Είναι… ποθητή. Σπάνια. Διαθέτει κάτι που ελάχιστες βάσεις ανά τον κόσμο (και σίγουρα καμία άλλη στα μέρη μας) μπορούν να ισχυριστούν ότι έχουν. Αποτελεί έναν ιδιαίτερο πολλαπλασιαστή ισχύος για όσους έχουν την τύχη να την χρησιμοποιούν.
Βρίσκεται, μάλιστα, στο πιο στρατηγικό σημείο: από κει μπορεί κανείς να ελέγξει τη Μεσόγειο, τον Εύξεινο Πόντο, την Ερυθρά Θάλασσα και, φυσικά, να «διεισδύσει» στη Μέση Ανατολή- με την αρωγή, πάντα, του Ισραήλ.
Το κατασκευαστικό της διαμάντι ονομάζεται κρηπίδωμα Κ-14 (ή Προβλήτα Κ-14) και φρουρείται στο βέλτιστο δυνατό βαθμό, έχει βάθος 14 ολόκληρων μέτρων- για να καταλάβει κανείς το μέγεθός του, αρκεί να σκεφτεί πως τα συμβατικά πολεμικά πλοία χρησιμοποιούν μέχρι 5 μέτρα το πολύ-, το μήκος του φτάνει τα 300 μέτρα, το πλάτος τα 100, είναι η μοναδική τέτοια εγκατάσταση σε ολόκληρη τη Μεσόγειο και έχει τη δυνατότητα να φιλοξενήσει αεροπλανοφόρο.
Κυρίες και κύριοι, αυτή είναι η «απόρρητη» βάση της Σούδας…
Διευκολύνοντας τους Αμερικάνους
Δεν αποτελεί, δα, και το μεγαλύτερο επιχειρησιακό μυστικό του κόσμου: η Σούδα εξυπηρετεί, ουσιαστικά, τις ΗΠΑ, κάθε φορά που αποφασίζουν να εμπλακούν πολεμικά στη Μέση Ανατολή (και όχι μόνο…).
Η βάση είναι υπό ελληνική διοίκηση, όμως οι Αμερικάνοι διατηρούν τον έλεγχο του προσωπικού τους, καθώς επίσης και όλων των λειτουργιών κάθε φορά που την χρησιμοποιούν. Κατ’ ουσίαν πρόκειται γι’ αμερικανικό έδαφος, με τους ίδιους να έχουν τη δυνατότητα ν’ αποβιβάζουν όποτε θέλουν πεζοναύτες για τις «δουλειές» τους στην ευρύτερη περιοχή.
Επιπρόσθετα- δεδομένης της ιδιαίτερης ευαισθησίας που δείχνουν στον έλεγχο των τηλεπικοινωνιών- οι ΗΠΑ παίζουν ένα από τα λατρεμένα τους παιχνίδια, αυτό του άγρυπνου και πανταχού παρόντα Μεγάλου Αδερφού, «μέσω» της Σούδας, προκειμένου να μπορούν να τσεκάρουν ένα τεράστιο κομμάτι που εκτείνεται από τον Καύκασο έως και τη Μέση Ανατολή.
Όσο για το αεροπορικό κομμάτι; Κι εκεί οι Αμερικάνοι διατηρούν ένα δικό τους τμήμα που διοικείται αποκλειστικά και μόνο από αυτούς, ενώ είναι τέτοιο το μέγεθος των εγκαταστάσεων που μπορεί να φιλοξενηθεί κάθε τύπου αεροσκάφος (από μαχητικά έως και μεταγωγικά).
Στη βάση υπηρετούν σε σταθερή… βάση περίπου 650 Αμερικανοί, οι οποίοι βοήθησαν σημαντικά στον εκσυγχρονισμό του Ναυτικού Νοσοκομείου.
Το «ντεμπούτο» του Κ-14 και το «Χάρι Τρούμαν»
Τα εγκαίνια της περίφημης και ξεχωριστής προβλήτας έγιναν το 2003, στο πλαίσιο της επιχείρησης «Σοκ και Δέος» για τον πόλεμο στο Ιράκ- τότε, δηλαδή, που οι Μπους και Μπλερ μαζί με τους συμμάχους έθεσαν ως πρωταρχικό τους στόχο την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεϊν.
Το κρηπίδωμα Κ-14 φιλοξένησε 16 ολόκληρα πολεμικά υποβρύχια, ενώ σχεδόν 5300 (!) αεροσκάφη πέρασαν από εκεί το δίμηνο Μαρτίου- Απριλίου του 2003.
Νωρίτερα η βάση είχε χρησιμοποιηθεί και για τις επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν (2001), ενώ συχνή είναι και η νατοϊκή δραστηριότητα στην περιοχή, καθώς, μην ξεχνάμε, το ΝΑΤΟ ήταν αυτό που πλήρωσε σχεδόν εξ ολοκλήρου την ανακατασκευή και τον εκσυγχρονισμό της (το 1990, επί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Μητσοτάκη).
Είναι χαρακτηριστικό πως μετά την 11 Σεπτεμβρίου του 2001 όλες οι αμερικανονατοϊκές βάσεις στη χώρα μας τέθηκαν στον ύψιστο βαθμό πολεμικής ετοιμότητας, με τη Σούδα- και, φυσικά, το Κ-14- να ξεχωρίζει λόγω της στρατηγικής της θέσης.
Προσφάτως, στα μέσα περίπου του 2018, το πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο USS George Bush βρέθηκε στο Μαράθι Χανίων και έκλεψε τις εντυπώσεις. Μιλάμε για ένα κινούμενο μεγαθήριο με ύψος που φτάνει τους 24 ορόφους και ουσιαστικά είναι ένα πλωτό στρατόπεδο με εξωπραγματική δύναμη πυρός, που δραστηριοποιείται στη Μεσόγειο και τον περσικό κόλπο.
Φυσικά, η προβλήτα Κ-14 ήταν η μοναδική που θα μπορούσε να το φιλοξενήσει, όπως και έκανε.
Οι Αμερικανοί, για όσους δεν το έχουν καταλάβει ακόμα, είναι… φίλοι μας.