Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος

Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος: Το μεγάλο φάουλ την παραμονή Πρωτοχρονιάς

Μάλλον το 2021 δεν μάθαμε την ενσυναίσθηση

Από τον Δήμο Αθηναίων το περιμένουμε πια. Με την αλαζονεία που απαντάει πλέον ο δήμαρχος κ. Μπακογιάννης στις λογικές αιτιάσεις για αχρείαστη σπατάλη χρημάτων, δε μπορεί κανείς να μπει σε σοβαρό διάλογο μαζί του. Έχει την άποψη του και δεν ακούει κανέναν.

Το ότι είναι δήμαρχος, άρα δημόσιος λειτουργός βέβαια, μάλλον δεν του λέει κάτι. Ας τον αφήσουμε όμως αυτόν, αφού δεν θα αλλάξει. Περιμένεις ως πολίτης αυτής της πόλης, της χώρας εν γένει, τα σύμβολα του πολιτισμού, οι φάροι της παιδείας να δίνουν το σωστό παράδειγμα.

Και το Κέντρο Πολιτισμού «Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος» δεν έδωσε το καλό παράδειγμα στο event που είχε στήσει την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στην αλλαγή του χρόνου.

Το σόου του βασιζόταν στην εκτόξευση πυροτεχνημάτων και βεγγαλικών στον αττικό ουρανό, τα οποία δημιουργούσαν μια οπτικά «ωραία ατμόσφαιρα», αλλά πάντοτε ο πολύς κόσμος θα βλέπει το προφανές.

Αυτό που δεν είναι προφανές και θα έπρεπε να έχει γίνει από χρόνια, αφορά στη ζημιά που προκαλούν τα πυροτεχνήματα. Δεν είναι μόνο ότι απελευθερώνουν διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα χωρίς κανέναν απολύτως λόγο, αλλά οδηγούν έμμεσα στο θάνατο πολλών ζώων.

Τα αδέσποτα σκυλιά, τα γατιά, τα πτηνά, όλα τα ζώα που είναι απροστάτευτα στις κοινωνίες των ανθρώπων, ακούνε τους απανωτούς κρότους και πετάγονται έντρομα, κάποια απ΄αυτά πάσχουν από κάποιες διαταραχές και ακόμα κι αν σταματήσουν οι κρότοι, φέρουν τραύμα για αρκετές ώρες ή και ημέρες μετά.

Ο σκύλος μου που πέθανε πριν λίγους μήνες, από τα 2 του έτη που τον πήραμε στο σπίτι μέχρι τα 12-13 του, κάθε Πρωτοχρονιά και Πάσχα κλεινόταν στην κουζίνα έντρομος και δεν έτρωγε ούτε έπινε τίποτα για μια-δυο ημέρες.

Πολλά πτηνά χάνουν τον προσανατολισμό τους από τον φόβο κι αντί να πάνε στις φωλιές τους όπου τους περιμένουν τα νεογέννητα για να τα ταΐσουν, απομακρύνονται και τα μικρά πεθαίνουν από την πείνα. Γατιά και σκυλιά πετάγονται στους δρόμους από τους θορύβους, χώνονται κάτω από παρκαρισμένα αυτοκίνητα, επιχειρούν να βρουν ένα μέρος που να τους καλύψει από τους κρότους.

Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος μπορεί να απευθύνεται σε ανθρώπους, που είναι κοντόφθαλμοι και ασεβείς στην πλειοψηφία τους και έχουν ως μόνιμο επιχείρημα το «άσε μας ρε φίλε, είμαστε δύο χρόνια κλεισμένοι, μια χαρά μας έχει μείνει». Μόνο που δεν τους έχει μείνει μια χαρά. Έχουν ακόμα πολλές. Απλά θέλουν να κάνουν τις drama queen για να δικαιολογήσουν τα εγκλήματα τους.

Γιατί έγκλημα είναι να έχουν περάσει δύο χρόνια στα οποία η έννοια της ενσυναίσθησης έγινε κυρίαρχη, αλλά τόσο μεγάλοι θεσμοί να την αγνοούν. Ή μήπως η ενσυναίσθηση είναι μόνο για το είδος μας; Ούτε γι΄αυτό είναι.

Ας πούμε ότι χεστήκατε για τα ζώα, χεστήκατε για το περιβάλλον. Οι άνθρωποι με προβλήματα υγείας σας νοιάζουν; Άνθρωποι με καρδιακά νοσήματα; Σε μια εποχή που κάθε μέρα πεθαίνουν 60-70 άνθρωποι από κορωνοϊό, με τι κουράγιο προκαλείται νέα προβλήματα σε συνανθρώπους σας;

Σας φαίνονται δραματικά όλα τα παραπάνω; Ε δεν είναι. Αν υπάρχει μέσα σας ο ελάχιστος σεβασμός και η αντίληψη, δεν είναι επ΄ουδενί δραματικά.

Ποιο είναι το βασικό effect των πυροτεχνημάτων; Ο φωτεινός σχηματισμός τους στον ουρανό. Αυτός μπορεί να υπάρξει και χωρίς κρότους. Ρίξτε μια ματιά στο άρθρο της Guardian για το πώς τα drones μπορούν να κάνουν την ίδια δουλειά χωρίς να τρομάζουν ψυχές αθώες.

Ας ελπίσουμε, όσοι από εμάς πονάνε πραγματικά με αυτή την κατάσταση, στα επόμενα χρόνια να βρεθούν μυαλά που θα αλλάξουν την προχειρότητα της αντίληψης και τη χαλαρότητα των ανθρώπων σε αυτά τα σύμβολα όπως το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος ή, παρ΄ελπίδα, ο Δήμος Αθηναίων και κάθε δήμος.

ΥΓ. Για τους φελλούς που βγαίνουν στις γειτονιές και αμολάνε όπου τους καπνίσει δυναμιτάκια, ας μη μιλήσουμε. Αγόρια κατά 99%. Η κλασική μάστιγα δηλαδή, τα 15χρονα αγόρια.

ΥΓ1. Μιλάς για τον βιγκανισμό και ποστάρεις βίντεο με τα πυροτεχνήματα και λες ότι σου αρέσουν; Κάτι δεν κολλάει εδώ.

ΥΓ2. Εσύ που έχεις κατοικίδιο και απόλαυσες το σόου πυροτεχνημάτων, για βάλε το ζώο σου στη θέση όλων εκείνων που είναι στο δρόμο. Θα σου άρεσε να τρέμει από φόβο το γατί σου ή το σκυλί σου; Ε τότε γιατί σου αρέσει να τρέμουν τα αδέσποτα;