Μήπως ο Ολυμπιακός βρήκε τον νέο Έισι Λο;

Είναι ισοϋψείς (1,91 μ.), έχουν τρία γράμματα στο επώνυμο, προήλθαν από την Παρτιζάν και παίζουν καλά κόντρα στην... ΤΣΣΚΑ

Στο preview του αγώνα του Ολυμπιακού με την ΤΣΣΚΑ το επίσημο site της Euroleague ανέδειξε, ως όφειλε, το πλούσιο ιστορικό μπακράουντ του ζευγαριού. Ανατρέχοντας στο 10/11 που είχε η ρωσική ομάδα στα εντός έδρας παιχνίδια με τους ερυθρόλευκους και στο 0/4 που έχει απέναντι του σε Final Four, κατέληγε στην εξής εικασία: «Ίσως είναι με κάποιο τρόπο μοιραίο να νικήσει η ΤΣΣΚΑ τον Ολυμπιακό στο αυριανό ματς και προδιαγεγραμμένο να ηττηθεί από τον Ολυμπιακό σε περίπτωση που συναντηθούν ξανά στο Final Four».

Την ίδια ακριβώς εικασία κάνουν πια και όσοι παρακολούθησαν την 11η ήττα του Ολυμπιακού στη 12η επίσκεψη του στη Μόσχα…

Ένας από τους λόγους που δημιουργήθηκε αυτή η αίσθηση, πέραν βέβαια της προσωπικότητας του Ολυμπιακού, που φαίνεται να παραμένει αναλλοίωτη, ήταν σε ατομικό επίπεδο το πληθωρικό παιχνίδι του Νάιτζελ Ουίλιαμς – Γκος.

Ο Αμερικανός αποτέλεσε την πρώτη μεταγραφή του Ντέιβιντ Μπλατ και μάλιστα με ένα συμβόλαιο που είχαμε χρόνια να δούμε για ξένο παίκτη της ομάδας. Αντί για 1+1 χρόνια, όπως συνηθίζεται από τη διοίκηση των αδελφών Αγγελόπουλου, ο Γκος υπέγραψε κλειστό τριετές – δείγμα της πίστης που έχει ο σύλλογος στις ικανότητες του.

Το ματς με την ΤΣΣΚΑ ήταν το υψηλότερου επιπέδου που έχει παίξει στην καριέρα του ο προερχόμενος από την Παρτιζάν και το Eurocup, 24χρονος γκαρντ. Αν στα μάτια του Αμερικανοισραηλινού προπονητή αποτελούσε ένα τεστ χαρακτήρα και δυνατοτήτων για εκείνον, το σίγουρο είναι ότι πήρε άριστα.

Το σημαντικότερο ήταν ότι βγήκε μπροστά, χωρίς να «τρομάξει» από το μέγεθος του αντιπάλου. Ήταν εξαιρετικός και στις δύο πλευρές του παρκέ, με τρία ριμπάουντ, δύο κλεψίματα, τρεις ασίστ και 3/6 τρίποντα.

Σκόραρε με ένα απίθανα δύσκολο ντράιβ σε κρίσιμο χρονικό σημείο, έσφυζε από ενέργεια στην άμυνα και – αν και rookie στη διοργάνωση – έμοιαζε στο παρκέ ένας από τους πιο μπαρουτοκαπνισμένους παίκτες της ομάδας με τα λευκά.

Με λίγα λόγια θύμισε τον πιο αγαπημένο Αμερικανό – πάνω ίσως και από τους Ντέιβιντ Ρίβερς, Κάιλ Χάιντς – της ερυθρόλευκης εξέδρας. Αυτόν που αν είχαν τη δυνατότητα, θα είχαν βαλσαμώσει οι οπαδοί του Ολυμπιακού. Τον τεράστιο και χιλιοτραγουδισμένο Έισι Λο.

Ο μοναδικός ξένος γκαρντ που στην πρόσφατη ιστορία της ομάδας συνδυάστηκε τόσο αρμονικά με τον Βασίλη Σπανούλη, διέθετε όλο το πακέτο. Σουτ, διεισδυτικότητα, ενέργεια, φλόγα, δημιουργία, αφοσίωση στην άμυνα, μπασκετική ευφυΐα. Το κενό του, από το 2013 που αποχώρησε σακάτης από το λιμάνι, έμεινε αναντικατάστατο.

Δεν είναι εύκολο βέβαια να βρίσκεις κάθε χρόνο παίκτη που παρακούοντας τις οδηγίες προπονητή και ιατρικού τιμ παίρνει πάνω του την ευθύνη για να παίξει κουτσός σε ένα ματς, όπως έκανε εκείνος στον τελικό της Ευρωλίγκα με την ΤΣΣΚΑ το 2012, μετά το διάστρεμμα που είχε υποστεί στον ημιτελικό με την Μπαρτσελόνα.

Ο Λο δεν ήταν μόνο ικανότατος μπασκετικά, αλλά και προικισμένος με το στοιχείο που διαχωρίζει έναν πολύ καλό παίκτη από έναν πρωταθλητή. Μια κλάση πάνω από τη συντριπτική πλειονότητα ξένων παικτών ψυχικά και πνευματικά. Ασφαλώς δεν είναι τυχαίο ότι τα back to back ευρωπαϊκά κατακτήθηκαν κατά τη διετή θητεία του. Και ποιος ξέρει τι ακόμα θα είχε πετύχει με τον Ολυμπιακό αν δεν τερματιζόταν τόσο άδοξα η καριέρα του.

Για την ώρα αυτό είναι κάτι που δεν ξέρουμε αν το διαθέτει ο Νάιτζελ Ουίλιαμ Γκος. Ή έστω αν προορίζεται να το χτίσει, θητεύοντας δίπλα σε έναν γεννημένο νικητή, όπως ο Βασίλης Σπανούλης και υπό τις οδηγίες ενός χαρισματικού κόουτς όπως ο Ντέιβιντ Μπλατ.

Σε επίπεδο ταλέντου ωστόσο ο νεόκοπος σταρ έχει αποκτήσει ήδη το δικαίωμα να προκαλεί ευθείες συγκρίσεις. Έχοντας κι αυτός αξιόπιστο σουτ από την περιφέρεια (50% στα τρίποντα πέρσι στο Eurocup), ευχέρεια στο ντράιβ και στο ένας εναντίον ενός, κοφτερό μάτι στη δημιουργία και αθλητικότητα στην άμυνα.

Αν η πορεία δύο (ισοϋψείς με μόνο τρία γράμματα στο επώνυμο) Αμερικανών γκαρντ, που με πρώτο ευρωπαϊκό σταθμό την Παρτιζάν πήραν προαγωγή στον Πειραιά έχει ανάλογη εξέλιξη, τότε η ιστορία μόνο ως… φάρσα δεν θα επαναληφθεί για τον Ολυμπιακό.

Το πιθανότερο είναι ότι τέτοια θα αποδειχθεί ξανά για την ΤΣΣΚΑ, αν πρόκειται να ανταμώσουν τέλη Μάη στη «Φερνάντο Μπουέσα Αρένα»…