Ο Παναθηναϊκός έγινε η πρώτη ομάδα που κέρδισε τη Μπάγερν στην έδρα της, έγινε η πρώτη ομάδα στη φετινή Ευρωλίγκα που την κράτησε κάτω από 70 πόντους, έκανε για πρώτη φορά φέτος 3 σερί νίκες και τις έκανε όλες με τρόπο εκκωφαντικό. Όμως, θα μιλήσουμε λιγότερο για το ματς και περισσότερο για την επιλογή Αταμάν να πάρει τον Γκέμπριελ.
Πάμε λίγο 5 μέρες πίσω, τότε που ακούστηκε το όνομα του Γκέμπριελ και άρχισαν οι διαπραγματεύσεις για να έρθει άμεσα στους Πράσινους.
Η (ανεξήγητη) γκρίνια που υπήρξε από πολλούς φιλάθλους του Παναθηναϊκού ξεπέρασε κάθε λογική. Μέχρι και για… κοροϊδία μίλησαν αρκετοί. Λες και αν υπήρχε ελεύθερος στην αγορά ο Ταβάρες, θα καθόταν ο Γιαννακόπουλος να πάρει έναν άπειρο παίκτη…
Χώρια ότι και να υπήρχε, το μπάσκετ δεν είναι παιχνίδι στο Playstation, να βάζεις 2 παικταράδες σε κάθε θέση και να βγαίνουν όλα καλά. Υπάρχουν ισορροπίες στην ομάδα, υπάρχουν παίκτες με συναισθήματα, υπάρχουν άνθρωποι.
Σταθμίζοντας λοιπόν όλα τα δεδομένα της αγοράς, ήταν ξεκάθαρο πως ο Παναθηναϊκός δε μπορεί να βρει Λεσόρ, ειδικά στο επιθετικό κομμάτι. Και να υπήρχε τέτοιος διαθέσιμος σε ταλέντο στο τώρα του, μέχρι να έδενε με την ομάδα, θα είχε κριθεί ως… άχρηστος.
Από τη στιγμή που δεν υπήρχε ρεαλιστικό σενάριο στο οποίο ο Παναθηναϊκός θα αγόραζε από ανταγωνιστική ομάδα στη φετινή Ευρωλίγκα κάποιον παίκτη (π.χ. Ερνανγκόμεθ από Μπαρτσελόνα που δεν είναι και top class παίκτης όπως παίζει) ή θα έφερνε ΝΒΑer (έχει ήδη έναν ΝΒΑer, τον Γιούρτσεβεν που δυσκολεύεται πολύ να κατανοήσει το μπάσκετ στην Ευρωλίγκα), κι από τη στιγμή που ήταν τρομερά σημαντικό να έρθει παίκτης με ευρωπαϊκή εμπειρία ή αντίληψη του μπάσκετ της Ευρωλίγκας, οι επιλογές δεν ήταν πολλές.
Ή στον Σάκο της Βιλερμπάν θα πήγαινε ο Αταμάν ή στον Γκέμπριελ, με βάση και τα χαρακτηριστικά που ζητούσε. Ήθελε να έχει έναν Λεσόρ πίσω. Ο Αταμάν κατάλαβε από τα 2 ματς απέναντι σε Αρμάνι και Μπασκόνια πως επιθετικά τη λύση θα την βρουν οι παικταράδες που έχει, ενώ σε 1 μήνα θα γυρίσει και ο Γκριγκόνις, οπότε δεν είχε ανάγκη ο Παναθηναϊκός από πεντάρι που να σκοράρει 15 πόντους ή να δίνει ασίστ.
Είχε ανάγκη παίκτη να δίνει ενέργεια στην άμυνα και να καλύπτει τους συμπαίκτες του που έχουν αδυναμία στην άμυνα, όπως ο Σλούκας ή ο Λορέντζο. Και ο Γκέμπριελ ήταν ο ιδανικός. Κι αυτό αποδείχτηκε στο πρώτο κιόλας ματς.
Απέναντι στην καλύτερη επίθεση της Ευρωλίγκας, ο Γκέμπριελ ύψωσε μόνος του τείχος και έστειλε όλη τη Μπάγερν να σουτάρει τρίποντα. Άμα τα έβαζαν όλα και κέρδιζαν, μαγκιά τους. Θα είχαν όμως κερδίσει αντιμπασκετικά.
Ο Παναθηναϊκός θα ήταν άδικο σήμερα να χάσει το ματς κι είναι καθαρά θέμα τύχης της Μπάγερν που δεν μπήκε στο 4ο δεκάλεπτο ο Παναθηναϊκός με 10 πόντους διαφορά.
Ο Γκέμπριελ με την ενέργειά του έδωσε ανάσες στην άμυνα στους συμπαίκτες του για να μπορούν να λειτουργήσουν επιθετικά και είναι ο λόγος που ο Ναν άντεξε όλο το 2ο ημίχρονο, που ο Γκραντ ανέβηκε επιθετικά, που «ξύπνησε» ο Μήτογλου.
Δεν έχει υπάρξει ξανά παίκτης του ΠΑΟ που να έχει κάνει 6 μπλοκ, αν δεν κάνουμε κάποιο λάθος. Σίγουρα όχι στο πρώτο του ματς. Χαλάλι του οι βολές, γιατί αυτό που δίνει πίσω, φαίνεται στους συμπαίκτες του. Προφανώς, δεν θα είναι σε κάθε ματς τέτοιος. Αλλά ταυτόχρονα, επιθετικά θα καταλάβει καλύτερα τις κινήσεις των συμπαικτών του για να κάνει καλύτερα σκριν και να κινείται πιο βολικά για τους γκαρντ.
Αυτό που έδωσε σήμερα ο Γκέμπριελ, αυτό θέλει ο Παναθηναϊκός κι ο Αταμάν. Είναι υπεραρκετό. Ας βάζει μέσο όρο 4-6 πόντους. Δεν τον χρειάζεται για το σκορ όταν έχει τον καλύτερο σκόρερ στην Ευρώπη (Ναν), τον Σλούκα, τον Γκραντ, τον Γκριγκόνις οσονούπω και τους Μήτογλου-Χουάντσο που κάτι θα δώσουν. Θα βγουν οι 80-85 πόντοι από αυτούς. Ο Γκέμπριελ θα φροντίσει στην άμυνα να μη γράψει πάνω από 75-80.
Γι’ αυτό που είδατε σήμερα, ο Αταμάν επέλεξε τον Γκέμπριελ που σε ένα ματς έχει ήδη καπαρώσει θέση 1ου σέντερ, διότι ο Γιούρτσεβεν μοιάζει να είναι εκτός αγωνιστικού κλίματος.
Δεν είναι κακό. Συμβαίνουν αυτά. Αν μπορεί να βρει 10 τίμια λεπτά ο Γιούρτσεβεν, θα είναι μια χαρά ο Παναθηναϊκός στο 5. Θα παίρνει και 10 λεπτά εκεί ο Ντίνος, άλλα 10 κι ο Αντετοκούνμπο και θα βγαίνουν τα λεπτά. Θα γίνουν, ενίοτε, και αλχημείες.
Ο Αταμάν θα βρει τον τρόπο οι θέσεις 1-4 να του δίνουν όσα θέλει στο σκορ, έχει αντιληφθεί μέσα του και τους παίκτες που είναι σε θέση να τα δώσουν αυτά και στην επίθεση και στην άμυνα, προσπαθεί μες στο ματς να δώσει και ευκαιρίες στους 3 καινούργιους και να μην τους κάψει, που, δυστυχώς, δεν τον δικαιώνουν (ο Όσμαν ένα τσικ λιγότερο, γιατί βοηθάει αμυντικά).
Τώρα, αν τυχόν βρεθεί κάποιο τρομερό λαβράκι από ομάδες εκτός Ευρωλίγκας στην αγορά, μέχρι τέλη Φεβρουαρίου μπορεί να προσθέσει και 2ο σέντερ.
Πάντως, ο Παναθηναϊκός, μετά τις «σφαλιάρες» με Παρτιζάν-Εφές, απέδειξε πως όλο το πρόβλημα ήταν πρόβλημα μυαλού, συγκέντρωσης, όχι ικανοτήτων. Και έκανε 3 δηλώσεις. Κι αν κάποιος μπορεί από κακεντρέχεια να υποτιμήσει τις νίκες με Αρμάνι-Μπασκόνια, αυτό που έκανε απέναντι στη Μπάγερν, η απίστευτη του άμυνα, χωρίς Καλαϊτζάκη αυτή τη φορά, ήταν μια ξεκάθαρη δήλωση πως όσοι θέλουν την Ευρωλίγκα, θα πρέπει να τα βάλουν μαζί του.
ΥΓ. Πριν από το ματς, ο Κάρσεν Έντουαρντς ήταν πρώτος σκόρερ στην Ευρωλίγκα με 20.7 πόντους. Απέναντι στον Παναθηναϊκό έβαλε 11 πόντους με 4/16 σουτ. Ο Κέντρικ Ναν ήταν 2ος σκόρερ με 20.2 πόντους. Απέναντι στη Μπάγερν έβαλε 27 πόντους με 10/24 σουτ και μόλις 3 βολές.
ΥΓ1. Ντίνο, ήταν η ώρα σου!
ΥΓ2. Το παρκάρισμα Λορέντζο-Γιούρτσεβεν στο 2ο, είναι ένα μήνυμα προς άπαντες από τον Αταμάν πως δεν φοβάται να αναγνωρίσει κάποιες λανθασμένες επιλογές. Το παρκάρισμα Χουάντσο, ένα μήνυμα εντός ομάδας πως δεν έχει αγαπημένα παιδιά και πως αν κάποιος σε ένα ματς δεν τον εξυπηρετεί και έχει χάσει το μυαλό του, δε θα παίξει, κι ας είναι ένας από τους καλύτερους στη σεζόν.