Θα έπρεπε να είναι το πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα του κόσμου, καθώς οι ομάδες με λάμψη, δυναμική, χρήμα και παράδοση – αυτές δηλαδή που βρίσκονται στο πάνω ράφι – είναι περισσότερες από οποιοδήποτε άλλο. Κι όμως, υπάρχουν από τη δεύτερη κιόλας αγωνιστική σαφείς ενδείξεις ότι και η φετινή Πρέμιερ Λιγκ θα είναι εξαιρετικά «βαρετή», σε ότι αφορά την κούρσα για τη διεκδίκηση του τίτλου. Στην πραγματικότητα υπάρχει μία ομάδα που υπερβαίνει τον ανταγωνισμό.
Ο 39χρονος Έλληνας τερματοφύλακας της Μίντλεσμπρο, «Ντίμι» Κωνσταντόπουλος, ο οποίος έχει φάει με το κουτάλι τα αγγλικά γήπεδα, ζήτησε την επέμβαση του… νόμου για να αποκτήσει ενδιαφέρον η υπόθεση. «Πιστεύω ότι η Μάντσεστερ Σίτι πρέπει να περιοριστεί σε ποδόσφαιρο μίας επαφής από το νόμο, διαφορετικά είναι άδικο για όλους τους άλλους», ανέφερε σε tweet, μετά από αυτό που είδαν τα ματάκια του στο χθεσινό 6-1 της Μάντσεστερ Σίτι κόντρα στη Χάντερσφιλντ!
Κανένας παράγων του ποδοσφαίρου δεν είχε ζητήσει κάτι αντίστοιχο ακόμα και όταν ο Πεπ Γκουαρδιόλα συνελάμβανε την ιδέα μετεξέλιξης του total football στη Βαρκελώνη. Τότε είχε Μέσι, Ινιέστα, Τσάβι και το απολύτως κυριαρχικό παιχνίδι της Μπάρτσα έμοιαζε και αποκύημα της τεράστιας ατομικής κλάσης. Τώρα; Ναι, οκ., το τελευταίο που του λείπει είναι χρήμα για να ξοδέψει και να αποκτήσει όποιον παίκτη θέλει, αλλά αν ρίξουμε μια ματιά στη χθεσινή ενδεκάδα των πρωταθλητών Αγγλίας, το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό δεν είναι η φράση «ασυναγώνιστη».
Ο Φερναντίνιο σε ρόλο κόφτη, μπροστά του τετράδα αποτελούμενη από τους δύο Σίλβα (Νταβίδ και Μπερνάρντο), τον Γκουντογάν και τον Μεντί και στην επίθεση κάτι που δεν συνηθίζει ο Καταλανός τεχνικός: δίδυμο με τους Ζεσούς και Αγουέρο.
Βλέποντας τη βασική σύνθεση στο pre-game, θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος ότι η Σίτι μπορεί και να μοιάζει μπερδεμένη στον αγωνιστικό χώρο, παίζοντας με δύο φορ, χωρίς τον κορυφαίο παίκτη της (Ντε Μπρόινε), τον εκρηκτικό Λιρόι Σανέ, ακόμα-ακόμα και τον Ραχίμ Στέρλινγκ.
Καθαρό εξτρέμ δεν είχε στην ενδεκάδα, οι Σίλβα και Μεντί, που έπαιξαν τις πλευρές, είχαν το ρόλο φουλ-μπακ, με τους Κομπανί-Στόουνς και Λαπόρτ να συνθέτουν την αμυντική τριάδα. Με τις ομάδες του Γκουαρδιόλα όμως οι θέσεις χάνονται στο γήπεδο, η κίνηση και οι εναλλαγές θέσεων είναι διαρκείς, η διάταξη μόνο για τα χαρτιά και τα φύλλα της στατιστικής.
Ο αντίπαλος δεν ξέρει από που θα τον βρει το «κακό», το αυτοματοποιημένο ποδόσφαιρο της Σίτι σε πρέσινγκ και κυκλοφορία μπάλας προκαλεί πρώτα σύγχυση και μετά… απελπισία. Η προσήλωση στο πλάνο, το επίπεδο ομοιογένειας και η υπαγωγή όλων στην ανάγκη να παραχθεί ποδόσφαιρο ακόμα και στο 85’ με το σκορ στο 5-1 προορίζονται να είναι και φέτος δυσβάσταχτες για τους «μνηστήρες» του τίτλου.
Το Νοέμβριο του 1987 η Σίτι διέλυσε με 10-1 στο «Μέιν Ρόουντ» τη Χάντερσφιλντ και όσοι την είδαν στην κυριακάτικη επίσκεψη της στο «Έτιχαντ» γνωρίζουν πολύ καλά ότι το ρεκόρ αυτό απειλήθηκε! Η ομάδα του Γκουαρδιόλα ήταν ιδιαίτερα άστοχη, χάνοντας περίπου μία ντουζίνα καθαρές ευκαιρίες. Ολοκλήρωσε το ματς με 32 τελικές προσπάθειες, οι 14 εκ των οποίων on target (5 και 1 τα αντίστοιχα νούμερα των φιλοξενούμενων) και 77% κατοχή, σε ένα ματς που από το 35ο λεπτό (3-0) είχε μετατραπεί σε exhibition.
Φαίνεται έτσι ότι πάει στράφι και η ελπίδα πολλών στο Νησί για βαθμολογικές απώλειες της Σίτι στο τρίμηνο που θα απουσιάσει ο Ντε Μπρόινε. Αν στον τρίτο αγώνα της σεζόν παίζει σε αυτό το επίπεδο – είχαν προηγηθεί οι νίκες στα ντέρμπι με Τσέλσι και Άρσεναλ για Σούπερ Καπ και πρωτάθλημα αντίστοιχα – μολονότι υποτίθεται ότι έμεινε πίσω στην προετοιμασία ως η ομάδα με τους περισσότερους μουντιαλικούς παίκτες από κάθε άλλη (16), τότε οι ανταγωνιστές δεν έχουν να περιμένουν πολλά από την απουσία του Βέλγου μαέστρου.
Στα γραφεία στοιχημάτων η Σίτι προβάλλει ως πρώτο φαβορί και για την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ (για την Πρέμιερ Λιγκ μην το συζητήσουμε, η απόδοση δεν υπερβαίνει το 1,60), όπου εδώ και πέντε σερί χρόνια -τρία με την Μπάγερν- ο Πεπ Γκουαρδιόλα αποτυγχάνει σχεδόν εμφατικά. Στους Βαυαρούς ωστόσο δεν ταίριαξε πραγματικά ποτέ αρμονικά η φιλοσοφία και ο τρόπος διαχείρισης του Καταλανού.
Η νυν ομάδα του τείνει να υπερβεί σε αγωνιστικό επίπεδο ακόμα και τον πήχη που είχε θέσει στο «Καμπ Νόου». Σε βαθμό που να εικάζεις ότι… sooner or later το μειονέκτημα που προκύπτει από το αμελητέο ειδικό βάρος της Σίτι στην Ευρώπη, είναι σχεδόν νομοτελειακό να εξαλειφθεί.