Από το βράδυ της Κυριακής, όταν και έκανε πρεμιέρα το Super Mammy του Μάρκου Σεφερλή, έχει ξεσπάσει σάλος αντιδράσεων σε social media και εν γένει στις συζητήσεις, σχετικά με εκφράσεις και σκετς που υποστηρίζουν τον σεξισμό και μια κουλτούρα βιασμού.
Το παράδοξο είναι πως σε αυτή τη σειρά δεν είναι απλά ο Μάρκος Σεφερλής με τους γνωστούς συνεργάτες του που μπροστά στην ανάγκη τους για επιβίωση, αποδέχονται οτιδήποτε τους επιβάλλει ο mastermind.
Συμμετέχουν και άνθρωποι που αποδεδειγμένα απέχουν απ΄αυτά που πρεσβεύουν τα γραφόμενα στα σενάρια και κατ΄επέκταση οι δουλειές του Μάρκου Σεφερλή. Η Τάνια Τρύπη είναι μια τέτοια περίπτωση. Ο Σπύρος Μπιμπίλας είναι μια τέτοια περίπτωση.
Κι όμως αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καν αποστασιοποιηθεί από το Super Mammy, ούτε έχουν πει ότι συμμετείχαν για τα λεφτά γιατί είχαν ανάγκη από δουλειά και δε γνώριζαν πως υπάρχει κάτι τέτοιο στο σενάριο.
Αντιθέτως, ο Σπύρος Μπιμπίλας υπεραμύνθηκε της σειράς και έκανε λόγο για λογοκρισία. «Ο επαγγελματίας ηθοποιός συμμετέχει σε δουλειές και δεν ξέρει πάντα κάθε ατάκα της σειράς. Τι να παραδεχτώ; Ότι σαν ηθοποιός θέλω να έχω γεύσεις από κάθε είδους δουλειά;
Ότι ζούμε πλέον σε καθεστώς τρόμου μήπως ξεσηκωθούν όλοι με το παραμικρό; Μήπως βρισκόμαστε όλοι μαζί σε παράκρουση; Μήπως να παραδεχθώ ότι πρέπει να είμαστε υπέρ της λογοκρισίας; Για αν αρχίσω να κάνω αυστηρή κριτική στον Σεφερλή, τι να πω μετά για τις δήθεν κουλτουροειδείς απόπειρες πολλών με τις κάθε είδους ασχήμιες επί σκηνής;»
Κι ενώ ως ένα βαθμό έχει δίκιο για το ότι υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που υπερβαίνουν τα εσκαμμένα όπως ο κ. Σεφερλής και δεν τις αγγίζει κάποιος, από την άλλη είναι παντελώς λάθος το επιχείρημα του για το ότι δεν γνωρίζουν οι ηθοποιοί τις ατάκες του σεναρίου.
Που σίγουρα έτσι συμβαίνει, οι συμμετέχοντες δε λαμβάνουν όλο το σενάριο, αλλά μόνο τις σκηνές που συμμετέχουν. Όταν όμως βλέπεις το επεισόδιο και τι αντίκτυπο έχει, όταν βλέπεις ότι κάτι πάει λάθος, δε βγαίνεις να υπερασπιστείς ούτε να αντεπιτεθείς. Είτε παραμένεις σιωπηλός είτε λες ότι δεν είχες καμία ανάμειξη και δεσμεύεσαι να μη συμμετέχεις στο Super Mammy.
Γιατί ο Σπύρος Μπιμπίλας δεν είναι μόνο ηθοποιός. Είναι Πρόεδρος του ΣΕΗ και εκπροσωπεί ένα σωματείο ηθοποιών που ταλανίζεται ένα χρόνο και βάλε με περιπτώσεις βιασμών, παρενοχλήσεων, κακοποιήσεων. Έχει να λογοδοτήσει σε τόσο κόσμο. Δεν είναι κακό να κάνεις λάθος. Αλλά όταν επιμένεις να το αρνείσαι ως λάθος, υπάρχει πρόβλημα.
Προφανώς όταν κάποιος είναι έξω από τον χορό, κρίνει εύκολα. Και μπορεί ο Σπύρος Μπιμπίλας να μη θέλει να κλείσει αυτή την επαγγελματική πόρτα γιατί του προσφέρει μια δουλειά στην τηλεόραση που σίγουρα αμείβεται καλύτερα από το θέατρο.
Αλλά γνωρίζοντας όλοι ότι δεν είναι ένας άνθρωπος που ασπάζεται αυτού του είδους το χιούμορ – όχι σε επίπεδο ποιότητας, αφού και οι δικές του σκηνές δεν έχουν ίχνος κωμικότητας, αλλά σε επίπεδο ηθικής βάσης – θα μπορούσε και να μην το υπερασπιστεί, αν όχι να το καταδικάσει.
Εδώ βέβαια δεν είναι πως ο Σπύρος Μπιμπίλας δε γνώριζε σε ποια σειρά πάει. Δεν είναι ότι ο κ. Σεφερλής είναι κάποιος πρωτάρης. Γνωρίζουμε όλοι χρόνια τι καταθέτει σε επίπεδο γραφής και «χιούμορ». Άρα, ακόμα κι αν δεν ήξερε κάθε ατάκα ο κ. Μπιμπίλας, δε θα ήταν δύσκολο να αντιληφθεί τι θα υπάρχει στο σενάριο.
Στην περίπτωση του Super Mammy φαίνεται και η μεγάλη ήττα που υπέστη ο κλάδος των ηθοποιών και το θέατρο τους τελευταίους 14-15 μήνες. Τόσο ώστε ο Σεφερλής να βάζει στον χορό αποθέωσης του και άλλους «κομπάρσους».