Ξεφτίλα. Ξεφτίλες. Αυτές οι λέξεις χαρακτηρίζουν πλήρως την ανθρωπότητα εν γένει, τον μέσο Έλληνα ειδικότερα, κτηνοτρόφους στα Ψαχνά Ευβοίας ακόμα πιο…ειδικότερα και εν μέσω πυρκαγιάς.
Έλληνας είναι αυτός που τη μεγάλη ώρα της καταστροφής, επειδή είναι ποτισμένος από τον κουτσαβακισμό ορισμένων «ηρώων» του ’21 που θεωρούσαν ότι αφού υπερασπίστηκαν την πατρίδα, πρέπει η πατρίδα να ανοίξει τα πόδια της για χάρη τους, σκέφτεται πόσα λεφτά θα εισπράξει από αποζημιώσεις.
Σκέφτεται, ακόμα χειρότερα, πώς θα δημιουργήσει τις συνθήκες για να πάθει μεγαλύτερη ζημιά, άρα να πάρει μεγαλύτερη αποζημίωση.
Είδαμε λοιπόν κτηνοτρόφους, που το δεύτερο συνθετικό της λέξης είναι περιτότατο, να παρεμποδίζουν εθελοντές από το να σώσουν τα ζώα τους, από το να ανοίξουν τους φράχτες και να επιτρέψουν στα ζώα να διεκδικήσουν τη σωτηρία τους. Ο λόγος; Ότι θα έχαναν τις αποζημιώσεις που είχαν σκοπό να διεκδικήσουν.
Τι προτίμησαν επομένως; Προτίμησαν – οι αναφορές είναι για τουλάχιστον δύο ιδιοκτήτες σε μαντριά – να τα εγκλωβίσουν στα κτήματα, στους σταύλους και δεν ξέρουμε πού αλλού, ώστε να πάει η φωτιά, να τα κάνει στάχτη και εκείνοι μετά να πάρουν τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου.
Αυτοί δηλαδή που σε κάθε ευκαιρία θα γυρίσουν να σου πουν ότι «αγαπάμε τα ζώα μας», μέτρησαν μέσα τους τι αξίζει περισσότερο και κατέληξαν πως είναι τα λεφτά. Και προφανώς δεν το έκαναν εκείνη τη στιγμή. Δεν κάνεις τέτοιες σκέψεις μες στον πανικό.
Προφανώς το είχαν σκεφτεί από πριν, το είχαν μελετήσει σε συνθήκες ηρεμίας. Δε θα μου έκανε εντύπωση αν κάποιος από δαύτους είχε ξεκίνησει και μια εστία φωτιάς ελπίζοντας να καούν τα ζώα του.
Αλλά ίσως να είμαι λάθος. Ίσως να μην πρέπει να τους κατηγορώ. Δεν είναι κι ότι οι κτηνοτρόφοι κρύβουν το ποιόν τους. Δολοφόνοι με κάλυψη είναι. Την κάλυψη τους την παρέχει για χρόνια η κοινωνία που τους παρουσιάζει σαν τίμιους εργάτες της γης, σαν μεροκαματιάρηδες. Δεν ξέρω πολλούς μεροκαματιάρηδες που να μεγαλώνουν ζώα για να τα σφάξουν.
Επομένως, μοιάζει πολύ φυσιολογική εξέλιξη τα παράσιτα της κοινωνίας όπως αυτοί, να θέλουν να αρπάξουν και τα λεφτά του κράτους, λεφτά των συνανθρώπων τους, με πρόσχημα το «χτύπημα της μοίρας» που τους έφερε φωτιά και έχασα τα «ζωά που τόσο αγαπάμε, σαν τα παιδιά μας τα έχουμε». Άρα να αναμένουμε σύντομα να κάψετε ζωντανά τα παιδιά και τα εγγόνια σας;
Και φυσικά, δεν είναι ότι πρόκειται για κάποιο τυχαίο περιστατικό, για κάτι μεμονωμένο. Έχουμε γίνει ξανά κοινωνοί σε τέτοιες κτηνωδίες και σε παλιότερες περιστάσεις πυρκαγιάς, ακόμα και πριν ένα μήνα. Να ναι σάμπως μια ιδεολογία που καταλήγει σε τακτική και εμφανίζονται λίγες παραπάνω φωτίτσες; Άντε καλέ, σκέφτεται έτσι ο τίμιος κτηνοτρόφος;