Θα μπορούσαμε, άμα ήμασταν τίποτα ξενέρωτοι, απλά να καθόμαστε και ν’ απολαμβάνουμε ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει ο ποδοσφαιρικός πλανήτης- το Champions League, δηλαδή- χωρίς να δίνουμε τόση πολλή σημασία στο τι κάνουν οι διαιτητές των παιχνιδιών. Όχι να το κάνουμε εντελώς γαργάρα, φυσικά, αλλά ν’ αρκεστούμε σε μια αναφορά στα λάθη του Άρχοντα του αγώνα και μετά να στρέψουμε τους προβολείς στους πραγματικούς πρωταγωνιστές: τους παίκτες.
Αλλά, μακριά από μας αυτά, εμείς δεν είμαστε τίποτα φλώροι, ξερωγώ. Έχουμε μεγαλώσει με τίμια Superleague και ψάχνουμε να βρούμε ακόμα και το λάθος πλάγιο άουτ στο 13ο δευτερόλεπτο του ματς, προκειμένου να το χαρακτηρίσουμε ως «σφαγή του Δράμαλη!» (με την προϋπόθεση, φυσικά, ότι ξέρουμε ποιος είναι ο Δράμαλης) και μετά να παίξουμε μπουνιές με τον απέναντι που χαρακτηρίζει σωστή την απόφαση. Αν καταφέρουμε, μάλιστα, να τον σπάσουμε και στο ξύλο επειδή διαφώνησε μαζί μας, ακόμα καλύτερα.
https://www.youtube.com/watch?v=nBZH4hL1YXY
Στο πλαίσιο, λοιπόν, της σωστής νοοτροπίας και του πώς ΠΡΕΠΕΙ να βλέπει κανείς τα παιχνίδια (όχι για την απόλαυση του αγώνα, αλλά για να κράξουμε το «κοράκι» και μετά να του κόψουμε τα φτερά), το menshouse.gr μετά το χθεσινό ματς στη Μαδρίτη ζητάει τη βοήθεια των αναγνωστών του για ν’ αναδείξει την χειρότερη διαιτησία ever στο Champions League.
Ξεκινάμε- έτσι, για το καλό- μ’ ένα «σφύρα καλά π@#$τάνας γιε!» και πάμε να δούμε τις υποψηφιότητες…
Υποψηφιότητα νο1: Ρεάλ- Μπάγερν 4-2, 2017
Έχουμε και λέμε: τραβηγμένη απ’ τα μαλλιά δεύτερη κίτρινη στον Βιδάλ (ο οποίος, βέβαια, θα έπρεπε να έχει αποβληθεί νωρίτερα…), χάρισε στον Κασεμίρο μισή ντουζίνα κίτρινες κάρτες, ξεκάθαρο οφσάιντ γκολ του Κριστιάνο στην παράταση για το 2-2, οριακά (μερικές οπτικές ίνες) οφσάιντ το 3-2 της «Βασίλισσας».
https://www.youtube.com/watch?v=qlidQs_lMtY
Εν ολίγοις, σφαγή.
Κι ας πήρε δύο πέναλτι «καλής θέλησης» σ’ αυτό το ζευγάρι η ομάδα του Αντσελότι…
Υποψηφιότητα νο2: Μπαρτσελόνα- Παρί 6-1, 2017
Μύλος- όχι Τεόντοσιτς, ποδοσφαιρικός: ένα πέναλτι- μαρς που αρνείται να δώσει στους Γάλλους κι ένα που επίσης δινόταν, φωνές για γκολ οφσάιντ της Μπάρτσα, μια χαρισμένη κόκκινη και, το κερασάκι στην τούρτα, 2 πέναλτι- δώρο στους «Μπλαουγκράνα», εκ των οποίων το ένα (αυτό του Σουάρες) είναι για να διδάσκεται σε σεμινάρια υποκριτικής.
https://www.youtube.com/watch?v=wHgOkIxEhFM
Πριονοκορδέλα.
Για τους αστείους που λένε πως χρειάζεται τεράστια αποθέματα ψυχής για να προκριθείς έχοντας χάσει 4-0 στο πρώτο ματς και δεν αρκεί μόνο η διαιτησία, ένα έχουμε να πούμε: «Είστε αστείοι, αστείοι».
Υποψηφιότητα νο3: Ιντερ- Μπαρτσελόνα, 2010
Κι όμως, αδικείται και η… UEFAlona: γκολ οφσάιντ στο πρώτο ματς των ημιτελικών για την (τότε) ομάδα του Μουρίνιο, ακύρωση ενός καθαρού γκολ για την Μπάρτσα στο δεύτερο, ενώ υπάρχει κι ένα πεντακάθαρο πέναλτι που δε δίνεται κι άλλα δύο που μπορούν να σφυριχτούν υπέρ των γηπεδούχων.
https://www.youtube.com/watch?v=7KtHjSn0zQw
Λαιμητόμος, όχι αστεία.
Τι πα να πει «Οι Νερατζούρι ολοκλήρωσαν ένα θαύμα και πέρασαν στον τελικό, καθώς έπαιζαν με 10 παίκτες από το 28΄ λόγω αποβολής του Τιάγκο Μότα μέσα στο Καμπ Νου»;
Υποψηφιότητα νο4: Τσέλσι- Μπαρτσελόνα, 2009
Εσχάτη των ποινών αγνοείται: η Τσέλσι έχει πάρει περήφανο 0-0 εκτός έδρας κόντρα στην Μπάρτσα στη φάση των ημιτελικών και στο δεύτερο ματς στο «Στάμφορντ Μπριζ» ετοιμάζεται για τη μεγάλη πρόκριση.
Ωστόσο, ο ρέφερι σπάει το ρεκόρ των μη καταλογισμένων εμφανέστατων πέναλτι (σύμφωνα με τις τελευταίες μετρήσεις πρέπει να είναι γύρω στα 103), ο Ντρογκμπά φλερτάρει απροκάλυπτα με το εγκεφαλικό και στο τέλος προκρίνονται οι «Μπλαουγκράνα»- και παίρνουν και την κούπα.
Μιλάμε γι’ αλυσοπρίονο.
Ασχέτως που εκείνη η Μπαρτσελόνα ήταν, ίσως, ό,τι πιο εντυπωσιακό έχουμε δει ποτέ…
Υποψηφιότητα νο5: Λίβερπουλ- Τσέλσι, 2005
Μονάχα μία κραυγαλέα φάση, αλλά μιλάμε για γκολ- φάντασμα βγαλμένο από τα πιο υγρά όνειρα του Κάσπερ: οι δύο αγγλικές ομάδες έχουν έρθει ισόπαλες στο «Στάμφορντ Μπριζ» (0-0) στον πρώτο ημιτελικό και ο δεύτερος παίζεται στο «Άνφιλντ».
Εκεί, στο 4ο λεπτό ο Λουίς Γκαρσία σκοράρει- στο περίπου, δηλαδή, καθώς η μπάλα βγάζει μάτι ότι δεν έχει περάσει ποτέ τη γραμμή. Όμως, όγω έλλειψης goal line technology, το τέρμα, παντελώς… ανεξήγητα, μετράει!
https://www.youtube.com/watch?v=LrKzcIfXC9E
Ο Μουρίνιο χρειάζεται λευκό πουκάμισο που δένει πίσω και 3 ηρεμιστικά βελάκια για άλογα για να σταματήσει να φωνάζει και η Λίβερπουλ πηγαίνει στην Κωνσταντινούπολη για το απόλυτο θαύμα κόντρα στην Μίλαν.
Καρατόμηση.
Υποψηφιότητα νο6: Γιουβέντους- Μονακό, 1998
Η «Μεγάλη Κυρία» υποδέχεται τη Μονακό για τα ημιτελικά του Champions League και την κατατροπώνει με 4-1, παίρνοντας τεράστιο προβάδισμα πρόκρισης στον τελικό.
Βέβαια, για να γίνει αυτό χρειάζεται οι δύο υπέροχες βουτιές του Ζιντάν και του Ιντζάγκι (τις οποίες θα ζήλευε ακόμα και ο Γκρεγκ Λουγκάνις) να μετατραπούν αυτοστιγμεί σε πέναλτι και ο Ντελ Πιέρο να στείλει ισάριθμες φορές την μπάλα στα δίχτυα από τα 11 βήματα για να πάμε από το 1-1 στο 3-1 και μετά στο τελικό 4-1. Η νίκη της Μονακό στο δεύτερο παιχνίδι (3-2) θα μπορούσε να είχε γράψει αλλιώς την ιστορία, αλλά…
Αλλά το μενού είχε διαιτητικό Fatality.
Ήταν καλύτεροι οι Γιουβεντίνοι είπατε;
Να ξεπείτε.