Γυρνάς τη χώρα και τα βλέπεις παντού. Στον κάμπο, στα βράχια, στα νησιά, στα άγρια βουνά. Αμέτρητα, σε διάφορα αρχιτεκτονικά σχέδια και χρώματα. Είναι θρησκευόμενος λαός ο ελληνικός. Και ακόμα κι αυτοί που δεν πιστεύουν, βαθιά μέσα τους θα παραδεχτούν πως ως εικόνα δεν είναι διόλου άσχημη. Μόνο να σεβαστείς μπορείς τους ανθρώπους που προκειμένου να διατρανώσουν την πίστη και το σεβασμό τους στο Θείο, κατάφεραν και έχτισαν ναούς, μικρούς μεγάλους δεν έχει σημασία, στα πιο απίθανα μέρη.
Ένα τέτοιο ξωκλήσι, εντελώς μοναδικό και ξεχωριστό, συναντάμε στην κορυφή του Ολύμπου. Στην κατοικία των Θεών ένας ιερός ναός δηλαδή, πόσο ταιριαστό, πόσο εύηχο. Η πίστη, λένε, και βουνά κινεί. Υπό μία έννοια αυτό ισχύει στην εν λόγω περίπτωση. Είναι κάπως σαν να μετακινήθηκε η πλάση το γεγονός ότι εκεί πάνω, σε υψόμετρο 2.803 (!) μέτρων, έγινε εφικτό να χτιστεί κάτι τέτοιο. Σε ένα μέρος με συγκλονιστική θέα, που κόβει την ανάσα.
Πρόκειται για το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία. Το οποίο έχει την ιδιαιτερότητα να είναι το υψηλότερο εκκλησιαστικό κτίριο της Ορθόδοξης Εκκλησίας παγκοσμίως. Είναι όλο πέτρινο, ενώ η ξύλινη οροφή έχει για βάση επίσης πέτρες. Αναστηλώθηκε πριν από περίπου πέντε χρόνια καθώς είχε πέσει. Ξαναπέσει, πιο σωστά. Ο καιρός εκεί πάνω δεν αστειεύεται, ο χειμώνας είναι βαρύς και τα χιόνια πολλά και συχνά.
Το εσωτερικό είναι λιτό, με λίγες εικόνες αγίων, όπως του Όσιου Διονύσιου του εν Ολύμπω, ο οποίος λέγεται πως έκτισε το ξωκλήσι στα μέσα του 16ου αιώνα, πάνω στα ερείπια αρχαίου οικοδομήματος. Ο Διόνυσος λέγεται ότι κατά καιρούς ασκήτευε εκεί. Ο προαύλιος χώρος είναι προστατευμένος από έναν επίσης πέτρινο φράχτη.
Κάθε χρόνο στις 20 Ιουλίου αρκετοί πιστοί ανεβαίνουν από το Λιτόχωρο αλλά και από όλη την Πιερία για να συμμετάσχουν στη θεία λειτουργία, αφού είναι σχετικά βατό για κάποιον το να φτάσει ως εκεί. Το μονοπάτι είναι μακρύ και η ανάβαση κρατά 40 λεπτά, αλλά δεν είναι κάτι για λίγους και εκλεκτούς – κάθε άλλο.
Ενίοτε, οι επισκέπτες είναι πιο «γκράντε». Όπως το περασμένο καλοκαίρι όταν το ξωκλήσι επισκέφτηκε ένας χριστιανός πρίγκιπας από την Ιορδανία. Το ‘χε τάμα να μεταφέρει εκεί πάνω δύο πέτρες από τον ποταμό Ιορδάνη, το μέρος δηλαδή που βαφτίστηκε ο Ιησούς και είναι ταυτόχρονα το χαμηλότερο σημείο της γης.
Το χε ορκιστεί πως θα το κάνει από την πρώτη στιγμή που εντόπισε το ξωκλήσι σε μια ανάβασή του στον Όλυμπο – είναι λάτρης των πεζοποριών και της ορειβασίας. Ως σύμβολο ένωσης και αγάπης, για να στείλει το μήνυμα ότι οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν και ότι μπορούν να αποκτήσουν σχέσεις στέρεες σαν πέτρες. Ενώνοντας το χαμηλότερο με το ψηλότερο σημείο έγινε πιο σαφής η σύνδεση, όχι μόνο των χριστιανών, αλλά και όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως θρησκείας.