο, παίζοντας με ένταση, επιθετικότητα και σεμιναριακές αλληλοκαλύψεις στην άμυνα.
«Έχουμε τους παίκτες που θα είναι σκληροί αμυντικά, θα έχουν συγκέντρωση και θα θυσιάζονται ο ένας για τον άλλο», δήλωσε ο Γιώργος Μπαρτζώκας, που σαν να πάτησε ένα κουμπί μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό, είδε την ομάδα του να αναβαθμίζει με εντυπωσιακό τρόπο, εν μια νυκτί, την αμυντική της λειτουργία.
Η Ρεάλ είχε να μείνει τόσο χαμηλά σε πόντους από τον περασμένο Απρίλη και το εκτός έδρας ματς με τη Ζαλγκίρις. Τότε είχε βάλει 64 π., στο ΣΕΦ την Τρίτη έβαλε 69. Η Μπαρτσελόνα είχε 89 π. κατά μέσο όρο στα πέντε προηγούμενα ματς. Η Ζαλγκίρις, στην πρεμιέρα, την είχε κρατήσει στους 67π., ο Ολυμπιακός της επέτρεψε 74, χαλαρώνοντας εμφανώς στο τελευταίο τρίλεπτο αφού όλα είχαν κριθεί πολύ νωρίς.
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να βγεις στον αφρό στην Ευρωλίγκα, ξέχωρα από το βαθμό ταλέντου στο επιθετικό κομμάτι. Η προσήλωση και η ενέργεια στην άμυνα είναι εκ των ων ουκ άνευ ειδικά για τον Ολυμπιακό, που μέσω αυτών των αρετών έχτισε παραδοσιακά το χαρακτήρα του. Η νοοτροπία και η λειτουργία του σε Πόλη και Μόναχο έμοιαζαν κόντρα στο DNA του. Και θα πρέπει οι μεγάλες σπατάλες του καλοκαιριού να συνδυαστούν με μάτι που γυαλίζει για να παραμείνει η ομάδα στο top επίπεδο.
Ο Μπαρτζώκας, για ευνόητους λόγους, πήγε κόντρα στις συνήθειες του και έκανε ειδική αναφορά σε παίκτες. Ήταν ο Ντόρσεϊ και ο Βιλντόσα. Ο δεύτερος έχει εμφανώς έλλειμμα αυτοπεποίθησης στο επιθετικό κομμάτι. Έπαιξε 14’ και πήρε μόνο μία προσπάθεια, δίνοντας τα όλα όμως στην άμυνα. Αυτό ήταν αρκετό ώστε ο προπονητής του να τον εκθειάσει («ο Βιλντόσα προσπαθεί να κάνει ότι χρειάζεται ο κόουτς και να βοηθήσει την ομάδα. Δεν απασχολεί που δεν σκόραρε σήμερα, είχε μεγάλη συνεισφορά στη νίκη»), θέλοντας να του δώσει ένα boost για να πάρει τις πρωτοβουλίες που του αναλογούν επιθετικά.
Για τον Ντόρσεϊ ο λόγος της ειδικής μνείας ήταν διαφορετικός. Ο 28χρονος γκαρντ δεν έπαιξε ούτε δευτερόλεπτο με τη Ρεάλ και η νοοτροπία του ήταν η ενδεδειγμένη. Οι περισσότεροι περίμεναν ότι με το που θα πατούσε παρκέ θα κοιτούσε το αντίπαλο καλάθι, εκείνος όμως προέταξε το στοιχείο της ομαδικότητας, δίνοντας δύο ασίστ προτού επιχειρήσει το πρώτο σουτ. Αν παίκτες όπως ο Ντόρσεϊ αρχίζουν να σκέφτονται όπως ο Γουόκαπ, τότε το έργο του προπονητή του Ολυμπιακού θα απλοποιηθεί σημαντικά…
ΥΓ: Με τον Εβάν Φουρνιέ του τρίτου δεκαλέπτου οι ερυθρόλευκοι ανεβαίνουν θεαματικά επίπεδο. Μέσα σε λίγα λεπτά σκόραρε 10 πόντους και έβγαλε μία ασίστ, στέλνοντας από νωρίς το ματς για ύπνο. Αν ο Γάλλος σταθεροποιηθεί σε επίπεδα που τον είχαν αναδείξει σε πρώτο βιολί σε ομάδα NBA, τότε ο Ολυμπιακός θα έχει βρει τον δικό του Κέντρικ Ναν…