Η ήττα που γνώρισε ο Παναθηναϊκός στο ντέρμπι με την ΑΕΚ έβγαλε στην επιφάνεια προβλήματα που αντιμετωπίζει το σύνολο του Ράφα Μπενίτεθ, τα οποία σχετίζονται τόσο με πρόσωπα όσο και με τη γενικότερη λειτουργία της ομάδας. Πράγματα απολύτως φυσιολογικά αφού ο Ισπανός βρίσκεται μόλις 40 ημέρες στο τιμόνι, ενώ δουλεύει και με παίκτες στους οποίους προσπαθεί να περάσει τη δική του φιλοσοφία, χωρίς να τους έχει επιλέξει ο ίδιος.
Αυτό το διπλής φύσης πρόβλημα είναι λογικό να οδηγεί σε δυσλειτουργίες οι οποίες φάνηκαν στο τερέν του «Απόστολος Νικολαΐδης». Προφανώς τα ατομικά λάθη των στόπερ έπαιξαν πολύ σοβαρό ρόλο στη διαμόρφωση του αποτελέσματος, ιδίως αυτά των Πάλμερ-Μπράουν και Γεντβάι, αν όμως σταθεί κάποιος μόνο σε αυτά για να αιτιολογήσει τα πάντα, θα χάσει την μισή αλήθεια. Γιατί η άλλη μισή σχετίζεται με την αδυναμία της ομάδας να πιέσει η ίδια σωστά ή να ανταπεξέλθει ικανοποιητικά στην πίεση που ασκεί ο αντίπαλος, ειδικά όταν αυτός είναι του επιπέδου της ΑΕΚ.
Δυστυχώς δεν είναι… καλοκαίρι
Στην παρούσα φάση ο Ράφα Μπενίτεθ δεν έχει πολλές επιλογές στη διάθεσή του. Προφανώς το ιδανικό σενάριο για αυτόν (και συνεπώς τον Παναθηναϊκό) θα ήταν να έγραφε το ημερολόγιο αρχές Ιουλίου αντί για αρχές Δεκεμβρίου. Και τότε, μέσα από μεταγραφές, προπονήσεις και φιλικά θα περνούσε τη φιλοσοφία του σχετικά με τον τρόπο επιθετικής ανάπτυξης από τη μία και αμυντικής λειτουργίας από την άλλη, επιλέγοντας σε συνεργασία με το επιτελείο του και τους παίκτες που θα ικανοποιούσαν τα θέλω του και θα συναντούσαν τις απαιτήσεις του.
Με υποθετικά σενάρια, όμως, δεν γράφεται ιστορία… Στον… αδυσώπητο χώρο του επαγγελματικού ομαδικού αθλητισμού το «τώρα» είναι ο μοναδικός καθρέφτης αποτύπωσης μιας δεδομένης κατάστασης. Το μόνο που μπορεί να κάνει στην παρούσα φάση ο Ισπανός τεχνικός είναι να συνεχίσει την διαδικασία που ξεκίνησε στα τέλη του Οκτώβρη, φροντίζοντας να παρουσιάζει η ομάδα μια σταθερή βελτίωση και να κάνει με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συνέπεια αυτά που εκείνος ζητάει.
Η ανάγκη για ενίσχυση
Το ότι ο Παναθηναϊκός χρειάζεται τονωτικές ενέσεις και προσθήκες στο έμψυχο δυναμικό είναι κάτι που γνωρίζει πρώτος από όλους ο σημερινός προπονητής της ομάδας. Και φυσικά εξ ορισμού είναι και ο πλέον κατάλληλος για να πραγματοποιήσει εισηγήσεις για το ποιοι θα αποκτηθούν ή τις θέσεις στις οποίες απαιτείται ενίσχυση.
Εδώ που τα λέμε, ορισμένα κενά είναι τόσο εξόφθαλμα που δεν χρειάζεται να διαθέτει κανείς δίπλωμα προπονητικής επιπέδου UEFA Pro για να τα διαπιστώσει. Και όσο κι αν ένας τεχνικός της κλάσης και των παραστάσεων του Ράφα Μπενίτεθ μπορεί να σκαρφιστεί ορισμένα τρυκ για να τα καμουφλάρει σε 1 ή 2 ματς, δεν είναι δυνατό αυτό να συμβαίνει σε βάθος χρόνου όπου -αργά ή γρήγορα- οι αδυναμίες του ρόστερ θα βγουν στην επιφάνεια και θα γίνουν αντιληπτές στους αντιπάλους οι οποίοι θα σε χτυπήσουν σε αυτές.
Με τον Ιανουάριο να πλησιάζει μεν, αλλά τον Δεκέμβριο να είναι γεμάτος με πολλά και απαιτητικά ματς, ο Ισπανός είναι αναγκασμένος να… δουλεύει σε διπλό ταμπλό. Να παίρνει δηλαδή το καλύτερο δυνατό από τους παίκτες που έχει στη διάθεσή του και παράλληλα να σκέφτεται τι είδους προσθήκες θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν καλύτερο το συνολικό πλάνο του το οποίο για την ώρα πρακτικά δεν είναι δυνατό να μας παρουσιάσει.
Χρειάζεται κι έναν (τουλάχιστον) τέτοιο παίκτη
Πιθανότατα, φίλε αναγνώστη, αν έφτασες μέχρι εδώ κάτω διαβάζοντας το κείμενο, θα απορείς πού κολλάει σε όλα τα παραπάνω ο τίτλος. Μην ανησυχείς, φτάσαμε και σε αυτό! Μιας και μιλάμε για ενίσχυση, μεταγραφές κτλ, δεν είναι δυνατό να μην σταθούμε και σε ακόμη ένα στοιχείο που λείπει από τον Παναθηναϊκό και δεν σχετίζεται μόνο με ατομικά αγωνιστικά χαρακτηριστικά ή καθαρά ποδοσφαιρικές ικανότητες.
Είναι εκείνο που αφορά τις ηγετικές προσωπικότητες. Τους παίκτες δηλαδή που θα αποτελέσουν σημείο αναφοράς της ομάδας, όχι μόνο με τα γκολ, τις ασίστ ή τις επεμβάσεις τους, αλλά θα συσπειρώσουν, θα γίνουν κυματοθραύστες στις… στραβές και φυσικά θα εμπνεύσουν τους συμπαίκτες τους και επακόλουθα τον κόσμο.
Στο υπάρχον ρόστερ τέτοιες περιπτώσεις που συγκεντρώνουν κάποια από αυτά τα στοιχεία είναι ελάχιστοι. Σε αυτήν την κατηγορία θα μπορούσαμε να βάλουμε τον Μπακασέτα ή τον Τζούρισιτς για παράδειγμα, αλλά στη συγκεκριμένη λίστα δεν χωράνε πολλά ονόματα ακόμα.
Με λίγα λόγια λείπει από τον Παναθηναϊκό ένας παίκτης σαν τον Φώτη Ιωαννίδη, ανεξαρτήτως της θέσης που αγωνίζεται. Δεν είναι μόνο τα γκολ (τουλάχιστον εκείνα της σεζόν 2023-2024 όταν ο διεθνής φορ βρισκόταν στην καλύτερη φόρμα της ως τώρα καριέρας του), αλλά και ο «αέρας» του μέσα στο γήπεδο που πολλές φορές ήταν αρκετός για να κάνει τη διαφορά.
Και για να γίνει ακόμη πιο κατανοητό πόση ανάγκη έχει και ο μέσος οπαδός για νέους «ήρωες», αρκεί να θυμηθούμε την αποθέωση που γνώρισε ο Καλάμπρια στο ντεμπούτο του στις 21 Αυγούστου, όταν χρειάστηκε να κάνει δυο ενέργειες μπαίνοντας ως αλλαγή στο ματς με την Σάμσουνσπορ για να γίνει σύνθημα το όνομά του από τους φιλάθλους στην εξέδρα…