Για τον μέσο Παναθηναϊκό δεν είναι απλώς και μόνο ένας καλός παίκτης που ίδρωσε, τίμησε την πράσινη φανέλα. Δηλαδή και αυτό από μόνο του, πολύ σημαντικό είναι ως παράσημο, μην παρεξηγηθούμε. Αλλά εδώ μιλάμε για κάτι ακόμα μεγαλύτερο, κάτι το ανώτερο. Για μια σύνδεση ψυχική, πιο δυνατή από την απόσταση, από το χρόνο. Ο Σεμπάστιαν Λέτο θα έχει πάντα ξεχωριστή θέση στην οικογένεια του «Τριφυλλιού». Παρότι η πρώτη του ομάδα στην Ελλάδα ήταν ο Ολυμπιακός. ‘Η ίσως ακριβώς γι’ αυτό, αφού με το που άλλαξε φανέλα έγινε κάτι σαν σύμβολο…
Να έχουν άραγε τεθεί σε κίνηση τα γρανάζια ώστε να υπάρξει επανασύνδεση του Αργεντινού με τους «Πρασίνους», από άλλο πλέον μετερίζι; Κανείς δεν μπορεί να ξέρει στα σίγουρα, ακόμα επίσης είναι απλά και μόνο υποθετικό σενάριο χωρίς κάτι απτό ως δεδομένο, αλλά είναι μεγάλος ο πειρασμός να φανταστούμε πως το μέλλον, κοντινό ή μακρινό, θα κάνει το Παναθηναϊκός – Σεμπάστιαν Λέτο να ηχούν ξανά παράλληλα, κοινή πορεία.
Ο Αργεντινός υπογράφει φέτος ένα από τα πιο εντυπωσιακά success stories της σεζόν στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ως κόουτς της Κηφισιάς. Η εκτός έδρας νίκη (1-0) στο επί της ουσίας μπαράζ ανόδου με την Καλαμάτα, φέρνει το κλαμπ των βορείων προαστίων της Αθήνας προ της Super League – αρκεί η ισοπαλία στο τελευταίο παιχνίδι στο «Ζηρίνειο» με την αδιάφορη Ηλιούπολη για να ακολουθήσει την ΑΕΛ στην ελίτ.
Καθόλη τη διάρκεια της σεζόν, η Κηφισιά παγιώθηκε στις συνειδήσεις ως ο ορισμός αυτού που αποκαλούμε «καλοδουλεμένη ομάδα». Ένα σύνολο, επίσης, που χαρακτηρίζεται από τη ψυχραιμία, την αντοχή στην πίεση. Η νίκη, με buzzer beater μάλιστα, σε ένα γήπεδο που κόχλαζε, όπως συνέβη κόντρα στη «Μαύρη Θύελλα» είναι η σύνοψη αυτής της refuse to lose νοοτροπίας. Και συνιστά αντανάκλαση του προπονητή. Αυτός εμπνέει, αυτός καθοδηγεί. Ο Σεμπάστιαν Λέτο κάνει εξαιρετική δουλειά και η (πρακτικά βέβαιη) άνοδος είναι δικό του έργο, στο 100%. Με μια ομάδα που δεν συγκαταλεγόταν στα φαβορί. Είναι υπέρβαση, άθλος αυτό που κατάφερε, ειδικά σε ένα τόσο ιδιαίτερο και απαιτητικό πρωτάθλημα όπως η Super League 2.
Ωραία όλα αυτά, μπράβο του, αλλά σημαίνουν και πως είναι έτοιμος για να κάνει το μεγάλο άλμα στον Παναθηναϊκό; Σε ένα από τα μεγαλύτερα κλαμπ της χώρας, με την έξτρα ασφυκτική πίεση που δημιουργεί η παρατεταμένη περίοδος χωρίς πρωτάθλημα; Σαφώς και κάποιος μπορεί να είναι σκεπτικός, να εκφράσει τις αμφιβολίες του. Όμως εδώ μιλάμε για κάτι που αξίζει τουλάχιστον να συζητηθεί, ανοιχτά.
Ο Σεμπάστιαν Λέτο δείχνει πως έχει τα φόντα να γίνει ο προπονητής που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός. Και μόνο η παρουσία του θα είναι αρκετή για να πετύχει το πρώτο ζητούμενο: Να συσπειρωθεί ο κόσμος, να πιστέψει ξανά, να αποτινάξει την εσωστρέφεια και τον αρνητισμό. Εννοείται, αυτό από μόνο του δεν λέει κάτι. Το πιο σημαντικό είναι πως ο Σεμπάστιαν Λέτο πείθει παράλληλα πως είναι ένας ικανότατος κόουτς, η δουλειά του στην Κηφισιά το φανερώνει. Είναι άπειρος; Ναι, αλλά μαθαίνει γρήγορα, ξέρει πρόσωπα και πράγματα και διαθέτει το βασικό, το potential.
Δεν θα είναι συνεπώς πείραμα τυχόν επιλογή του κάποια στιγμή γι’ αυτήν την αποστολή. Τέτοιο, πείραμα δηλαδή, ήταν ο Ντιέγκο Αλόνσο. Ένας ξένος χωρίς γνώση της ελληνικής και Παναθηναϊκής πραγματικότητας που αποδείχθηκε πως δεν είχε ούτε ξεκάθαρες ιδέες, ούτε σαφές πλάνο. Ο Σεμπάστιαν Λέτο από μεριάς του κάνει γκελ στον κόσμο των «Πρασίνων», είναι ταλαντούχος και με μεγάλη όρεξη να εξελιχθεί. Θα εμπλεκόταν επίσης περισσότερο συναισθηματικά, αφού υπάρχει το δέσιμο με το σύλλογο. Είναι πολλά τα κοινά στοιχεία, οπότε το λέμε δυνατά: Θα μπορούσε δυνητικά να ακολουθήσει το δρόμο ενός συμπατριώτη του, να γίνει ο νέος Χουάν Ραμόν Ρότσα των «Πρασίνων».
Το σίγουρο είναι πως ο Παναθηναϊκός χρειάζεται στην άκρη του πάγκου έναν άνθρωπο που να καταλαβαίνει απόλυτα το μέγεθος του συλλόγου, τι σημαίνει αυτή η ομάδα. Ο Σεμπάστιαν Λέτο μοιάζει να καλύπτει θεωρητικά τα «τικ» των βασικών ζητουμένων. Δεν λέμε πως θα συμβεί φέτος ή άμεσα ή οπωσδήποτε. Αλλά λέμε πως αν συνέβαινε, δεν θα ήταν εκτός λογικής κίνηση. Το ακριβώς αντίθετο.