Η… ακραία λύση για τον Ταμπόρδα

Ο Παναθηναϊκός πρέπει πάση θυσία να βρει τρόπο να προστατέψει τη μεγαλύτερη φετινή του επένδυση και υπάρχει (ενδεχομένως) τρόπος

Πιθανότατα πρόκειται για το μεγαλύτερο αίνιγμα του φετινού Παναθηναϊκού. Είναι ένα μεταγραφικό φιάσκο που μεταφράζεται σε χασούρα της τάξης των 5 εκατ. ευρώ; Ή είναι ένας παίκτης που απλά θέλει το χρόνο του για να δείξει ποιος είναι και τι μπορεί να κάνει; Το σίγουρο είναι πως κάτι πρέπει να συμβεί για να βγει ο Βισέντε Ταμπόρδα από τη φάση αδράνειας που βρίσκεται αυτή τη στιγμή. Τα πράγματα πρέπει να κινηθούν προς κάποια κατεύθυνση και να εξαντληθούν οι πιθανότητες μαζί του.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ίσως να αποδειχθεί ευεργετικό για τον Αργεντινό παίκτη το γεγονός πως το Τριφύλλι φαίνεται να έχει βγει από τόσο νωρίς εκτός κούρσας τίτλου στην Super League. Με το άγχος και την πίεση να υποχωρούν σε κάπως πιο ανεκτά επίπεδα και με βάση τον προφανή στόχο να αξιολογηθεί το ρόστερ ώστε να φτιαχτεί η ομάδα της νέας σεζόν με την υπογραφή του Ράφα Μπενίτεθ, ο Βισέντε Ταμπόρδα μπορεί να πάρει ευκαιρίες με διαφορετικό τρόπο.

Αρχικά μάλλον συμφωνούμε όλοι πως σε θέση 10αρίου, στην παρούσα φάση, χωρίς δηλαδή να έχει προσαρμοστεί και όντας ακόμα εμφανώς πίσω σε επίπεδα φυσικής κατάστασης, δεν μπορεί να αποδώσει βάσει της αξίας του ή τέλος πάντων βάσει όσων περίμενε ο Παναθηναϊκός από αυτόν όταν τον απέκτησε. Οπότε τι θα μπορούσε να συμβεί για να μην «καεί» η μεγαλύτερη φετινή επένδυση των Πρασίνων; Μια αλλαγή ρόλου. Και μικρότερο κόστος (θα) έχει, και ποδοσφαιρική λογική βγάζει.

Πώς θα μπορούσε ο Παναθηναϊκός να αξιοποιήσει διαφορετικά τον Βισέντε Ταμπόρδα

Για να γίνουμε πιο σαφείς: Ο Βισέντε Ταμπόρδα μπορεί να παίξει και αλλού στις μπροστά θέσεις. Είτε ως ακραίος επιθετικός, όπως δηλαδή έπαιζε σε πολλά παιχνίδια στην Αργεντινή. Είτε σε 4-4-2, αριστερά, με τον Τετέι σύρτη πίσω από τον σέντερ φορ. Είτε στο 4-2-3-1, αριστερά στο 3 στη θέση του Ζαρουρί που έτσι κι αλλιώς είναι παίκτης με χαμηλό ταβάνι – κακά τα ψέματα.

Ιδέες ρίχνουμε, σκεφτόμαστε δυνατά. Προφανώς και ο Ράφα Μπενίτεθ ξέρει καλύτερα και αυτός αποφασίζει, κρίνει. Αλλά αυτό που θέλουμε να πούμε με όλα τούτα, είναι πως θα είναι κρίμα ο Παναθηναϊκός να μην στηρίξει με κάθε τρόπο τον Αργεντινό ποδοσφαιριστή. Γιατί δεν μπορεί αυτός να ξέχασε την μπάλα, γιατί όταν δίνεις τόσα λεφτά πρέπει να διασφαλίσεις πως θα κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου για να πιάσουν τόπο. Κι αν παρ’ ελπίδα αποτύχει(ς), θα μπορείς να λες ότι τουλάχιστον προσπάθησες, ότι δεν το άφησες στην τύχη του.

Τα παραδείγματα των Λατινοαμερικάνων ποδοσφαιριστών που άργησαν να πάρουν μπρος στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, αλλά μόλις το έκαναν, έφτασαν σε εξαιρετικά επίπεδα, παραείναι πολλά για να προσπεραστούν ή να αγνοηθούν. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να προστατέψει τον παίκτη του, την επένδυσή του. Οτιδήποτε άλλο θα ήταν «έγκλημα». Και σε μια ομάδα που έχει ήδη κάνει πολλά, δεν είναι δα πως περισσεύει χώρος για ακόμη ένα…