Ο Γολγοθάς που σμίλεψε το μύθο του: Γιατί ο ΛεΜπρον προτιμάει τον Σμιθ από τον Κάρι

Μόνο ένας έχει καταφέρει στο παρελθόν αυτό που επιδιώκει να κάνει ο «Βασιλιάς». Και αυτός δεν είναι ο Μάικλ Τζόρνταν...

Η ιστορία θυμίζει την Εθνική Αργεντινής του ’86. Μόνος μου και όλοι σας. Τότε 11, τώρα 5. Προφανώς δεν υπάρχει κυριολεκτική εφαρμογή, είτε είναι 5, είτε πολύ περισσότερο 11. Αλλά μιλώντας για «ομάδες του ενός», ο νους μπορεί να ανατρέξει μόνο σε δύο. Και η μία εξ’ αυτών δεν είναι το Σικάγο του Μάικλ Τζόρνταν.

Το φετινό Κλίβελαντ φέρνει όσο καμία άλλη ομάδα της ιστορίας στην Αργεντινή του Ντιέγκο. Καμία από τις δύο δεν είχε Σκότι Πίπεν (ούτε Παναγιώτη Γιαννάκη αν βάλουμε στην κουβέντα και την Εθνική Ελλάδας του ’87). Σε επίπεδο προσωπικοτήτων, οι πάντες απείχαν και απέχουν έτη φωτός από τον Μαραντόνα και τον ΛεΜπρόν Τζέιμς.

Γιατί όμως, ενώ το Γκόλντεν Στέιτ διαθέτει μια πλειάδα αστερών, στο Κλίβελαντ δεν υπάρχει κανείς άλλος να πάρει την ευθύνη (και όταν πρέπει να την πάρει βγαίνει τρέχοντας στο τρίποντο αντί να επιχειρήσει το σουτ της νίκης);

Η εξήγηση είναι μάλλον απλή. Ο Τζέιμς θέλει στο τέλος της καριέρας του να καμαρώνει σαν άλλος Φρανκ Σινάτρα. Ότι δηλαδή… «I did it my way».

Είναι κοινό μυστικό ότι στους Cavs όλες οι αποφάσεις περνούν από την έγκριση του. Το ρόστερ χτίζεται κάτοπιν εισηγήσεως του, ακόμα και η επιλογή του κόουτς Τάιρον Λου το 2016, φέρεται να ήταν δική του. Οι κακές γλώσσες λένε μάλιστα ότι πρόκειται για έναν προπονητή – μαριονέτα, που δεν έχει μεγάλα περιθώρια διαφωνίας στα κελεύσματα του Λεμπρόν.

Είτε πρόκειται για τη στρατηγική κατά τη διάρκεια του ματς, είτε για τη στελέχωση του supporting cast. Το Φεβρουάριο το Κλίβελαντ προέβη σε ένα από τα πιο εντυπωσιακά ντεμαράζ trade την ημέρα που έληγε η προθεσμία των ανταλλαγών, δίνοντας έξι παίκτες (+ την πρώτη επιλογή τους στο επόμενο draft), για να πάρει τους Τζόρνταν Κλάρκσον, Λάρι Νανς Τζούνιορ, Ρόντεϊ Χουντ και Τζορτζ Χιλ.

Είναι περιττό να αναφερθεί ότι τίποτε από αυτά δεν θα συνέβαινε αν… διαφωνούσε ο «βασιλιάς», ο οποίος πρέπει να είναι ικανοποιημένος καθώς το συμβόλαιο του εκπνέει σε λίγες ημέρες. Και ο Τζέι Αρ Σμιθ, ο οποίος εκπροσωπείται από την ίδια εταιρία (συμφερόντων Τζέιμς), δικό του «πουλέν» είναι. Τον Οκτώβριο του 2016 πίεσε για του δοθεί τετραετές συμβόλαιο 57.000.000 δολαρίων.

Μεταξύ των παικτών που ξεφορτώθηκε η ομάδα το Φεβρουάριο, ήταν και ο Αϊζάια Τόμας, που αφίχθη το περασμένο καλοκαίρι για να παίξει το ρόλο του… Πίπεν δίπλα στον Τζόρνταν. Όταν τέθηκε όμως στη σκιά του Λεμπρόν, ο πρώην σταρ των Σέλτικς έγινε σκιά του εαυτού του, σουτάροντας με 36% στο δίποντο και 25,3% στο τρίποντο.

Ο Τζέιμς δεν μπορούσε να τον περιμένει. Πήρε την απόφαση να το κάνει περισσότερο «μόνος» από κάθε άλλη φορά. Περισσότερο μόνος απ’ ότι το έχει κάνει οποιοσδήποτε άλλος στο παρελθόν.

Ούτε ο MJ είχε καταφέρει ποτέ κάτι τέτοιο. Προτού το δικό του supporting cast ωριμάσει δίπλα του (κι εκείνος δίπλα τους) έσπαγε διαρκώς τα μούτρα του πάνω στους Ντιτρόιτ Πίστονς.

Αν έχει μια ευκαιρία ο Λεμπρόν να αποκαλείται GOAT όταν ρίξει την αυλαία στο μύθο του, η φετινή είναι πιθανότατα η τελευταία. Ο ίδιος φαίνεται να έχει επιλέξει τον πιο δύσκολο δρόμο, ακριβώς για να απεκδυθεί μια για πάντα το «γήινο» σαρκίο του.

Στοιχηματίζοντας 100 ευρώ στο Γκόλντεν Στέιτ για την κατάκτηση του τίτλου, δεν παίρνεις ούτε… 6. Ελάχιστοι πιστεύουν στις πιθανότητες των Cavs, αλλά στο τέλος της μέρας ίσως αρκεί να το πιστεύει μόνο ένας.

Και αν αυτός ο ένας μετουσιώσει την πίστη του στο παρκέ, θα είναι υπεύθυνος για το μεγαλύτερο «ατομικό» κατόρθωμα στην ιστορία του ομαδικού αθλητισμού…