Όσο και αν το κλισέ που θέλει τα ντέρμπι να μην χωράνε σε προβλέψεις έχει δόσεις πραγματικότητας, η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική: σε όλα τα παιχνίδια χωράνε προβλέψεις. Και στο ΠΑΟΚ-ΑΕΚ, όλη η περιρρέουσα ατμόσφαιρα έδειχνε ΠΑΟΚ. Όχι επειδή ο περσινός πρωταθλητής είχε καμιά αισθητή διαφορά από την Ένωση σε επίπεδο εικόνας στα προηγούμενα ματς αλλά κυρίως για λόγους κλίματος: η ομάδα του Λουτσέσκου ενισχύθηκε αισθητά, τη στιγμή που στην ΑΕΚ η γκρίνια για την μη ενίσχυση ήρθε και… έδεσε με την αβεβαιότητα που προκάλεσε η είδηση πως ο Λιβάι ενδέχεται να πωληθεί χωρίς καν να μπορεί να αντικατασταθεί, γεγονός που έμοιαζε σαν… πέταγμα λευκής πετσέτας από τους «κιτρινόμαυρους» για φέτος.
Όμως ορισμένα αγωνιστικά δεδομένα παραμένουν κυνικά και ο ΠΑΟΚ αυτό το έχει γνωρίσει φέτος με πολύ επώδυνο τρόπο μέσα στην Τούμπα. Η ομάδα του Λουτσέσκου φέτος, πριν το παιχνίδι με την ΑΕΚ, μετρούσε τρεις ήττες (από Άρη, ΟΦΗ και Ολυμπιακό) και μια ισοπαλία (με την Καλλιθέα ) μέσα στην έδρα του ακριβώς μετά από ευρωπαϊκά παιχνίδια – μόνο τον Λεβαδειακός κατάφερε να νικήσει δυο φορές μετά από μεσοβδόμαδο παιχνίδι του Europa League. Αν σε αυτά προστεθεί και η ήττα από τον Βόλο, ακριβώς μετά τον αγώνα κυπέλλου με την ΑΕΚ στην Τούμπα που κρίθηκε στην παράταση, το μοτίβο είναι ξεκάθαρο: δυο απαιτητικά ματς την εβδομάδα μοιάζουν με ανυπέρβλητο «εμπόδιο» για τον Δικέφαλο του Βορρά.
Η εικόνα του ντέρμπι Δικεφάλων επιβεβαίωσε το μοτίβο αυτό. Η ομάδα του Αλμέιδα ήταν αισθητά καλύτερη στην Τούμπα, είχε το πάνω χέρι για το μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης, προηγήθηκε με 0-2 υπερβολικά νωρίς για ματς – ντέρμπι και διαχειρίστηκε χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα την πίεση που αυτονόητα προέκυψε μετά τη μείωση του σκορ από τον ΠΑΟΚ. Κυρίως, όμως, είδε τη μια εκ των τριών μεγάλων καλοκαιρινών της μεταγραφών να κάνει ένα ηγετικό ματς για πρώτη φορά την τρέχουσα σεζόν: ο Λαμέλα ήταν να τον πιεις στο ποτήρι για παρθενική φορά την τρέχουσα σεζόν, καθώς εκτός από τις δυο γκολάρες του που έδωσαν στην Ένωση την νίκη ήταν, συνολικά, ο καλύτερος της αναμέτρησης. Εδώ που τα λέμε, για τέτοια ματς τους θες αυτούς τους παίκτες: με τους «μικρούς» καθαρίζουν και οι υπόλοιποι.
Και κάπως έτσι, μπορούμε να πούμε με σχετική βεβαιότητα πως η μάχη του πρωταθλήματος γίνεται για τα καλά μάχη για τρεις: μπορεί ο πρωτοπόρος Ολυμπιακός να είναι στο συν 4 από τους διώκτες του αλλά ΑΕΚ και Παναθηναϊκός συνεχίζουν να ευελπιστούν βάσιμα πως με την έναρξη των πλέι οφ το πρωτάθλημα οι διαφορές θα είναι ακόμα πιο μικρές. Πόσο μάλλον η ΑΕΚ- που αν έχανε στην Τούμπα χανόταν- νιώθει πλέον πως αν σε μια σεζόν με τόσες πολλές και τόσες συχνές εσωτερικές κρίσεις συνεχίζει να βλέπει από κοντά την πρώτη θέση, όλα είναι δυνατά.
Ο ΠΑΟΚ, από την άλλη, δείχνει να μην μπορεί ν’ ακολουθήσει μέχρι τέλους. Δείχνει, βέβαια, γιατί με μια τόσο σκληρή ομάδα που έχει ποτίσει μέσα της το DNA του Ραζβάν Λουτσέσκου, ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος μέχρι να «αποκλειστεί» και μαθηματικά από τη διεκδίκηση του τίτλου…