Ο μέσος ΑΕΚτζής λειτουργεί με το συναίσθημα. Δένεται με πρόσωπα. Ακόμα κι αν αυτά τον πληγώνουν, δεν μαθαίνει. Δεν αλλάζει. Δεν μπορεί αλλιώς. Ισχύει και τούμπαλιν. Κάποιους, ποτέ δεν θα τους νιώσει πραγματικά για δικούς τους. Και να ο λόγος που ο Ανδρέας Ζαφειρόπουλος δεν μπόρεσε να μπει στην καρδιά των φαν του Δικεφάλου. Παρά τα 2 πρωταθλήματα (1989, 1992) που κατακτήθηκαν επί των ημερών του ως μεγαλομέτοχος του συλλόγου (1981-1992), παρότι ήταν γενικός αρχηγός νωρίτερα, στο ιστορικό νταμπλ του 1978.
Του χρέωσαν μια ψυχρή, υπολογιστική διοίκηση. Τον συνέκριναν συνεχώς με τον λαοφιλή και αμέσως προηγούμενο χρονικά ιδιοκτήτη Λουκά Μπάρλο. Που έφτασε στο σημείο να υποθηκεύσει το σπίτι του στην Ιονική & Λαϊκή τράπεζα για ένα δάνειο 25 εκατ. δρχ. που πήρε για να κατασκευάσει τη σκεπαστή εξέδρα του γηπέδου της Νέας Φιλαδέλφειας, που ξόδευε αφειδώς από την προσωπική του περιουσία για να βλέπει την ομάδα (της καρδιάς του) ψηλά, πιο δυνατή από όλους τους άλλους.
Ο Ανδρέας Ζαφειρόπουλος δεν ήταν τέτοιος χαρακτήρας, ούτε τέτοιου ταπεραμέντου. Πρώτα και κύρια, ο «Ζήτα», όπως τον φώναζαν επειδή είχε δικιά του την επιχείρηση αθλητικών υποδημάτων «Ζita Ηellas» που τότε έκανε χρυσές δουλειές στην αγορά που αποκαλούσαν συλλήβδην και αφελώς «σπορτέξ», δεν είχε κατά διάνοια την οικονομική δυνατότητα και το ειδικό βάρος να ανταγωνιστεί τον Γιώργο Βαρδινογιάννη και τον Σταύρο Νταϊφά, αφεντικά Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού εκείνη την περίοδο.
Κι ύστερα, δεν είχε πιθανότατα ούτε τη διάθεση. Δεν είναι τυχαίο πως από ένα σημείο κι έπειτα έκανε στην άκρη, αφήνοντας την καθημερινότητα της διαχείρισης του συλλόγου σε άλλους. Τα πρωταθλήματα άλλωστε κατακτήθηκαν με Στράτο Γιδόπουλο και Κώστα Γενεράκη ως επικεφαλής. Ο ίδιος ο Ανδρέας Ζαφειρόπουλος ήταν σαν να μη συμμετείχε στις επιτυχίες αυτές. Δεν του αναγνωρίστηκε ποτέ η συμβολή του και είναι ένα ερώτημα το κατά πόσο τα χάρηκε πραγματικά.
Επί μακρόν, έψαχνε να βρει τρόπο να απεμπλακεί από την ομάδα, ο κόσμος δεν τον ήθελε. Ως και με το ΚΚΕ (!) είχε μιλήσει δις για να βρει διέξοδο, μέχρι το 1992 όταν και τελικά παραχώρησε το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών στους Δημήτρη Μελισσανίδη και Γιάννη Καρρά. Εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή για την Ένωση, που λίγο μετά έφτασε στο πικ της εποχής Ντούσαν Μπάγεβιτς και είχε δικαίως τη φήμη της ομάδας που έπαιζε την καλύτερη μπάλα στην Ελλάδα.
Σε ηλικία 92 ετών, ο Ανδρέας Ζαφειρόπουλος έφυγε από τη ζωή πριν από λίγες ημέρες (23/7). Είναι αδύνατον να μην παραδεχτεί κανείς πως άφησε όντως το αποτύπωμά του στην ιστορία της ΑΕΚ, όπως αναφέρθηκε άλλωστε στη συλλυπητήρια ανακοίνωση που εξέδωσε η κιτρινόμαυρη ΠΑΕ.
Αλλά, κακά τα ψέματα, είναι εξαιρετικά δύσκολο και να βρεις κάποιον να τον μνημονεύει ως κάποιον ξεχωριστό στην ιστορία του συλλόγου. Παρότι η νοσταλγία έκανε πολλούς να συγκινηθούν, ενώ ο χρόνος έχει την τάση να αμβλύνει τα πάθη και να ωραιοποιεί το παρελθόν.