Οι παλιότεροι θα θυμούνται τα δελτία ειδήσεων του 20ού αιώνα που πολύ συχνά κατά την διάρκεια του χειμώνα ασχολούνταν με την ταλαιπωρία των οδηγών στην (με διαφορά) χειρότερη οδική αρτηρία της Ελλάδας. Την Κατάρα που είχε μετατραπεί σε εφιάλτη για τους οδηγούς, εγκυμονώντας κινδύνους ακόμη και για την ζωή τους.
Κατάρα όνομα και πράγμα… Όσοι ήταν αναγκασμένοι να την διασχίσουν γνώριζαν εκ των προτέρων ότι αυτή η διαδρομή ισοδυναμούσε με έναν σύγχρονο Γολγοθά, ειδικά όταν θα έπρεπε να περάσουν με κακό καιρό από τον Αυχένα Κατάρας. Σε εκείνο το σημείο το υψόμετρο άγγιζε τα 1.700 μέτρα και αρκούσε μια απλή χιονόπτωση εκεί στα ορεινά της Πίνδου για να παραλύσει η κυκλοφορία και να σχηματιστούν ατελείωτες ουρές οχημάτων στα οποία παρέμεναν εγκλωβισμένοι οι οδηγοί, προσευχόμενοι κάποια στιγμή να ολοκληρωθεί το μαρτύριό τους και να επιστρέψουν σώοι και αβλαβείς στα σπίτια τους.
Βέβαια, ακόμη κι αν οι καιρικές συνθήκες ήταν καλύτερες, τα προβλήματα ήταν καθημερινή υπόθεση. Ο στενός δρόμος και η παρουσία μεγάλων και βαρέων οχημάτων όπως φορτηγά και νταλίκες που διέσχιζαν το βουνό και συγκεκριμένα εκείνα τα 18 χιλιόμετρα της παλαιάς Εθνικής Οδού Τρικάλων-Ιωαννίνων, καθιστούσαν σχεδόν αδύνατο το προσπέρασμα. Κάποιος θα έπρεπε να διαθέτει ατσάλινη υπομονή ή αυτοκίνητο μεγάλης ιπποδύναμης και αρκετή… τρέλα για να δοκιμάσει να προσπεράσει, θέτοντας την ζωή του αλλά και εκείνη των επιβατών σε κίνδυνο. Αδιάψευστοι μάρτυρες για αυτήν την κατάσταση παραμένουν οι πινακίδες σήμανσης οι οποίες προειδοποιούσαν ότι η διέλευση πραγματοποιούταν με ευθύνη των ίδιων των οδηγών!
Η μόνη «όαση» στην περιοχή ήταν «ο Κάμπος του Δεσπότη», ένας σταθμός εξυπηρέτησης όπου οι ταλαιπωρημένοι οδηγοί μπορούσαν να ξαποστάσουν, να βρουν λίγη ζέστη και φαγητό και να περιμένουν πότε θα ανοίξει ξανά ο δρόμος για να συνεχίσουν την εφιαλτική πορεία τους.
Το όνομα μόνο τυχαίο δεν είναι αφού ο θρύλος λέει ότι περίπου στο ίδιο σημείο είχε αφήσει την τελευταία πνοή του ένας μητροπολίτης τον 19ο αιώνα. Ο ιερωμένος θέλησε να μεταβεί από τα Γιάννενα στα Τρίκαλα, όμως έπεσε σε κακό καιρό και έφυγε από την ζωή. Πριν ξεψυχήσει όμως καταράστηκε το μέρος, βαφτίζοντας ουσιαστικά την περιοχή που από το 2010 με την κατασκευή της Εγνατίας Οδού, σταμάτησε να ταλαιπωρεί τους οδηγούς. Πλέον χρησιμοποιείται μόνο από ντόπιους και λάτρεις της περιπέτειας!