Υπάρχουν δεκάδες λόγοι να γκρινιάξεις σε ελληνικό γήπεδο.
Είναι αμέτρητες οι αφορμές για να σχολιάσεις με το γνώριμα απαξιωτικό «τς, τς, τς…»
Από το θέαμα που παρακολουθείς στον αγωνιστικό χώρο μέχρι τις συνθήκες που συναντάς στην εξέδρα.
Πόσες φορές δεν γύμνασες τον προστάτη σου, προσπαθώντας να αποφύγεις το κατούρημα στις απαράδεκτες τουαλέτες;
Πόσες φορές δεν μακάρισες τον πλανόδιο με τα αφρολέξ έξω από το γήπεδο που φώναζε «είναι βρώμικα μέσα, παιδιά», την ώρα που έκοβες σελίδες από το match programme για να σκουπίσεις το σκονισμένο καρεκλάκι;
Αν υπάρχει φυσικά καρεκλάκι και δεν έχει ξηλωθεί στο πλαίσιο προηγούμενων εορταστικών εκδηλώσεων.
Ποιος είπε όμως ότι τεχνικές δυσκολίες στην παρακολούθηση ενός αγώνα υπάρχουν μόνο στη χώρα μας;
Ποιος είπε ότι δεν συναντώνται κραυγαλέες ατέλειες ακόμα και σε πασίγνωστα ευρωπαϊκά γήπεδα;
Και ποιος είπε ότι δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι φίλαθλοι στις εξέδρες τους, που θα ‘χαν κάθε δίκιο να ζητάνε πίσω τα λεφτά τους με τη θέση που τους δόθηκε;;;
Όπως, για παράδειγμα, οι εξής…
«Στάμφορντ Μπριτζ», Τσέλσι
Όταν έχεις θέση στο πέταλο έχεις συμφιλιωθεί από πριν με την ιδέα ότι δεν θα τα βλέπεις όλα τέλεια. Αν βρεθείς όμως σε αυτό το σημείο του γηπέδου της Τσέλσι πρέπει να συμφιλιωθείς με την ιδέα ότι δεν θα τα βλέπεις όλα… γενικώς. Βέβαια δεν θα σε νοιάζει και πολύ, αφού αυτό που κυρίως θα σε απασχολεί θα είναι να μην πέσει η από πάνω εξέδρα στο κεφάλι σου. Μόνο θετικό της υπόθεσης ότι δεν θα ‘χεις στο οπτικό σου πεδίο τους αντιπαθητικούς οπαδούς των φιλοξενούμενων.
Ολυμπιακό Στάδιο Βερολίνου, Χέρτα
Θυμάσαι τη θρυλική κολώνα της Τούμπας που πεταγόταν στη μέσα την ώρα των στιγμιοτύπων του αγώνα; Θρυλική μεν, ενοχλητική δε! Ε, σκέψου αν ενοχλούσε εσένα που την έβλεπες για κάποια δευτερόλεπτα το βράδυ στην «Αθλητική Κυριακή», τι παθαίνει ο… τυχερός που έχει αυτή τη θέση στην έδρα της Χέρτα. Και πόσα μπινελίκια μουρμουράει σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, με το κεφάλι του να κινείται σαν… υαλοκαθαριστήρας για να τον παρακολουθήσει.
«Μορίς Ντουφράν», Σταντάρ Λιέγης
Αν το εισιτήριο σου σε οδηγήσει εδώ, ευχήσου ο αντίπαλος να είναι της πλάκας. Το παιχνίδι να ‘ναι μονότερμα. Και να ‘χεις αρκετή μπαταρία στο κινητό σου, ώστε να περάσει η ώρα στο 45λεπτο (πρώτο ή δεύτερο) που… δεν θα υπάρχει τίποτα να παρακολουθήσεις. Εκτός κι αν είσαι τόσο τσιφούτης, που ήξερες εκ των προτέρων πού θα καθίσεις. Και προκειμένου να πληρώσεις μισοτιμής, δέχθηκες και την αντίστοιχη μείωση… προϊόντος.
«ΙΝΕΑ Stadion», Λεχ Πόζναν
Λες κι έχεις κάνει αταξία. Λες και δεν έφαγες όλο το φαΐ σου (ή το «βρώμικο» που σου αγόρασε ο πατέρας σου απέξω). Λες και η συγκεκριμένη θέση φτιάχτηκε για κάποιον που πρέπει να μπει… τιμωρία: Μπαλίτσα ν’ ακούει και μπαλίτσα να μη βλέπει! Τοίχος μπροστά του, τοίχος στα δεξιά του, μουτρωμένος διπλανός στ’ αριστερά του (αφού έχει σχεδόν το ίδιο πρόβλημα μ’ εκείνον). Να μάθει άλλη φορά να μην είναι άτακτο παιδάκι…
«Καμπ Νου», Μπαρτσελόνα
Να ‘χεις ενθουσιαστεί που βρήκες εισιτήριο σε έναν από τους ναούς του ποδοσφαίρου. Να πουλάς μούρη στους φίλους σου ότι θα δεις από κοντά τον Μέσι. Κι όταν φτάνεις γήπεδο να διαπιστώνεις ότι θα πρέπει να τον βλέπεις ΚΑΙ από την τηλεόραση. Γιατί ο μόνος τρόπος να έχεις πλήρη εικόνα του τι κάνει ο Αργεντινός κι η παρέα του στο χορτάρι (την ώρα που η μπάλα παίζεται στο άλλο μισό) είναι να ρίχνεις κλεφτές ματιές στο δημοσιογραφικό μόνιτορ που έχεις δίπλα.
«Άνφιλντ», Λίβερπουλ
Κατά την ανάκρουση του θρυλικού «you ‘ll never walk alone» όλοι οι φίλοι της Λίβερπουλ τραγουδούν όρθιοι με τα κασκόλ υψωμένα. Ή μάλλον όχι όλοι… Υπάρχει ένας που και να θέλει, δεν μπορεί. Που μοιάζει καταδικασμένος ούτε αυτό να μην χαρεί. Γιατί δεν φτάνει το βάρος από τα 28 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα: Πρέπει να σηκώσει και το βάρος της κολώνας που (σε μια επίδειξη αρχιτεκτονικής μαεστρίας) έχει τοποθετηθεί στην… πλάτη του.