Στα εννιά χρόνια που συνυπήρξαν στον Άρη κατέκτησαν οχτώ πρωταθλήματα, πέντε κύπελλα και συμμετείχαν σε τρία Final Four του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Ο Νίκος Γκάλης και ο αείμνηστος Γιάννης Ιωαννίδης ταυτίστηκαν κατά κάποιο τρόπο με φόντο το «Αλεξάνδρειο», δημιουργώντας παρέα με τον Παναγιώτη Γιαννάκη την αυτοκρατορία του Άρη στα 80’s. Παρότι ο ένας είχε τον εγωισμό του εκ των κορυφαίων παικτών στην Ευρώπη και ο άλλος έναν ιδιόρρυθμο και απαιτητικό χαρακτήρα, ποτέ δεν ακούστηκε κάτι για ρωγμή στις μεταξύ τους σχέσεις.
«Νιώθω ότι έφυγε ένας δικός μου άνθρωπος, ένα μέλος της ευρύτερης οικογένειάς μου, ένας μεγάλος μου αδερφός», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Γκάλης μετά το θάνατό του Ιωαννίδη, στην κηδεία του οποίου δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυα του, όντας συντετριμμένος.
Η εικόνα και τα λόγια έμοιαζαν να επιβεβαιώνουν την αίσθηση ότι οι δυο τους δεν είχαν προηγούμενα, έστω και αν ο θάνατος πάντα εξωραΐζει καταστάσεις και καταλαγιάζει πάθη. Αλλά και πάλι, τόσοι αγώνες, τόσες προπονήσεις, τόσες στιγμές έντασης και κοινής διαδρομής είναι δυνατόν να μην υπήρξε έστω μία σπίθα διένεξης που θα άναβε τα αίματα και θα χάλαγε, έστω προσωρινά, τις καρδιές τους; Όχι, δεν ήταν (δυνατόν), όπως αποδεικνύεται από μια σχετική αναφορά σε συνέντευξη του Μιχάλη Ρωμανίδη στο «Φως».
Ο παίκτης του Άρη και της Εθνικής Ελλάδας τη «χρυσή» δεκαετία του ’80 δήλωσε χαρακτηριστικά ότι λίγο έλειψε οι δύο άνδρες να έρθουν στα χέρια και ότι αυτός ήταν ο λόγος που είδε για μία και μοναδική φορά τον Νίκο Γκάλη να καπνίζει. «Ήμουν για χρόνια στο ίδιο δωμάτιο με τον Γκάλη. Ήμασταν στη Σόφια, παίζαμε με την Λέφσκι. Του είπε μια χοντράδα ο Ιωαννίδης. Παραλίγο να πλακωθούν, πήγε να του ορμήσει ο Γκάλης. Τότε ήταν και η μόνη φορά που τον είδα να καπνίζει! Ενώ ούτε έπινε ούτε κάπνιζε, είχε ανοίξει κάτι μπουκαλάκια με ουίσκι στο ξενοδοχείο και από την τσατίλα του κάπνισε», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ρωμανίδης, ενώ σε ερώτηση για το ποια ήταν η ατάκα του Ιωαννίδη που όξυνε τα πνεύματα, τόνισε ότι δεν θέλει να το αποκαλύψει δημόσια γιατί «έχει φύγει από τη ζωή ο ξανθός».
Ο Ιωαννίδης σε παλαιότερη συνέντευξη του στο Contra είχε πει ότι ο λόγος που ειπώθηκε αυτή η ατάκα ήταν για μια πάσα που δεν έδωσε ο Νίκος Γκάλης στον ευρισκόμενο σε πλεονεκτική θέση Μάικ Τζόουνς.
Ποια ήταν όμως αυτή η φράση που έκανε… Τούρκο τον Γκάλη; Σύμφωνα με παλαιότερες δηλώσεις του ιστορικού προέδρου του Άρη, Άκη Μιχαηλίδη στο «Βήμα», η αναφορά του ξανθού ήταν πράγματι φαρμακερή: «Εγώ σε έκανα μάγκα…», φέρεται να του είπε, αφότου είχε ανάψει ο καυγάς. Δεδομένου ότι επρόκειτο για το φθινόπωρο του 1989, ίσως τελικά το επεισόδιο να μην ήταν τόσο… αθώο. Στο τέλος της σεζόν και μετά το τρίτο χαμένο Final Four (Σαραγόσα), ο Ιωαννίδης φεύγει από τον Άρη, για τη δυναστεία του οποίου έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση. Ένα χρόνο μετά κατακτά μετά κόπων και βασάνων το έβδομο σερί και τελευταίο έως σήμερα πρωτάθλημά του, ενώ αποτυγχάνει να προκριθεί στο Παρίσι για το τέταρτο διαδοχικό Final Four του.
Στη συνέντευξη του, ο Ρωμανίδης φώτισε και μια άλλη πτυχή του «γκάνγκστερ», όχι τόσο προβεβλημένη. Φυσικά ο επαγγελματισμός του ήταν υπόδειγμα για όλους και η άφιξη του από τις ΗΠΑ άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο προσέγγιζαν την προπόνηση οι Έλληνες μπασκετμπολίστες, αλλά αυτό δεν έχει ευρέως συνδεθεί με την εκμηδένιση των τραυματισμών.
«Πριν ξεκινήσει η ομάδα προετοιμασία, αυτός πήγαινε στα βουνά και έκανε δική του. Ανέβαινε βουνά. Μετά το 1986-1987 αρχίσαμε στον Άρη διπλές προπονήσεις, όποιος ήθελε έκανε έξτρα ατομικές. Ο Νικ δεν ερχόταν ποτέ το πρωί να κάνει σουτ. Πήγαινε στον στίβο! Του άρεσαν αυτά, να σηκώνει βάρη, να ανεβοκατεβαίνει κερκίδες. Ήταν τέρας δύναμης, δεν το έχω ξαναδεί αυτό, δεν θυμάμαι ποτέ να έχει μυϊκό τραυματισμό! Ποτέ δεν είχε θλάση, τράβηγμα! Και μιλάμε για πρωταγωνιστή που έπαιζε 40 λεπτά και ήταν συνεχώς στο ένας εναντίον ενός, έτρεχε πάνω-κάτω».