Κάπου ανάμεσα στα γνωστά τουριστικά «σουξέ» της Μεσογείου, υπάρχει μια ακτή που παίζει ακόμα σε χαμηλούς τόνους, σχεδόν ψιθυριστά. Και όμως, αυτός ο ψίθυρος γίνεται σιγά-σιγά φήμη. Η αλβανική Ριβιέρα, με τις ατέλειωτες παραλίες, τα παραδοσιακά χωριά και τις άκρως συμφέρουσες τιμές, κερδίζει χρόνο με τον χρόνο μια θέση στην καρδιά των ταξιδιωτών που αναζητούν κάτι πιο value. Δεν είναι πια ένα καλά κρυμμένο μυστικό, είναι μια ξεκάθαρη πρόταση για διακοπές, με άρωμα παλιάς εποχής και αισθητική που δεν έχει υποστεί (ακόμα) τη φθορά της τουριστικής μαζικοποίησης.
Η αλβανική Ριβιέρα είναι η ακτογραμμή της νοτιοδυτικής Αλβανίας, με βόρειο νοητό άκρο την Αυλώνα (Vlorë) και νότιο τους Αγίους Σαράντα (Sarandë), κοντά στα ελληνικά σύνορα. Είναι μια περιοχή που αν ήταν ζωγραφιά θα είχε τα πάντα: απόκρημνα βουνά που βυθίζονται στη θάλασσα, πυκνή βλάστηση που φτάνει ως το κύμα, μικρούς όρμους με τιρκουάζ νερά και ατελείωτους ελαιώνες. Ο επισκέπτης έρχεται αντιμέτωπος με ένα φυσικό σκηνικό που ανταγωνίζεται τα πολυδιαφημισμένα νησιά της Μεσογείου. Η γοητεία έγκειται στη συνύπαρξη: η άγρια ομορφιά των βουνών του Λογαρά εναλλάσσεται με ήρεμες, εξωτικές παραλίες, ενώ η πανοραμική διαδρομή κατά μήκος του παραλιακού δρόμου προσφέρει απαράμιλλη θέα. Για όσους τη συναντούν πρώτη φορά, η Ριβιέρα είναι ταυτόχρονα απρόβλεπτη και προσιτή. Οικεία και εξωτική.
Οικεία γιατί περικλείει μια ειλικρινή φιλοξενία που θυμίζει Ελλάδα πριν από πολλές δεκαετίες. Δεν έχει γυαλιστερές προσόψεις, ούτε τα υπερπολυτελή θέρετρα. Έχει όμως κρυστάλλινα νερά, φιλικούς ανθρώπους και το feeling ότι εδώ ο χρόνος κυλάει λίγο πιο αργά.
Ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει εξωτικές παραλίες όπως το διάσημο Εξαμίλι (Ksamil), που (κι όμως) πολλοί συγκρίνουν με τις Μαλδίβες, συνδυάζοντας μικρά νησάκια, λευκή αμμουδιά και γαλαζοπράσινα νερά! Στο Gjipe, η παραλία κρύβεται στο τέλος ενός φαραγγιού και αποκαλύπτεται μόνο σε όσους την αναζητούν. Στο Borsh, με την αχανή παραλία των 7 χιλιομέτρων, νιώθεις πραγματικά ότι η θάλασσα σου ανήκει. Και το Δερμί (Dhërmi), ίσως το πιο δημοφιλές σημείο για τη νεολαία, προσφέρει έντονη ζωή, δίχως όμως να χάνει τον παραδοσιακό του χαρακτήρα.
Πέρα από τις πλούσιες φυσικές ομορφιές, η Ριβιέρα έχει και άλλους άσους στο μανίκι: παραδοσιακά χωριά και πολύ ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική, που απαντάται σε κάστρα, ναούς και μοναστήρια. Μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO είναι τα αρχαία ερείπια του Βουθρωτού (Butrint), που βρίσκονται στον πιο δημοφιλή παραθαλάσσιο προορισμό, τους Αγίους Σαράντα. Εκεί υπάρχει και το Lekuresi Castle, ένα κάστρο χτισμένο το 1537 από τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή που κατακτήθηκε αιώνες αργότερα από τον θρυλικό Αλή Πασά.
Άλλα άξια επίσκεψης κάστρα είναι αυτό που χτίστηκε από τον Αλή Πασά και φιλοξένησε τον λόρδο Βύρωνα στο Porto Palermo, καθώς και το επιβλητικό κάστρο της Χειμάρρας, μιας πόλης που γοητεύει με τις αντιθέσεις της, συνδυάζοντας τον ορεινό όγκο των Κεραύνιων όρων με τα νερά του Ιονίου και τους πλούσιους ελαιώνες.
Η πρόσβαση στην περιοχή είναι πια εύκολη, είτε οδικώς μέσω της Κακαβιάς και των Αγίων Σαράντα, είτε ακτοπλοϊκώς από την Κέρκυρα. Όσο για το κόστος, εδώ είναι που η Ριβιέρα πραγματικά ξεχωρίζει. Η διαμονή κυμαίνεται σε τιμές πολύ χαμηλότερες από αυτές ενός ελληνικού νησιού. Μπορεί κανείς να βρει ποιοτικά δωμάτια με 40-60 ευρώ τη βραδιά, ακόμα και στην καρδιά του καλοκαιριού. Σε ότι αφορά το φαγητό, το χάσμα τιμών βαθαίνει. Ένα γεύμα σε ένα καλό εστιατόριο κοστίζει περίπου 10-20 ευρώ ανά άτομο. Φρέσκα ψάρια και θαλασσινά, τοπικά μαγειρευτά, πίτες και σαλάτες με αγνά υλικά, όλα σε τιμές που δύσκολα θα συναντήσεις στην Ελλάδα.
Οι τοπικές ταβέρνες και τα φαστ φουντ είναι ακόμη πιο προσιτά, με γεύματα που στοιχίζουν περίπου 5-10 ευρώ ανά άτομο. Tip: Οι ταβέρνες είναι οικογενειακές και φιλόξενες και συχνά θα βρεις τον ιδιοκτήτη να σου μιλά σε σπαστά ελληνικά – ή να έχει ζήσει χρόνια στην Ελλάδα και να στο λέει με περηφάνια.
Η γαστρονομία της περιοχής είναι πλούσια και ποικίλη, επηρεασμένη από τη μεσογειακή, την οθωμανική και τη βαλκανική κουζίνα. Ορισμένες από τις σπεσιαλιτέ είναι το περίφημο Tavë kosi (αρνί με γιαούρτι ψημένο στο φούρνο, το Byrek (πίτα με διάφορες γεμίσεις όπως τυρί, σπανάκι ή κρέας) και το Fërgesë (παραδοσιακό πιάτο με πιπεριές, ντομάτες, κρεμμύδια και φέτα). Ρακί (Raki) λέγεται κι εκεί το παραδοσιακό αλβανικό απόσταγμα, που μοιάζει με το δικό μας τσίπουρο.
Η Αλβανική Ριβιέρα προσφέρει μια εξαιρετική εναλλακτική για καλοκαιρινές διακοπές, συνδυάζοντας φυσική ομορφιά, πολιτιστικό ενδιαφέρον και προσιτές τιμές. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι τα νέα (φωτογραφίες) από… το Instagram διαδίδονται τόσο γρήγορα που από στόμα σε στόμα και από mobile σε mobile γίνεται ολοένα και πιο περιζήτητη. Για αυτό μην περιμένεις, είναι λογικό κάποτε οι ψίθυροι να γίνουν βουή…