Αυτή τη στιγμή η μεγαλύτερη βιομηχανία θεάματος στον κόσμο, η αμερικάνικη, αποτελείται από ένα σχήμα οξύμωρο. Από δύο παντελώς αντικρουόμενα φαινόμενα. Από τη μία έχουμε την σεξιστική δράση του Χόλιγουντ όπου οι γυναίκες πρέπει να πληρούν κάποια πρότυπα ομορφιάς και ηλικίας και μέχρι πριν λίγο καιρό δεν πληρώνονταν ισάξια με τους άντρες πρωταγωνιστές. Από την άλλη υπάρχουν οι κυρίαρχες μορφές όπως της Taylor Swift.
Η κυκλοφορία του νέου της άλμπουμ στα τέλη Αυγούστου και το Look What You Made Me Do έστρεψαν την ποπ κουλτούρα πάνω της. Κάτι που συνέβη και στους προηγούμενους δύο δίσκους της. Κάτι που συνέβη πριν από αυτήν με την Katy Perry. Κάτι που αναμένεται να συμβεί με μεγάλο γδούπο στο επερχόμενο άλμπουμ της Beyonce που θα κυκλοφορήσει κάπου το 2018. Το περίφημο και κοινωνιολογικά τοποθετημένο empowerment, οι empowered women δεν είναι πλέον μια ώθηση του μεταφεμινιστικού κινήματος. Είναι μια πραγματικότητα που τείνει να «καταπιεί» κάθε προηγούμενο.
Όσο κι αν επιχειρήσει κανείς να αναζητήσει, δεν πρόκειται να βρει κάτι αντίστοιχο με άντρες. Ο μόνος καλλιτέχνης για παράδειγμα που πέτυχε κάτι σχετικά κοντά σε αυτόν τον χαμό γύρω από το άλμπουμ της Taylor Swift ήταν ο Kanye West με το Yeezus. Άντε και ο Kendrick Lamar. Ακόμα και ο Justin Bieber που είναι το πιο ισχυρό είδωλο influencing σε επίπεδο μάρκετινγκ ιδίως, βγαίνει ελάχιστος.
Η κατασκευή των δυναμικών γυναικών δεν είναι μια μονόδρομη συνθήκη. Είναι ένα πολυεπίπεδο δεδομένο. Συμβαίνει και στον πραγματικό κόσμο, αλλά και στον fictional. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Sofia Vergara. Στο Modern Family είναι ως ρόλος ίση μεταξύ 6 ατόμων. Κι όμως κατάφερνε και έπαιρνε σχεδόν τριπλάσια λεφτά από τον Ed O’ Neill, έναν ηθοποιό που έχει γράψει τριπλάσια χιλιόμετρα από εκείνη. Η Jennifer Lawrence έχει φτάσει στο σημείο να παίρνει πολύ περισσότερα λεφτά από τους συμπρωταγωνιστές της, no matter what. Η Emma Stone μετά το La La Land βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο. Οι δυο τους είναι γυναίκες που πρωτοστάτησαν στο κίνημα του payment gap.
Ας μην μείνουμε μόνο σε υπαρκτά πρόσωπα. Πάμε στο κομμάτι της μυθοπλασίας. Το Game of Thrones καταλήγει στην σύγκρουση δύο θηλυκών πύργων. Μέχρι στιγμής σαφώς. Από τη μία η Cersei, από την άλλη η Daenerys. Ακόμα και ο Jon Snow, ο μοναδικός βασιλιάς πλέον στη σειρά, κλήθηκε να δηλώσει υποταγή και στις δύο. Και στο Winterfell αυτή που θα μείνει να διοικεί είναι η Sansa. Το καλοκαίρι όλοι οι κριτικοί και η κοινότητα του Χόλιγουντ – άντρες και γυναίκες – ένιωσαν την ανάγκη να αναδείξουν το Wonder Woman ως δημιούργημα μιας γυναίκας, της Patty Jenkins. Έκαναν την Gal Gadot ένα κυρίαρχο πρότυπο.
Όλα τα παραπάνω είναι τα συμπληρωματικά μπροστά σε αυτό που συμβαίνει με το δίδυμο Taylor Swift-Katy Perry. Δεν ξέρει κανείς αν η κόντρα τους που μαίνεται εδώ και 4 χρόνια είναι αληθινή ή κάτι που τις βολεύει, αλλά κάθε τους κίνηση έχει και ένα υποδόρειο μήνυμα για αυτό που λατρεύουν τα media να παρακολουθούν.
Η Katy Perry κυκλοφόρησε το άλμπουμ της τον Ιούνιο και μαζί έβγαλε ένα ντοκιμαντέρ με την καθημερινότητα της. Ένα διήμερο που κατέγραφε κάθε της κίνηση και εκείνη ήθελε να βάλει τον εαυτό της σε διάφορες δοκιμασίες. Μέχρι που αποκάλυψε την σειρά προτεραιότητας στο σεξουαλικό πεδίο των συντρόφων της. Πρέπει να δώσεις άφθονη τροφή στο κοινό σου για να σε έχει σε περίοπτη θέση. Πρέπει να είσαι μια κινητή χορηγούμενη ανάρτηση στο Facebook. Ο έτερος πόλος της κόντρας, η Taylor Swift, δεν προέβη σε κίνηση αντίστοιχη του ντοκιμαντέρ. Αλλά ξέρουν όλοι πως έχει να πει πολλά στα τραγούδια της και στον τρόπο που φτιάχνονται τα βίντεο κλιπ της. Δεν μιλάμε τυχαία για την πιο επιτυχημένη καλλιτέχνιδα, από την άποψη των ετήσιων εσόδων.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι δυο τους, Perry και Swift, δημιούργησαν μέχρι και το δικό τους team. Η Selena Gomez, η Cara Delevingne και διάσημες από κάθε τομέα του θεάματος (υποκριτική, τραγούδι, μόντελινγκ) είναι στην ομάδα της Swift. Και σαφώς κερδίζουν κι αυτές από αυτόν τον συσχετισμό. Για την ακρίβεια κερδίζουν κυρίως αυτές. Η Gomez πάει με τη σειρά της να κάνει το establishment μιας περσόνας αυτόνομης, αυτόφωτης και άτρωτης. Η παραγωγή του 13 Reasons Why έγινε με αυτό τον σκοπό.