Το πως επιλέγει κανείς να αντιμετωπίσει μια κατάσταση τυγχάνει πάντα διαφορετικών αναγνώσεων από τους απ΄έξω. Στην περίπτωση του Κέισι Άφλεκ και των κατηγοριών που εμφανίστηκαν το 2010 για σεξουαλική παρενόχληση δύο γυναικών, το πως έπραξε κάθε μέλος της εξίσωσης μπορεί να ιδωθεί από δύο πλευρές. Το γεγονός για παράδειγμα ότι οι δύο ενάγουσες απέσυραν τις κατηγορίες έναντι χρηματικού ποσού έχει δύο αναγνώσεις. Η πρώτη είναι ότι στόχευαν εκεί εξ αρχής. Η δεύτερη ότι έβλεπαν πως δε μπορούσαν να κερδίσουν το δίκτυο που είχε γύρω του ο Κέισι Άφλεκ, οπότε επέλεξαν μια εξίσου επιζήμια για εκείνον οδό.
Πάμε και στην αντίπερα όχθη. Ο τρόπος που δέχτηκε ο Κέισι αυτόν τον καταιονισμό ήταν περίεργος. Από τη μία σκέφτεσαι ότι η εξωδικαστική διευθέτηση αποτελεί ένδειξη παραδοχής. Από την άλλη μπορείς να επικαλεστείς ότι διάλεξε αυτή την επιλογή για να προλάβει να σώσει το όνομα του. Άλλωστε ποιος ήταν το 2010 ο Κέισι Άφλεκ; Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βάζουν στη λίστα με αγαπημένους ηθοποιούς. Ακόμα και μέχρι πριν από 48 ώρες αυτό ήταν. Πιθανότατα μετά το Όσκαρ να αλλάξει κάπως. Ίσως κι όχι.
Η στιγμή της ανακοίνωσης του ονόματος του για το Ά Ανδρικό προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων, κυρίως τουιτερικά. Μεγάλο κομμάτι του γυναικείου κοινού των Όσκαρ καταδίκασε τη νίκη του Άφλεκ, όπως είχε κάνει και με την απλή υποψηφιότητα του. Ένοχος στο μυαλό τους και στην ηθική τους. Οι συγκρίσεις με Πολάνσκι, Γούντι Άλεν και Μπιλ Κόσμπι έδιναν κι έπαιρναν. Το γεγονός δε ότι η κατάκτηση του Όσκαρ ήρθε εις βάρος του μαύρου Ντένζελ Ουάσινγκτον, επιβάρυνε ακόμα περισσότερο τις ενάντιες προς εκείνον απόψεις.
Δεν είναι πολύς καιρός πριν που το όνομα του Μάικλ Τζάκσον βρισκόταν μπλεγμένο σε ακόμα πιο σοβαρές κατηγορίες, οι οποίες αφορούν παιδική παρενόχληση/κακοποίηση. Ό,τι συνέβη χθες με τον Άφλεκ, δε συνέβη ούτε στο μισό με τον Τζάκσον. Στην περίπτωση του μάλιστα υπήρχαν και αποδείξεις ενοχής. Για τον Κέισι μέχρι σήμερα δεν υπάρχει τίποτα ξεκάθαρο. Μπορεί όντως να το έκανε, μπορεί και όχι. Τα 4.5 εκατομμύρια που πήραν οι δύο γυναίκες που τον κατηγόρησαν τότε, θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι ομολογία. Ομολογία ότι πέτυχαν έναν σκοπό. Γιατί όπως ξαναείπα λίγο πάνω, ποιος ακριβώς ήταν ο Άφλεκ που πίστευαν ότι δεν μπορούν να το φτάσουν ως το τέρμα και να κερδίσουν; Όταν μάλιστα μιλάμε για μια πράξη-σύμβολο.
Το να είσαι θύμα παρενόχλησης και να επιζητάς την τιμωρία του θύτη, αποτελεί μια ενθάρρυνση σε λιγότερο δυναμικές κοπέλες. Αν αφήνεις στη μέση τον αγώνα σου, τότε είσαι ή δειλός ή ψεύτης. Έτι περισσότερο, αν αποφασίζεις να συμβιβαστείς με λεφτά, δεν έχεις δικαίωμα να μιλήσεις ξανά.
Η υπόθεση δεν εξαντλείται σε αυτό. Για τους περισσότερους ο 42χρονος ηθοποιός δεν θα έπρεπε να έχει καμία αναγνώριση για την ερμηνεία του στο Manchester By The Sea. Δηλαδή, χωρίς να υπάρχει καταδικαστική ετυμηγορία, χωρίς καν να έχουν βγει στοιχεία, έστω δημοσιογραφικά, ο Άφλεκ θα πρέπει να τελειώσει ως ηθοποιός. Επαναλαμβάνω. Δίχως ούτε ΕΝΑ στοιχείο, πέρα από τις μαρτυρίες. Όπως πολλοί – μεταξύ των οποίων και η Μπρι Λάρσον, που ανακοίνωσε το όνομα του – επέλεξαν να σταθούν στην πλευρά των γυναικών, έτσι κάποιοι μπορούν κάλλιστα να μην τις πιστέψουν. Όχι από κάποια φαλλοκρατική αλληλεγγύη. Από απλή λογική. Κανείς δεν μας όρισε δικαστές. Δεν είμαστε. Όλοι επιλέγουμε να πιστέψουμε κάτι. Συνήθως το υπόβαθρο απουσιάζει. Γι΄αυτό πρέπει να κοιτάμε πόσο επιβλαβής μπορεί να είναι η ιστορία μας πριν οδηγηθούμε στην τυφλή πίστη.
Η αναγωγή του ιδιωτικού βίου στα δημόσια
Είμαι της άποψης ότι σε κάποιες περιπτώσεις η τέχνη και η ζωή δεν κρίνονται ξεχωριστά. Είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Αν ένας σπουδαίος ηθοποιός είναι κλέφτης για παράδειγμα ή βρίζει χυδαία ή ιδιωτεύει παρέα με μπόλικο αλκοόλ, το ξεπερνάς και δεν θολώνει τη συνολική εικόνα. Αν είναι παιδεραστής ή βιαστής εκεί τελειώνει κάθε κουβέντα. Το μόνο που του αξίζει είναι να σβηστεί για πάντα από την μελλοντική αφήγηση.
Μπορεί κάποιος να βγει και να πει με ΑΠΟΛΥΤΗ σιγουριά ότι ο Κέισι Άφλεκ ανήκει σε ένα από τα δύο ή άλλο, αντίστοιχης βαρύτητας, κακούργημα;
Μέχρι να συμβεί αυτό, κάθε κουβέντα για το αν έπρεπε να πάρει το Όσκαρ ή όχι είναι ατελέσφορη. Ως και ζημιογόνα, αφού μιλάμε για έναν άνθρωπο με παιδιά, που όταν ακούνε απλώς φήμες και πεποιθήσεις, αλλά επ΄ουδενί γεγονότα και αναμφισβήτητα στοιχεία, κλονίζονται.