Υπό άλλες συνθήκες η είδηση για την επικείμενη απόκτηση των Ανδρέα Τετέι και Παύλου Παντελίδη θα είχε προκαλέσει ενθουσιασμό στις τάξεις των φίλων του Παναθηναϊκού. Υπό την έννοια ότι ο σύλλογος κατάφερε να προσεγγίσει δύο πολλά υποσχόμενους Έλληνες ποδοσφαιριστές για τους οποίους έντονο (και υπαρκτό) ήταν το ενδιαφέρον και των άλλων μεγάλων και πιο συγκεκριμένα του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ, έστω και σε επίπεδο ρεπορτάζ.
Ας μην κοροϊδευόμαστε, οι εποχές που το τριφύλλι ήταν δημοφιλής προορισμός για τέτοιου είδους παίκτες έμοιαζαν να έχουν περάσει. Οι πράσινοι βρίσκονταν χαμηλά στη λίστα είτε για οικονομικούς λόγους κατά καιρούς, είτε εξαιτίας του πληγωμένου πρεστίζ και στάτους του συλλόγου τα τελευταία χρόνια. Οπότε, υπό αυτή την έννοια, το διπλό μεταγραφικό χτύπημα επικοινωνιακά σημαίνει πολλά, ακόμη κι αν λόγω των τεταμένων σχέσεων διοίκησης-οπαδών δεν του επιτρέπει να αναδειχθεί τόσο όσο του αξίζει.

Επιστροφή στη… λογική
Είναι φανερό ότι η ΠΑΕ συνολικά είναι σε φάση πλήρους αναδόμησης, κάτι που προκύπτει από όσα ακούγονται και γράφονται σχετικά με τις επικείμενες κινήσεις. Θεωρητικά οι πράσινοι «ψάχνονται» σε όλα τα επίπεδα. Όλα ξεκινούν από την υπόθεση της συνεργασίας του συλλόγου με τον Φράνκο Μπαλντίνι με καθήκοντα προσωπικού συμβούλου του Γιάννη Αλαφούζου.
Του προέδρου της ομάδας δηλαδή που στο παρελθόν φέρεται να έχει ακούσει και να έχει εμπιστευτεί ανθρώπους του περιβάλλοντός του, χωρίς να δικαιωθεί για τις επιλογές των ατόμων που αποτελούν τον λεγόμενο «στενό» κύκλο του.
Ο Ιταλός, από την άλλη μεριά, είναι δεδομένα ένας επαγγελματίας του χώρου, με πολυετή παρουσία και έργο στις ομάδες από τις οποίες έχει περάσει στο παρελθόν. Επομένως, σε αντίθεση με άλλους, είναι λογικό ο δικός του λόγος να έχει βαρύνουσα σημασία και οι δικές του προτάσεις έχει νόημα να υιοθετηθούν, σε αντίθεση με οποιουδήποτε άλλου, θεσμικού ή όχι, συμβουλάτορα.
Εφόσον ευσταθεί το ρεπορτάζ, ο Μπαλντίνι φέρεται να έτρεξε το θέμα του νέου προπονητή, ενώ το τελευταίο διάστημα γίνεται ολοένα και πιο πολλή κουβέντα και για το ενδεχόμενο αντικατάστασης και του Γιάννη Παπαδημητρίου από το πόστο του τεχνικού διευθυντή.
Και τώρα… ενίσχυση
Αυτό θα ήταν και το πιο λογικό βήμα από την ώρα που η ΠΑΕ ψάχνει ένα restart όχι μόνο αγωνιστικό αλλά γενικότερα στον τρόπο λειτουργίας και στο οργανόγραμμά της. Σε τέτοιες περιπτώσεις, άλλωστε, καλό είναι να βασιστείς σε κάτι φρέσκο και άφθαρτο.
Ωστόσο υπάρχει και το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι. Εκεί όπου ο Παναθηναϊκός έχει εμφανίσει ως τώρα σημάδια για τις θέσεις στις οποίες «πονάει». Προφανώς οι εκτιμήσεις και οι απόψεις μπορεί να διαφέρουν και κανένας δεν είναι σε θέση να γνωρίζει πλήρως τις προτεραιότητες τις οποίες έχουν θέσει οι Χρήστος Κόντης και Γιάννης Παπαδημητρίου ή αυτές που ενδεχομένως θέσουν οι (πιθανοί) αντικαταστάτες τους.
Η λογική, όμως, λέει ότι ορισμένα πράγματα κάνουν ήδη… μπαμ ή ότι υπάρχουν και άλλα ζητήματα που απλά δεν έχουν… σκάσει ακόμα.

Οι θέσεις που «ψάχνεται» για ενίσχυση
Σύμφωνα, λοιπόν, όχι μόνο με το ρεπορτάζ αλλά και τον κάθε απλό, κοινό νου άμεση προτεραιότητα ενόψει Ιανουαρίου είναι ένας κεντρικός χαφ. Ένα κλασικό 8άρι, με αγωνιστικά χαρακτηριστικά αντίστοιχα με εκείνα που είχε ο Νεμάνια Μαξίμοβιτς ο οποίος παραχωρήθηκε προς το τέλος της θερινής μεταγραφικής περιόδου.
Στη θέση του αποκτήθηκε μεν ο Ρενάτο Σάντσες, αλλά η περίπτωσή του έχει και δύο… αστερίσκους. Ο πρώτος είναι η δεδομένη ευπάθειά του σε τραυματισμούς και ο δεύτερος το γεγονός ότι βρέθηκε στην Ελλάδα με τη μορφή δανεισμού κι επομένως δεν είναι δεδομένο ότι οι πράσινοι μπορούν να στηριχθούν σε αυτόν σε βάθος χρόνου. Ήδη, μάλιστα, το τριφύλλι φέρεται να έχει κάνει προεργασία επ’ αυτού και να κοιτάζει συγκεκριμένες αγορές και συγκεκριμένους παίκτες…

Για εκείνο που για την ώρα δεν μιλάει κανείς είναι η πληρότητα στους κεντρικούς αμυντικούς. Αυτή τη στιγμή στο ρόστερ βλέπουμε τους Τουμπά, Πάλμερ-Μπράουν, Ίνγκασον και Γέντβαι, ενώ μόνο οι 3 εξ αυτών έχουν δηλωθεί στην ευρωπαϊκή λίστα λόγω των περιορισμών από τους κανονισμούς της UEFA.
Έχοντας και αυτό κατά νου αλλά και το γεγονός ότι στο παρελθόν (εκτός του Τουμπά που ήρθε πρόσφατα) οι υπόλοιποι έχουν ταλαιπωρηθεί από τραυματισμούς, μοιάζει αναπόφευκτο το να προκύψει και εκεί θέμα αριθμητικό (εκτός από ποιοτικό). Κάποιοι λένε ότι ο Παναθηναϊκός ίσως εκεί θα έπρεπε να πάει σε διπλό… κόλπο. Αποκτώντας έναν ξένο δηλαδή, καλύτερο από αυτούς που έχει παραχωρώντας παράλληλα έναν παίκτη, και χτυπώντας και κάποιον Έλληνα, όπως (τυχαίο το παράδειγμα) τον Μήτογλου που ουσιαστικά είναι εκτός ομάδας στην ΑΕΚ ή τον Αλεξίου, ο οποίος έχει όλο το μέλλον μπροστά του.
Το σίγουρο είναι ότι εάν ο Παναθηναϊκός (υπό τις οδηγίες του νέου κόουτς) καταφέρει να μείνει ζωντανός στο πρωτάθλημα ως τον Γενάρη και στη συνέχεια καλύψει δυο από τις πιο μεγάλες τρύπες του ρόστερ του, τότε μπορεί να ελπίζει βάσιμα ότι θα μείνει στο παιχνίδι του τίτλου ως το τέλος της διαδρομής. Πράγμα που πριν από λίγο καιρό έμοιαζε mission impossible…