Τo «The shot» στο 5ο παιχνίδι του 1989 με το Κλίβελαντ έμεινε στην ιστορία για διάφορους λόγους. Οι Cavs είχαν το Σικάγο 6-0 στη Regular Season, συμπεριλαμβανομένης της νίκης στο τελευταίο ματς αυτής, στο οποίο ξεκούρασαν τους τέσσερις καλύτερους παίκτες τους (Πράις, Χάρπερ, Ντόχερτι, Νανς).
Το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ στο NBA τέθηκε αντιμέτωπο με το 9ο και ως εκ τούτου οι Bulls μόνο φαβορί δεν ήταν. Με τον Μάικλ Τζόρνταν να κάνει όμως την καλύτερη σειρά του στα πλέι-οφ (39,8 πόντοι, 5,8 ασίστ), η πρόκριση κρίθηκε στο ένα σουτ. Το εκπληκτικό ήταν ότι στα 6 τελευταία δευτερόλεπτα του 5ου αγώνα σημειώθηκαν τρία καλάθια και το προβάδισμα άλλαξε ισάριθμες φορές.
Ο Τζόρνταν έκανε το 98-99 στα 6’’ πριν από το τέλος και μετά το time-out, ο Κρεγκ Ίλο απάντησε τάχιστα για το 100-99, αφήνοντας 3’’ στο χρονόμετρο. Νέο time-out και αυτή τη φορά ο Ίλο είδε τον Air να σουτάρει από πάνω του. Μια ντρίπλα, ένα σπάσιμο μέσης για να μείνει περισσότερο στον αέρα και άγγιχτο σε νεκρό χρόνο. Η σιγή εκκωφαντική από 20.000 θεατές στο «Richfield Coliseum».
Η ανατροπή των προγνωστικών, το συγκλονιστικό φινάλε και η μαγική βραδιά του Τζόρνταν (44 π., 9 ριμ. 6 ασ.) ανέδειξαν το τελευταίο σουτ σε θρύλο. Από το παζλ έλειπε όμως ένα βασικό συστατικό: ο τίτλος (οι Bulls ηττήθηκαν στους τελικούς της Ανατολής από το Ντιτρόιτ).
Κάτι που περιελαμβάνε δηλαδή το έτερο περιβόητο buzzer beater του MJ. Φυσικά πρόκειται για το επικό «Τhe last shot» κόντρα στη Γιούτα το ’98, το τελευταίο της καριέρας του στους Bulls – ισοδύναμο με το δεύτερο three-peat και το 6ο κεφάλαιο στο μύθο του.
Για τους Jazz ήταν το δις εξαμαρτείν. Όταν ο Τζόρνταν έκλεψε την μπάλα από τον Καρλ Μαλόουν 17’’ πριν από τη λήξη, μπορεί και να είδαν νοερά το φινάλε προτού συμβεί. Το είχαν βιώσει με ανάλογο τρόπο στο πετσί τους, ένα χρόνο πριν. Με μοιραίο ξανά τον «ταχυδρόμο» και «Killer» σε νεκρό χρόνο τον MJ. Ένα (ξεχασμένο) buzzer beater, που λόγω των δύο φημισμένων ομότυπων δεν πήρε στην ιστορία τη θέση που του… άξιζε.
Στους τελικούς του ’97 το πολυπόθητο ζευγάρι ήταν αυτό ανάμεσα στις δύο πρωταθλήτριες των 90’s: Bulls VS Rockets. Τη σεζόν που έλειψε ο Τζόρνταν από το πρωτάθλημα και την πρώτη που επέστρεψε, το Χιούστον του Χακίμ Ολάζουον είχε κάνει το back to back (1994, ’95).
Το ’96 οι Bulls έραψαν το τέταρτο αστέρι με το 4-2 επί του Σιάτλ και ένα χρόνο αργότερα ξεπάστρεψαν Ουάσινγκτον, Ατλάντα και Μαϊάμι (με συνολικό σκορ 11-2), διαλύοντας τον ανταγωνισμό στην Ανατολή.
Στους τελικούς της Δύσης το Χιούστον, που μετά τον Κλάιντ Ντρέξλερ είχε προσθέσει και τον Τσαρλς Μπάρκλεϊ στο ρόστερ (παρεμπιπτόντως και τον Έντι Τζόνσον), θα αντάμωνε με τη Γιούτα, που είχε το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ στο πρωτάθλημα, πίσω από τους Bulls.
Οι Jazz έπαιξαν εξαιρετικό μπάσκετ και με τη σειρά στο 3-2 πήραν την πρόκριση χάρη σε ένα buzzer beater – τρίποντο του Τζον Στόκτον στο 6ο ματς (και σε ένα απίθανο κινητό σκριν του Μαλόουν).
Με 27,4 πόντους, 9,9 ριμπάουντ και 4,5 ασίστ ανά παιχνίδι, ο Μαλόουν ήταν ο MVP της regular season.
«Δεν με πειράζει, αν πάρω εγώ το πρωτάθλημα», είπε ο Τζόρνταν, όταν ρωτήθηκε σχετικά.
Κυριακή, 1 Ιουνίου του ’97, στο United Center του Σικάγο οι Bulls περιμένουν τους Jazz για τον πρώτο τελικό. Το ματς είναι ντέρμπι σε όλη τη διάρκεια, η Γιούτα αντέχει, παρά το σφυροκόπημα από τους Τζόρνταν (28) και Πίπεν (27), καθώς κρατάει όλους τους υπόλοιπους κάτω από τους 7 πόντους.
Στα 52’’ πριν από το φινάλε, ο Στόκτον δίνει με τρίποντο προβάδισμα στην ομάδα του (81-82) και στην επόμενη επίθεση ο Τζόρνταν ισοφαρίζει με 1/2 βολές. Με 9’’ να απομένουν ο Μαλόουν κερδίζει φάουλ από τον Ντένις Ρόντμαν και στήνεται στη γραμμή. Έχει στο ματς 23 πόντους και 15 ριμπάουντ, με 3/4 βολές.
Λίγο πριν πάρει την μπάλα στα χέρια, ο Σκότι Πίπεν περνάει από μπροστά του για να ξεστομίσει την ατάκα – επιτομή των mind games: «Απλά να θυμάσαι, οι ταχυδρόμοι δεν παραδίδουν γράμματα την Κυριακή Καρλ…»!
O MVP της σεζόν δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Στέλνει και τις δύο στο σίδερο και οι Bulls παίρνουν time-out μετά το ριμπάουντ του Τζόρνταν. Το σύστημα μετά την επαναφορά βγάζει φυσικά τον Air να παίξει ένας εναντίον ενός. Πάνω του και τότε ο Μπράιον Ράσελ.
Ο Μάικλ ντριμπλάρει, ψάχνει την επιλογή του, καθυστερεί, κοντεύει να του μείνει η μπάλα στα χέρια. Αλλά φυσικά δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Σηκώνεται μόλις 1’’ πριν από την κόρνα και η κατάληξη είναι η γνωστή: nothing but net.
Οι Jazz δεν πήραν τελικά ποτέ το πλεονέκτημα έδρας. Μετέτρεψαν το 0-2 σε 2-2, νικώντας back to back εντός, αλλά στο 5ο ματς – το επονομαζόμενο «flu game» – έγινε το break εις βάρος τους. Στον 6ο τελικό, πίσω στο Σικάγο, οι διεκδικητές του τίτλου, είχαν ξανά την ευκαιρία τους.
Ήταν μπροστά με 9 στις αρχές του τέταρτου 12λεπτου, ενώ ο Σάντον Άντερσον αστόχησε σε lay-up για να κάνει το 86-88 στα 28’’ πριν το τέλος. O Τζόρνταν παίρνει την μπάλα απ’ τον Πίπεν στα 11’’, αλλά αυτή τη φορά οι Jazz επιλέγουν να μην ηττηθούν από αυτόν, ντουμπλάροντας πάνω του. «No problem»… απαντά ο Μάικλ και βγάζει τον Στιβ Κερ μόνο του, που το στάζει στα 5’’, σα να εκτελεί πέναλτι.
https://www.youtube.com/watch?v=cfuuf3s_cI0
Το είχε δει το έργο ακριβώς όπως συνέβη ο… άτιμος. «Αυτή είναι η ευκαιρία σου. Ξέρω ότι ο Στόκτον θα έρθει πάνω μου για να ντουμπλάρει. Θα σε ψάξω», είχε προειδοποιήσει στο time-out τον ξανθομπάμπουρα σουτέρ.
Τρεις φάσεις – δύο πρωταθλήματα. Αν ο Μαλόουν δεν έχανε τις βολές μπορεί και να…
Μπα… Απέναντι στον MJ δεν παραδίδουν γράμματα οι ταχυδρόμοι Καρλ…