Η προσοχή, όλη, έπεσε πάνω στον Κωνσταντίνο Καρέτσα. Λογικό. Ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του κόσμου στην ηλικία του, απαρνήθηκε το Βέλγιο, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, κάνοντας αυτό που χαρακτήρισε ως «επιλογή καρδιάς» και προτιμώντας να υπερασπιστεί τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδας. Η κλήση του από τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς για τα παιχνίδια με τη Σκωτία στα playoffs του Nations League (20 και 23 Μαρτίου) επικύρωσε τα χαρμόσυνα καθέκαστα και ενίσχυσε την πεποίθηση πως η Γαλανόλευκη ετοιμάζεται για μεγάλα πράγματα στα επόμενα αρκετά χρόνια, καθώς είναι γεμάτη ταλέντο σε όλες σχεδόν τις γραμμές.
Μέσα στη λίστα του Σέρβου κόουτς ωστόσο, υπάρχει και ένα όνομα που θα έπρεπε να έχει ακουστεί περισσότερο. Επειδή συνιστά ένα εξαιρετικό παράδειγμα σωστής νοοτροπίας και θέλησης, στοιχεία που πρέπει απαραιτήτως να διαθέτει η Εθνική μας ομάδα – το ταλέντο από μόνο του δεν (θα) αρκεί. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Ταξιάρχης Φούντας γίνεται πολύ σημαντικός.
Εξαργυρώνοντας την εξαιρετική σεζόν που πραγματοποιεί με τη φανέλα του ΟΦΗ (εννέα γκολ και μία ασίστ σε 27 παιχνίδια) επέστρεψε στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα μετά από κοντά 1,5 χρόνο. Τελευταία παρουσία του 29χρονου με τη «Γαλανόλευκη» είναι ένα φιλικό με τη Νέα Ζηλανδία στις 17 Νοεμβρίου του 2023, ενώ συνολικά έχει 18 συμμετοχές, 1 γκολ και 2 ασίστ με το εθνόσημο. Σημειωτέον πως οι Κρητικοί είχαν να στείλουν δικό τους παίκτη στην Εθνική από το 2008, τον Αλέξανδρο Τζόρβα τότε.
Όλη η πορεία του Έλληνα φορ είναι γεμάτη επιστροφές. Από το (υποσχόμενο) ξεκίνημά του στην ΑΕΚ, μέχρι τους δανεισμούς του σε διάφορες ελληνικές ομάδες και την απόφαση να πάει, το 2017, στη Γ’ Γερμανίας, στην Ζόνενχοφ. Πολλοί βιάστηκαν να τον κατατάξουν στα χαμένα ταλέντα, και ο ίδιος άλλωστε έχει παραδεχτεί ότι του πέρασε από το μυαλό να τα παρατήσει. Δεν το έκανε και δεν θα μπορούσε να είχε δικαιωθεί περισσότερο.
Μεταπήδησε στην Αυστρία, πρώτα στη Ζανκτ Πόλτεν, όπου και πάτησε γερά ξανά στα πόδια του. Λίγο καιρό μετά πήρε τη μεγάλη μεταγραφή στη Ραπίντ Βιέννης. Είχε επιστρέψει δυναμικά στο προσκήνιο και τα «παστέλωνε» με ζηλευτή ευκολία. Ακουγόταν τότε για διάφορα σημαντικά ευρωπαϊκά κλαμπ, αλλά έκανε την έκπληξη και πήγε στην Αμερική, στην DC United. Με μυθικό συμβόλαιο, κοντά στα 6,5 εκατ. ευρώ. Ευκαιρία ζωής, πώς να έλεγε όχι;
Η αρχή ήταν ιδανική. «Ταξί Φούντας», του κόλλησαν το παρατσούκλι. «Το Ταξί πάρκαρε στο γήπεδο!» σκαρφίστηκαν επίσης το σλόγκαν για να προμοτάρουν την άφιξη του συμπατριώτη μας στην Ουάσιγκτον. Κι ενώ ξεκίνησε καταπληκτικά, με κεκτημένη ταχύτητα από την Αυστρία, ήρθε η στιγμή που τα γκρέμισε όλα. Κατηγορήθηκε για ρατσιστική λεκτική επίθεση σε συμπαίκτη του. Παρότι ο ίδιος δεν το παραδέχτηκε ποτέ, παρότι πέρασε και από ανιχνευτή ψεύδους, το γυαλί είχε ραγίσει με τρόπο μη αναστρέψιμο. Λίγο μετά ανακοινώθηκε η διακοπή της συνεργασίας των δυο πλευρών.
Άλλοι θα είχαν καταρρακωθεί ψυχολογικά μετά από κάτι τέτοιο, όχι αυτός. Το καλοκαίρι του 2023, ο Ταξιάρχης Φούντας πήγε στην Τραμπζονσπόρ, βρίσκοντας ξανά ένα πολύ καλό συμβόλαιο. Στην Τουρκία και για τα μέτρα του κινήθηκε σε ρηχά νερά, αλλά μια χαρά όνομα διατηρούσε στην αγορά.
Και σε αυτό ακριβώς το σημείο έκανε την έκπληξη. Αποφασίζοντας, για οικογενειακούς λόγους, να γυρίσει στην Ελλάδα για τον ΟΦΗ. Ουδόλως το είδε ως πισωγύρισμα ή κάτι τέτοιο. Και με την απόδοσή του στο γήπεδο το έδειξε περίτρανα. Φτάνοντας δικαίως στο σημείο και να επιστρέψει στην Εθνική ομάδα. Κάτι που από μόνο του αρκεί να τον κατατάξει ως ένα εξαιρετικό παράδειγμα για άπαντες στη «Γαλανόλευκη», μικρή σημασία έχει αν θα πάρει ή όχι χρόνο συμμετοχής τελικά. Μπορεί να πέσεις, αλλά επιβάλλεται να σηκωθείς.