Από τη στιγμή που έκανε την τοποθέτησή του εις βάρος των ομόφυλων ζευγαριών και για την γκέισσα Παναγία στο debate, ο Κυριάκος Βελόπουλος έγινε για ακόμα μια φορά αποδέκτης επικριτικών σχολίων και ενοχλημένων αναρτήσεων.
Κάποιοι ήταν διακριτικά επιθετικοί απέναντι του, άλλοι έκαναν απλώς μια καταγραφή και στο τέλος άφηναν τον αναγνώστη, τον αποδέκτη να βγάλει κρίση για τον αρχηγό της Ελληνικής Λύσης.
Νομίζουμε πως πλέον, μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας που έχουμε όλοι στο διαδίκτυο, στα social media, στον τρόπο που νιώθουν πολλοί την ανάγκη να πάρουν πάνω τους τα φώτα, θα έπρεπε να έχουμε καταλάβει το πώς λειτουργούν άτομα σαν τον Βελόπουλο.
Λένε πως οτιδήποτε κακό, αρνητικό, δεν μπορεί να πολλαπλασιαστεί αν δεν το επικοινωνήσουν κι άλλα στόματα. Αν δεν υπάρχει θάλασσα, η πλακουτσωτή πέτρα δε μπορεί να κάνει γκελ.
Τι θα πει αυτό; Ότι ο Κυριάκος Βελόπουλος έχει αυτές τις απόψεις που ανάγει στις παραδοσιακές αξίες. Σκοταδισμός και απανθρωπιά. Αυτές είναι οι παραδοσιακές αξίες που κληρονόμησε από το παρελθόν του ο κ. Βελόπουλος, όπως και όλοι μας. Απλώς ο κ. Βελόπουλος επιλέγει να τις ασπαστεί και μετά να κατηγορεί όσους αντιτίθενται ως ψευτοπροοδευτικούς.
Οκ, κι εμείς όσο το σκεφτόμαστε, μας ανεβαίνει λίγο το αίμα στο κεφάλι, αλλά είναι τουλάχιστον αφελές να πιστεύει ο οποιοσδήποτε ότι θα αλλάξει τον κάθε Βελόπουλο, είτε με το καλό είτε με το κακό.
Αυτός είναι, αυτοί είναι όσοι τον πιστεύουν. Εδώ δεν καταφέραμε τόσα χρόνια να αλλάξουμε τους φασιστοχρυσαυγίτες, θα αλλάξουμε τους φασιστοελληνικολύτες που πουλάνε και τον μανδύα της δημοκρατίας και τους τοποθέτησε ένας δημοσιογράφος στο debate στο δημοκρατικό τόξο;
Ο Κυριάκος Βελόπουλος έχει επιλέξει το κοινό του και απευθύνεται σε αυτό. Δεν είμαστε εμείς το κοινό του. Και σε σχέση με τους άλλους χθες, ήταν ο μοναδικός που είχε τόσο σαφή λόγο. Αυτός κι ο Βαρουφάκης.
Κι όσοι δεν ασπάζονται τον σκοταδισμό του, ξέρουν πολύ καλά γιατί δεν θα τον ψηφίσουν. Κι όσοι τον ασπάζονται, ξέρουν πολύ καλά γιατί θα τον ψηφίσουν. Και τη γενική ιδεολογία, αλλά και τα επί μέρους.
Ο κάθε Βελόπουλος εξακολουθεί να υπάρχει και να θριαμβεύει – γιατί ακόμα και 5% να πάρει, θρίαμβος θα είναι για τις απόψεις του – γιατί παίρνει φως από εμάς που το παίζουμε ηθικοί καθοδηγητές, που θέλουμε να τους αλλάξουμε όλους, μη αποδεχόμενοι ότι υπάρχει και το σάπιο στον κόσμο. Κι έχει τη χρησιμότητά του.
Αν αποδεχόμασταν ότι δε μπορεί να σβήσει ποτέ εντελώς ο ρατσισμός κι ο φασισμός πάσης μορφής, αν είχαμε εσωτερική ηρεμία, τότε είναι που θα μειώνονταν στο ελάχιστο. Τότε είναι που θα έχαναν.
Ο Βελόπουλος βλέπει να ακούγεται το όνομά του, βλέπει εμάς να γράφουμε κείμενα για να πούμε την αποψάρα μας και δυναμώνει η φωνή του.
Αυτό είναι το λάθος όλων. Και τελικά, όσο κι αν όντως στεκόμαστε στη σωστή πλευρά της ανθρωπιάς και της ηθικής, είμαστε οι χαζοί, οι αφελείς και μας κερδίζει κατά κράτος ένας ευφυής ρατσιστής. Όχι ο Βελόπουλος που είναι η σκεπή των λιγότερο εγκληματικών ρατσιστών. Αλλά αυτοί που τον ψηφίζουν. Αυτοί μας ενοχλούν περισσότερο.
Αλλά κι αυτοί, από αντίδραση πληθαίνουν. Αντίδραση σε πολλές από τις υπερβολές της προοδευτικής και φιλελεύθερης πλευράς της κοινωνίας. Όσο δεν κατευνάζουμε αυτές τις υπερβολές, οι Βελόπουλοι θα γελάνε γιατί κερδίζουν και έχουν χώρο για να ακουστεί η φωνή τους.