Την περασμένη Πέμπτη ο Γιώργος Λιάγκας είχε μια έντονη διαφωνία με την συνεργάτιδα του, την Άρια Καλύβα, ως προς το αν τα κατοικίδια είναι ισότιμα μέλη της οικογένειας.
Ο ίδιος, παρόλο που έχει ένα σκυλάκι, υποστήριξε ότι δεν θεωρεί πως είναι μέρος της οικογένειας τα κατοικίδια με την έννοια ότι είναι ισότιμα μέλη. Τα αγαπάει, τα φροντίζει, τα προστατεύει, αλλά δεν θα τα έβαζε ποτέ στην ίδια κλίμακα με τα παιδιά του ή τους ανθρώπους της ζωής του.
Η Άρια Καλύβα υποστήριζε πως δε γίνεται να μην θεωρεί το σκυλί του μέλος της οικογένειας, αφού το έχει στο σπίτι, το αγαπάει κτλ.
Επειδή όμως ο Λιάγκας είναι πάντοτε ένας εύκολος στόχος, δεν άργησαν αρκετοί φιλόζωοι να του την πέσουν.
Προσωπικά, θεωρώ τα κατοικίδια ανώτερα κι από τα μέλη της οικογένειας μου, που λέει ο λόγος. Τα ζώα ποτέ δεν σε πληγώνουν. Σε κοιτάνε, κατανοούν το συναίσθημά σου, σου προσφέρουν τον εαυτό τους όταν περνάς ζόρικα και σε αποφορτίζουν.
Αλλά δε βρίσκω λόγο να επιτεθώ στον Λιάγκα για αυτό που υποστήριξε. Καλώς ή κακώς, η δική του η γενιά μεγάλωσε με μια νοοτροπία πως τα ζώα είναι χρήσιμα, έχουν κάτι να προσφέρουν σε επίπεδο απτό, όχι συναισθηματικά, και αυτή η αντίληψη εμποδίζει την ψυχή να τα δει ως ισότιμες υπάρξεις με τον άνθρωπο.
Κι ο καθένας από εμάς μεγαλώνει με διαφορετικές εμπειρίες. Για κάποιους είναι εύκολο να αγαπήσουν ψυχή τε και σώματι τα σκυλιά ή τα γατιά τους, για άλλους το συναίσθημα πάει μέχρι ενός σημείου γιατί αυτές τις προσλαμβάνουσες είχαν.
Στο τέλος της ημέρας, αυτό που μετράει πάντοτε και πάνω απ’ ‘ολα, είναι να υπάρχουν άνθρωποι που έχουν να δώσουν μια στέγη, τροφή, νερό και, έστω, λίγη αγάπη σε ένα ζώο. Τα ζώα είναι ολιγαρκή και προσαρμόσιμα. Με αυτό που θα τους μάθεις, αυτό θα σου ζητάνε και με αυτό θα χαίρονται. Δε θα σε παρενοχλήσουν για περαιτέρω.
Κι ο Λιάγκας δίνει σε ένα τέτοιο. Έχει σημασία αν το θεωρεί οικογένεια; Θεωρητικά, ναι. Υπό την έννοια πως αν κάποιος δε θεωρεί οικογένειά του το ζώο του, είναι πιθανό στην πρώτη δυσκολία να το παρατήσει στον δρόμο ή να το κακοποιεί. Πιθανό, όχι απόλυτο.
Οπότε, τι σημασία έχει αν ο Λιάγκας νιώθει για τον εαυτό του έτσι και το εκφράζει. Όσο ένα ζώο ζει καλά και όχι σε καταφύγια ή, χειρότερα, στον δρόμο, έχουν σημασία οι λέξεις και οι ταμπέλες; Γιατί περί αυτού πρόκειται. Παιχνίδι λέξεων, ζήτημα ταμπέλας. Η ουσία δεν αλλάζει ανάμεσα στον Λιάγκα και σε έναν που λέει «το σκυλί μου είναι το παιδί μου».
Αν μου έδιναν την επιλογή αύριο να επιλέξω ανάμεσα σε ζώα που ζουν στα καταφύγια γιατί κανείς δεν θα τα θεωρήσει οικογένεια ή σε ζώα που οι ιδιοκτήτες τα έχουν υποδεέστερα της οικογένειας, αλλά τα χαϊδεύουν, τα ταΐζουν, τα φροντίζουν, αγόραζα ασκαρδαμυκτί το 2ο.