Είμαστε ένας λαός που από πολύ παλιά μας άρεσε να σκαρφιζόμαστε ιστορίες. Τα δημοτικά τραγούδια και οι λαϊκές δοξασίες που βρίθουν στην παράδοση μας, το αποδεικνύουν.
Το περίεργο με αυτές τις ιστορίες είναι ότι ξεκίνησαν πιθανότατα βασισμένες στην φαντασία, κάποιοι τις πίστεψαν στ’ αλήθεια και διατηρήθηκαν με ορισμένη δόση πραγματικότητας. Έτσι, πολλά μέρη της Ελλάδας χαρακτηρίστηκαν ως απόκοσμα και μυστηριώδη.
Όλα είναι ζήτημα ενεργειακό, με κάποιο τρόπο. Σε αυτή την αίσθηση που σου δίνει το έδαφος, η ατμόσφαιρα και τα στοιχεία του κάθε τόπου. Ένα παιχνίδισμα του φωτός, ένα παράξενα σκαλισμένο δέντρο και τσουπ…γεννιούνται οι δοξασίες.
Τα παρακάτω μέρη συνοδεύονται από περιγραφές και λόγια αιώνων, ώστε δίκαια χαρακτηρίζονται απόκοσμα.
Αχέροντας
Μέχρι και οι πέτρες ξέρουν τι ήταν ο ποταμός Αχέροντας. Τον περνούσες μόνο αν είχες οβολό στις τσέπες σου και μόνο αν άφηνες πίσω την υλική σου υπόσταση.
Ο Κάτω Κόσμος σε καλεί και ο βαρκάρης περιμένει να σου πάρει όλα τα κτερίσματα. Εντάξει, όχι όλα. Θέλει σίγουρα δέκα μνές. Η ύπαρξη του Νεκρομαντείου δίνει μια ακόμα μεγαλύτερη διάσταση στον μυστηριακό του χαρακτήρα.
Ακροταίναρο
Άλλο ένα μέρος που διεκδικεί ισότιμα κάτι αρχαίο. Πώς ο Όμηρος είναι τέκνο 7 πόλεων της αρχαίας Ελλάδας; Έτσι και η πύλη για τον Κάτω Κόσμο. Οι Μανιάτες λένε ότι η εσχατιά της ηπειρωτικής Ελλάδας και Ευρώπης, είναι το μέρος που μετέφερε τις ψυχές.
Μάλιστα, η δική τους δοξασία λέει ότι δεν υπήρχε διαφορά ανάμεσα στον Ποσειδώνα και τον Άδη. Ήταν ο ίδιος θεός. Γι΄αυτό και θα βρεις ένα σπήλαιο και έναν ναό προς τιμήν του Ποσειδώνα σε εκείνο το σημείο.
Πηγή: mani.org.gr
Φραγκοκάστελο & Τσούτσουρας Κρήτη
Αν δεν έχεις ακούσει τους Δροσουλίτες, τότε δεν έχεις δει το σίριαλ με τον Φιλιππίδη στο Star. Αστειεύομαι. Όχι και τόσο. Οι μη ντόπιοι των Σφακίων και των δύο νομών που ακουμπάει το χωριό (Χανιά & Ρέθυμνο), μάθαμε για την ιστορία με τους Δροσουλίτες από τη σειρά.
Η δοξασία λέει ότι κάθε Μάιο, στα τέλη του μήνα, κάθε μέρα, στο ξημέρωμα, εμφανίζονται έφιππες στην παραλία ψυχές αντρών που σκοτώθηκαν από τους Γερμανούς.
Κάποιοι λένε ότι είναι ο Χατζημιχάλης Νταλιάνης και οι άντρες του, που θανατώθηκαν από τον Μουσταφά, σε μια οδυνηρή μάχη κάπου στα 1827, με τον Νταλιάνη να αποκεφαλίζεται και το κεφάλι του να γίνεται περιφερόμενο λάφυρο. Ο λόγος που τους αποκαλούν Δροσουλίτες είναι γιατί η εμφάνιση τους κρατάει για μόλις 8 λεπτά στην πρωινή δροσιά.
Τώρα, όσον αφορά στα σπήλαια Τσούτσουρα, που βρίσκονται κοντά στα Αστερούσια Όρη, η αρχαία τους καταβολή – ήταν ναοί αφιερωμένοι στην θεότητα Ειλειθυία – δεν είναι ο μοναδικός λόγος που τα περιβάλλουν απόκοσμα δεδομένα. Πριν κάποια χρόνια ένας Κρητικός υποστήριξε ότι είδε αρχαία τεχνολογία σε κάποιο από τα σπήλαια.
Αυτό έφερε αντιδράσεις, οδήγησε σε έρευνες και μια απ΄αυτές μάλιστα παρατήρησε ότι ο χρόνος μέσα στο σπήλαιο γινόταν μια πλαστελίνη που άλλαζε σχήματα. Παλιότερα, ήταν ένας βοσκός που λέγεται ότι υπέκυψε σε πιέσεις Αμερικάνων στρατιωτικών για να μη μιλήσει για όσα είδε, ενώ τα ευρήματα του Ζάκρου στην ανατολική Κρήτη ήρθαν να πλαισιώσουν όλη την μυθιστορία με υπόνοιες για επαφή εξωγήινων με τους Μίνωες.
«αν ανταμώσεις με του λόγου τους μπήξε στη γη μαυρομάνικο μαχαίρι και θα τις αποδιώξεις»
Πηγή: mixanitouxronou.gr, meteora.gr,
Τα δύο απόκοσμα μέρη της Καρδίτσας
Όσα θα διαβάσεις από δω και πέρα είναι βασισμένα σε δοξασίες της Θεσσαλίας, με πληροφορίες που ανήκουν αποκλειστικά στην σελίδα Παγανιστικές Δοξασίες της στη θεσσαλική επαρχία και στον Χρυσόστομο Τσαπραΐλη. Ο Χρυσόστομος μας ενημερώνει μεταξύ άλλων για δύο περιοχές της Καρδίτσας. Η μία είναι η Σέκλιζα, όπως λεγόταν επί Βυζαντίου το Καλλίθηρο, και η άλλη η Κόκκινη Εκκλησιά.
Η πρώτη ιστορία, αυτή που μιλάει για την Σέκλιζα, είναι ταυτόχρονα τρομακτική και γοητευτική. Υποτίθεται ότι στην αρχαιότητα η Σέκλιζα ήταν το δικαστήριο των νεκρών.
Οι δικαστές του Άδη, οι 3 Μοίρες, που γνωρίζουν παρελθόν, παρόν και μέλλον, κάθονταν εκεί και δίκαζαν τα σώματα των νεκρών. Η απόφαση για κάθε έναν του δινόταν μέσα σε φιαλίδιο.
Ο νεκρός δεν ήταν υποχρεωμένος να δει την τιμωρία εκείνη τη στιγμή. Μπορούσε να περιπλανιέται ανάμεσα στους ζωντανούς για κάμποσο διάστημα. Κάποια στιγμή όμως έπρεπε να το ανοίξει και να πιει το υγρό. Αν δεν το έκανε, τον περίμενε μεγαλύτερη τιμωρία. Αυτό το δικαστήριο λέγεται ότι είναι μια σάλα τόσο μεγάλη που για να να τη διασχίσεις χρειάζονται τρεις γενιές. Ξεκινάς σήμερα εσύ και φτάνει το εγγόνι σου στο τέρμα, λίγο πριν πεθάνει!
Στην Κόκκινη Εκκλησιά τώρα, υπάρχει, λέει, ένας στενός δρόμος 500 μέτρων. 500 μέτρα είναι αν τον δεις από τη μία ή την άλλη πλευρά. Αν τον περπατήσεις είναι αιώνιος και δεν βγαίνεις ποτέ απ΄αυτόν. Αν είσαι πεζός, για να βγεις από τον δρόμο θα πρέπει κάποιος από τους ασθενείς του νοσοκομείου να σου δείξει την σωστή κατεύθυνση. Σε περίπτωση που είσαι με αυτοκίνητο, θα πρέπει να θυσιάσεις κάποιον από τους συνεπιβάτες σου. Αν είσαι μόνος, καλή τύχη με την αιώνια οδήγηση.
Εφόσον έχεις μπει με ποδήλατο, η δοξασία λέει ότι πρέπει να να αφήσεις μια από τις ρόδες του να κυλήσει μόνη της πάνω στην άσφαλτο, ενώ εσύ παράλληλα θα περπατάς με το ποδήλατο στα χέρια.
Ο τροχός θα ξαναγυρίσει, ξεφούσκωτος πλέον, μα γρήγορα θα μπορέσεις να δραπετεύσεις αν καβαλήσεις το αρτιμελές ξανά ποδήλατο. Να δεις που κανένας Ολλανδός την έβγαλε τη δοξασία για να μας αναγκάσει να οδηγούμε μόνο ποδήλατα.