Θανάσης Ευθυμιάδης

Θανάσης Ευθυμιάδης: Από την κοροϊδία στην αποθέωση, ένα μυαλό χωρίς παρωπίδες δρόμος

Ο Θανάσης Ευθυμιάδης ίσως είναι η δική μας Φράνσις ΜακΝτόρμαντ

Στις αρχές του έτους, ο Θανάσης Ευθυμιάδης χόρευε γυμνός και ξυπόλητος στη βροχή, με αποτέλεσμα να αρχίσει ένα σοσιαλμιντιακό τρολάρισμα. Από κάποιους ήταν καλοπροαίρετα χιουμοριστικό. Από άλλους πάλι περισσότερο χλευαστικό.

«Πάει, αυτός λάλησε». «Τα έχει χάσει ο έρμος». «Πώς κατάντησε έτσι αυτός;». Κάποιες από τις σκέψεις που εκφράστηκαν ή δεν εκφράστηκαν, συμπυκνώνονται στις 3 φράσεις αυτές.

Ο τροχός  έχει γυρίσει για τα καλά και έπρεπε να έρθουν οι φωτιές, να καούν 1 εκατομμύριο στρέμματα, για να δούμε τις αναρτήσεις του ηθοποιού υπό άλλο πρίσμα.

Ο παράξενος, ήταν πλέον λογικός. Αυτός που κοροϊδεύαμε, είχε γίνει αυτός που αποθεώναμε γιατί έλεγε τα – θα έπρεπε – αυτονόητα.

Ο Θανάσης Ευθυμιάδης έχει φτιάξει μια ζωή ευημερίδας και πληθώρας εκεί που μένει. Δεν του τρέχουν λεφτά από τις τσέπες, αλλά του τρέχουν εμπειρίες με τη φύση από τ΄αυτιά, τη μύτη, τα μάτια. Πάνω στο σώμα του η φύση έχει αφήσει το σημάδι της περισσότερο απ΄ό,τι σε 1.000 Αθηναίους.

Είναι τρομακτικό αν το σκεφτεί κανείς, ότι ακόμα και ζώα όπως η αγελάδα ή το γουρούνι, τα βλέπουμε σπάνια και δεν έχουμε καμία επαφή με τον κύκλο της ζωής. Ζούμε σε μια φούσκα και το μόνο που μας συνδέει με αυτά τα ζώα, είναι το να τα τρώμε.

Κάποιοι έχουν δει πιο πολλές φορές αιχμάλωτο λιοντάρι στο Αττικό Πάρκο, παρά πάπια ή κότα. Κι εμείς που τα γράφουμε δεν απέχουμε πολύ.

Ο Θανάσης Ευθυμιάδης έχει κοιμηθεί κάτω από φυλλωσιές, έχει μυρίσει φυτά που εμείς δεν ξέρουμε καν το όνομα τους και ο παράξενος είναι αυτός; Εμάς τ΄αυτιά μας πετάγονται στο άκουσμα μιας ειδοποίησης από το κινητό. Εκείνου τ΄αυτιά ανοίγουν για να υποδεχτούν ήχος από κλωνάρια, από ανθούς και από έντομα.

Ο Θανάσης Ευθυμιάδης είναι ένας Έλληνας Ινδιάνος

Αν έχει δει κανείς το Nomadland, τότε ο Θανάσης Ευθυμιάδης είναι η σύγχρονη εκδοχή. Όπως λέει και το βιβλίο του από τις Εκδόσεις Key Books, ζει κάθε μέρα, μια όμορφη μέρα. Με τις βροχές και τις λασπουριές, με τον ήλιο και τη ζέστη, με τη δροσιά και τον άνεμο, με τα αστραπόβροντα και τους καύσωνες.

Και είναι αυτός ο παλαβός;

Στις αναρτήσεις του στο Instagram θα τον δεις να μαζεύει ξύλα, να μαζεύεται με φίλους γύρω από τη φωτιά, να μιλάει για την προστασία της φύσης, να ενστερνίζεται ό,τι τον περιβάλλει και είναι πράσινο.

Την ίδια στιγμή εμείς οι υπόλοιποι έχουμε γεμίσει τα ακριβά ξενοδοχεία στους χειμερινούς προορισμούς, έχουμε ξεπουλήσει τα χρυσοχοεία και ρολογάδικα του κέντρου και αγοράζουμε ρούχα των 20 ευρώ για 400. Κι αν δεν βρούμε ένα ρούχο στα 400 και το βρούμε στα 50, δίνουμε 400 για να έχουμε να λέμε ότι τόσο το αγοράσαμε.

Κι είμαστε εμείς οι σώφρωνες και ο Θανάσης Ευθυμιάδης ο τρελός του καφενείου στο χωριό που ψιθυρίζουν πίσω από την πλάτη του ότι τα ‘παιξε;

Τότε, να μας συγχωρείτε, αλλά θα ανοίξουμε την κουρτίνα που περιλαμβάνει μια τέτοια «σχιζοφρένεια» και για μας στα επόμενα χρόνια της ζωής μας.