Κάποιες παρομοιώσεις δημιουργούν παρεξηγήσεις, λάθος εντυπώσεις. Δεν υπάρχει πραγματικά κανένας λόγος το Βουκουρέστι να αποκαλείται «μικρό Παρίσι» – κι ας το λένε έτσι διάφοροι οδηγοί. Γιατί είναι εντελώς άλλο πράγμα σε σχέση με τη γαλλική πρωτεύουσα. Μπορεί κάποτε να είχε μια παριζιάνικη εσάνς, αλλά αυτό ήταν παλιά. Πολύ παλιά…
Και μεταξύ μας, καλύτερα έτσι. Γιατί αυτό κάνει τη γοητεία του μέρους, γιατί κανείς δεν αγαπά πραγματικά τα «ιμιτασιόν». Tην αυθεντική και ανόθευτη εμπειρία αναζητάμε όλοι όταν επισκεπτόμαστε έναν προορισμό.
Και το Βουκουρέστι είναι κάτι ιδιαίτερο, έχει κάτι ξεχωριστό. Μία μεγαλούπολη που θα δεις ταυτόχρονα σημάδια από αυτοκρατορικό παρελθόν, τον κουμμουνισμό της εποχής του δικτάτορα Τσαουσέσκου, μέχρι το σήμερα και το απότομο πέρασμα στον καπιταλιστικό κόσμο.
Πιθανόν δεν θα κέρδιζε κάποιο βραβείο ομορφιάς ή στιλ, αλλά τείνει να σε αφομοιώσει με το κοσμοπολίτικο vibe και την ενέργεια του. Μια ευχάριστη, αναπάντεχη έκπληξη. Που απέχει ελάχιστα περισσότερο από 1,5 ώρα από την Αθήνα, αεροπορικώς.
Θα δεις μοντέρνα αρχιτεκτονικά κτήρια, εκκλησίες και μοναστήρια μιας άλλης εποχής, μεγάλα πάρκα, λίμνες και «κλασάτες» λεωφόρους. Θα δεις γενικώς αντιθέσεις, το παλιό και το σύγχρονο να βρίσκουν μια ισορροπία.
Το επίσης καλό με τη Νο1 πόλη της Ρουμανίας είναι πως αποτελεί έναν αρκετά προσιτό οικονομικά προορισμό. Αν δεν θες πολυτέλειες τύπου σουίτας, με 40 ευρώ το βράδυ βρίσκεις πραγματικά αξιόλογο μέρος να μείνεις. Φαγητό και ποτό, είναι επίσης αισθητά low budget σε σύγκριση με τα καθ’ ημάς. Ένα «τίμιο» δείπνο για δύο άτομα δεν ξεπερνάει τα 25€. Έχε υπόψη σου πως το τοπικό νόμισμα είναι το Leu ή Ro, πέντε εκ των οποίων αντιστοιχούν σε 1 ευρώ.
Η παλιά πόλη, Λιπσκάνι όπως τη λένε από το όνομα του κεντρικού της δρόμου, είναι το μέρος που θα πας για να «παρτάρεις». Είναι μια περιοχή που έμεινε ανέπαφη από την «τρέλα» του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τις μπουλντόζες του Τσαουσέσκου, διατηρώντας το χαρακτήρα και την ομορφιά της. Εκεί βρίσκεται και η περίφημη Εκκλησία Σταυροπόλεως. Χτίστηκε από Έλληνα καλόγερο και αποτελεί μνημείο της UNESCO.
Αβέβαιο αν θα σου αρέσει ή όχι (μάλλον το δεύτερο), αλλά δεν μπορείς να παραλείψεις μια επίσκεψη στο Παλάτι του Λαού, τη Βουλή της χώρας. Εδώ ακριβώς φαίνεται η μεγαλομανία του Τσαουσέσκου. Που χρησιμοποίησε 700 (!) αρχιτέκτονες για να κατασκευάσει το μεγαλύτερο δημόσιο κτήριο ολόκληρης της Ευρώπης (και δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο) προκειμένου να στεγάσει την αρρωστημένη εξουσιομανία του και να ικανοποιήσει τις διαρκώς μεταβαλλόμενες ιδιοτροπίες της γυναίκας του.
H κλίμακα και η χλιδή είναι συγκλονιστικές: 12 όροφοι (συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων υπόγειων επιπέδων και ενός πυρηνικού καταφύγιου), 1.100 δωμάτια, 4.500 πολυέλαιοι και πάει λέγοντας. Το κόστος του εισιτηρίου εξαρτάται από το τι θα επιλέξεις να δεις, κυμαίνεται από 3 ως 12 ευρώ. Εννοείται πάντως ότι το φινάλε του τουρ θα σε βρει στην τεράστια βεράντα που προσφέρει απλόχερη θέα στη κεντρική λεωφόρο Ουνιρέα. Ένας εντυπωσιακός δρόμος με μεγάλα πεζοδρόμια και αρκετά σιντριβάνια, που οδηγεί στην ομώνυμη πλατεία, τη μεγαλύτερη της πόλης. Σε κοντινή απόσταση, ένα ολόκληρο τετράγωνο καταλαμβάνεται από το Πατριαρχείο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ενώ υπογείως της πλατείας περνάει ο ποταμός Νταμπόβιτα (Dâmbovita). Δεν είναι ένα μεγάλο ποτάμι, που ορίζει την πόλη όπως συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, αλλά δίνει ένα ξεχωριστό χρώμα.
Για περισσότερο «κομμουνιστική» κουλτούρα, βάλε το GPS προς την Πλατεία Επανάστασης (Piata Revolutieι), το ιστορικό σημείο απ’ όπου ξεκίνησε η επανάσταση που έριξε το απολυταρχικό καθεστώς το Δεκέμβριο του 1989. Αν πας δε, στην Οικία Τσαουσέσκου, θα μείνεις άναυδος με τη χλιδή και θα αναρωτιέσαι πώς δεν έγινε απόπειρα να τον καθαιρέσουν νωρίτερα. Θυμήσου πως πρέπει να έχεις κλείσει ραντεβού τουλάχιστον μία μέρα νωρίτερα.
Τι άλλο πρέπει οπωσδήποτε να δεις; Το Παλάτι Romanian Athenaeum, όπου πλέον στεγάζεται το Μέγαρο Μουσικής της ρουμανικής πρωτεύουσας. Το Πάρκο Χεραστράου για να απολαύσεις μια υπέροχη βόλτα δίπλα στο πράσινο, εκεί παραδίπλα είναι και η Αψίδα του Θριάμβου, «κόπια» της αντίστοιχης γαλλικής («μικρό Παρίσι» κι έτσι…). Μια πολύ ενδιαφέρουσα βόλτα είναι αυτή στο Μουσείο-Χωριό. Πρόκειται για ένα υπαίθριο μουσείο, το οποίο απεικονίζει την παραδοσιακή ρουμανική ζωή.
Και last but not least, επιβάλλεται μια επίσκεψη στα θερμά λουτρά (Therme). Το αξίζει το κορμί με τόσο περπάτημα που θα ‘χεις ρίξει λίγο χαλάρωση. Και 9 πισίνες, 6 σάουνες και 16 νεροτσουλήθρες είναι εκεί για σένα σε ένα περιβάλλον που θυμίζει όαση. Και κατά κάποιο τρόπο, είναι κιόλας. Πρόκειται για το μεγαλύτερο κέντρο ευεξίας στην Ευρώπη, βασισμένο σε ιαματικές πηγές. Από 12-19 ευρώ οι τιμές ανάλογα με τις υπηρεσίες που θα επιλέξεις, μην ξεχάσεις όμως να έχεις δικές σου παντόφλες και πετσέτες, αφού η ενοικίαση εξοπλισμού είναι δυσανάλογα ακριβή σε σχέση με οτιδήποτε άλλο.
Από πλευράς συγκοινωνιών, το λεωφορείο εξυπηρετεί περισσότερο από όλα ίσως, ενώ και το μετρό είναι αρκετά τίμιο ως προς την ευκολία. Το τραμ είναι και… δεν είναι, ενώ τα ταξί καλό θα ήταν να τα αποφύγεις, υπάρχει και το Uber.
Όσο για μάσες; Κρέας και σούπα προσφέρονται σε ποικιλία, ικανοποιώντας και τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο. Στο street food σου προτείνουμε το δικό τους κουλούρι (Covrig) και οπωσδήποτε λουκανόπιτα (Covri luca). Και η κρέπα τους (Scovergi) μόνο κακή δεν είναι..
Για πιο «καθιστή» φάση, να δοκιμάσεις οπωσδήποτε Sarmale (οι παραδοσιακοί τους λαχανοντολμάδες) και τη σούπα Ciorba de Perisoare που είναι ξινή και περιέχει κεφτέδες. Προσοχή όμως, έχε το καλά στο νου, όπως στα περισσότερα μέρη της Ευρώπης αν το αφήσεις για πολύ αργά, θα μείνεις νηστικός. Το ξέρεις άλλωστε καλά, Ελλάδα είναι μόνο μία…