Κανονικά, θέλει σιωπή. Παρατεταμένη. Έλλειψη λέξεων έως ότου να στερέψουν και οι ίδιες οι λέξεις. Να μην προσπαθείς καν να μπεις στη διαδικασία να μιλήσεις για το συγκεκριμένο ζήτημα, μιας και η μάχη για την οποιαδήποτε «εκλογίκευση» των πράξεων ενός στυγερού εγκληματία είναι- και δικαίως- a priori χαμένη.
Γιατί αυτό που έγινε πριν από 40 ημέρες στα Γλυκά Νερά αποτελεί τον ορισμό της νοσηρότητας. Μια ειδεχθής πράξη που επιτάσσει… σιωπή. Τι μπορεί, αλήθεια, να πει κανείς στην αποκάλυψη πως ο δολοφόνος της άτυχης Καρολάιν δεν ήταν, εν τέλει, κάποιος ληστής, αλλά ο ίδιος της ο άντρας που «επέλεξε» ν’ αφήσει το μόλις ενός έτους μωράκι τους χωρίς μητέρα;
Ακριβώς: τίποτα.
Όμως, από την άλλη, όταν θέλει κανείς να φτάσει μέχρι το τέλος του δρόμου και ν’ ανακαλύψει τι ακριβώς συνέβη σε μια αποκρουστική ιστορία όπως αυτή της δολοφονίας της άτυχης κοπέλας από τον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο, η σιωπή αντενδείκνυται, καθώς αυτό είναι κάτι που βολεύει τον- καθ΄ομολογία, έστω- δολοφόνο.
Πρέπει όλοι όσοι εμπλέκονται στην υπόθεση και μπορούν να βοηθήσουν να ξετυλιχτεί πλήρως το ανυπόφορο κουβάρι να το κάνουν. Να «φωνάξουν», να κραυγάσουν- ή, τουλάχιστον, να υπονοηθούν κάποια (ξεκάθαρα) πράγματα, προκειμένου να οδηγηθεί το πράγμα εκεί που πρέπει.
Σε αυτή την τελευταία κατηγορία, των… υπονοιών, εντάσσεται και η Αγγελική Νικολούλη. Μετά την σοκαριστική (αν και εν πολλοίς αναμενόμενη, παρά το γεγονός πως το απευχόμασταν με όλη μας την καρδιά) παραδοχή του πιλότου πως πράγματι αυτός σκότωσε τη γυναίκα του, ακολούθησε μια, απολύτως λογική, «παγωμάρα».
Η φρικαλέα υπόθεση έμοιαζε να φτάνει στο τέλος της, μια και είχαμε πλέον τον δράστη αλλά και τα κίνητρά του. Ο 32χρονος συζυγοκτόνος στην ανάκρισή του κατέθεσε πως φοβήθηκε ότι η Καρολάιν θα κάνει πράξη τις «απειλές» της και θα πάρει το παιδί τους και θα φύγει από το σπίτι, και το γεγονός πως θα τον παρατούσε ήταν κάτι που δεν το άντεχε. Γι’ αυτό την έπνιξε, σε μια στιγμή, κατά δήλωση του ιδίου, που «θόλωσε».
Ωστόσο, η συνολική εικόνα του δεν συνάδει με το προφίλ ανθρώπου που «θόλωσε». Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε η εγκληματολόγος Δήμητρα Τσίτση «Πρόκειται για έναν άνθρωπο με μορφωτικό επίπεδο και ψηλό δείκτη νοημοσύνης λόγω του επαγγέλματος του, άτομο της διπλανής πόρτας που δεν απασχόλησε ξανά τις Αρχές. Η συμπεριφορά του αυτή εγκληματολογικά, που είναι ήρεμος, πράος και που μπορεί να τοποθετηθεί πλήρως σε οποιαδήποτε ερώτηση για το αποτρόπαιο έγκλημα, θυμίζει χαρακτηριστικά ενός κατά συρροή δολοφόνου».
Αυτή η τοποθέτηση της κ. Τσίτση μαζί με το σχόλιο του Προέδρου των Αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ, του κυρίου Θανάση Κατερινόπουλου (του ανθρώπου δηλαδή που από την πρώτη ημέρα σχεδόν… φώναζε πως δολοφόνος είναι ο σύζυγος της Καρολάιν), πως «υπάρχει κουρτίνα πίσω από την κουρτίνα του εγκλήματος», γεννούν πολλά ερωτηματικά αναφορικά για το αν πράγματι η υπόθεση είναι τελειωμένη.
Κι εδώ έρχεται και το έκτακτο επεισόδιο της εκπομπής «Φως στο τούνελ», το οποίο είδαμε την Παρασκευή (18/6). Πέραν των διαφωτιστικών δηλώσεων του κ. Κατερινόπουλου, το σημείο-κλειδί της βραδιάς ήταν το τηλεφώνημα που δέχτηκε η (εμβρόντητη) κ. Νικολούλη.
Για όσους δεν παρακολούθησαν την εκπομπή, δείτε παρακάτω το σχετικό απόσπασμα:
Τα πράγματα περιπλάκησαν ακόμα περισσότερο όταν η παρουσιάστρια πήρε στα χέρια της από κάποιον συνεργάτη της ένα χαρτί που έγραφε σε γράμματα… γιατρού κάτι που σχετιζόταν με το τηλεφώνημα.
Το μυστήριο του μηνύματος λύθηκε σχεδόν άμεσα, καθώς η κάμερα στράφηκε, έστω και στιγμιαία, προς το συγκεκριμένο χαρτί να διαβάσουμε- έστω και με κόπο- το μήνυμα: «Εικάζει μήπως η Κάρολαϊν τον απείλησε για κάτι που ήξερε για τον ίδιο ή τις δουλειές του;», όπως φαίνεται και στην παρακάτω φωτογραφία:
Μ’ αυτή την κίνηση, είναι πασιφανές πως η κ. Νικολούλη κάτι θέλει να πει. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, είναι απίθανο μια γυναίκα της δικής της τηλεοπτικής εμπειρίας (αλλά και των συνεργατών της) να έδειξε το συγκεκριμένο χαρτί κατά λάθος.
Όχι, το μήνυμα έπρεπε να το δουν οι τηλεθεατές, καθώς ήταν ο τρόπος να πει το «Φως» πως υπάρχει… ουρά στην υπόθεση. Το κίνητρο που επικαλείται ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος για τη δολοφονία δεν είναι, κατά τα φαινόμενα, επαρκές και αυτός είναι ο λόγος που άπαντες ψάχνουν να δουν τι ακριβώς συμβαίνει με την μαύρη BMW που κινείτο έξω από το σπίτι την ώρα περίπου του φονικού: είχε ή δεν είχε σχέση με το αποτρόπαιο έγκλημα;
Και, το βασικότερο, είχε συνεργό ο 32χρονος πιλότος; Μήπως, όπως αφήνεται να εννοηθεί, η Καρολάιν πράγματι ανακάλυψε κάτι για τις (έκνομες, εννοείται) δουλειές του συζύγου της- αν αποδειχθεί, φυσικά, πως πράγματι ήταν μπλεγμένος σε τέτοιες;
Όπως και να ΄χει, φαίνεται πως η υπόθεση έχει ακόμα πολλά σκοτεινά επεισόδια, αφού τα στοιχεία αρχίζουν να συγκλίνουν ολοένα και περισσότερο προς την άποψη πως το κίνητρο μάλλον δεν είναι ακριβώς αυτό που μαρτύρησε ο δολοφόνος.
Το αν θα μάθουμε ποτέ τι ακριβώς συνέβη ή όχι, είναι μια άλλη ιστορία.
Θα το θέλαμε, ωστόσο, κυρίως για ν’ αποδοθεί δικαιοσύνη στο έπακρο.
Μετά μπορούμε, μια και θα επιβάλλεται, να παραδοθούμε ολοκληρωτικά στην σιωπή.