Ο κοινωνικός ρατσισμός είναι χειρότερος ή η ανικανότητα των εκπαιδευτικών;
Βρείτε μας στο

Στο ιστορικό των καταλήψεων στα ελληνικά σχολεία έχουν καταγραφεί πολλοί ντροπιαστικοί λόγοι και γίναμε όλοι μέρος τους. Λίγο ή πολύ δεν έχει σημασία. Αυτό όμως που έγινε στην Καλαμαριά δεν είναι μόνο ντροπή για το εκπαιδευτικό σύστημα αλλά και την κοινωνία.

Για την ακρίβεια δεν μπορώ ακόμα να αποφασίσω για ποιο από τα δύο είναι μεγαλύτερη ντροπή. Γιατί εδώ δεν έχουμε την ξεκάθαρα ρατσιστική συμπεριφορά γονέων όπως στο Ωραιόκαστρο πριν από ένα χρόνο και κάτι. Τώρα έχουμε έναν κοινωνικό ρατσισμό που δεν υπήρχε. Ή αν υπήρχε, ήταν σε δυνητική μορφή και όχι εκδηλωμένος.

Τι συνέβη στην Καλαμαριά; Σε ένα σχολείο μεταξύ των μαθητών της πρώτης γυμνασίου ήταν και ένα αυτιστικό παιδί. Μετά από 5-6 μήνες σχολικής χρονιάς οι μαθητές αποφάσισαν να κάνουν κατάληψη ζητώντας την αποπομπή του και κατηγορώντας τον για πολύ άσχημη συμπεριφορά. Βία και σεξουαλική παρενόχληση σύμφωνα με όσα γράφτηκαν και ειπώθηκαν.

Ο πατέρας του παιδιού ισχυρίστηκε ότι όλα όσα τον κατηγορούν τα έκανε χωρίς την κοινή συναίσθηση και στην προσπάθεια του να κάνει φίλους. Οι πράξεις του ήταν αποτέλεσμα προτροπών συμμαθητών του. Η συγκεκριμένη κατάληψη υποκινήθηκε προφανώς από τους γονείς τον παιδιών.

Σε όλη την παραπάνω περιγραφή απουσιάζουν κάποιοι πολύ βασικοί άνθρωποι σε ένα σχολείο. Πώς τους λένε; Χμ…Α, ναι. Καθηγητές. Όπως παρουσιάζονται τα γεγονότα από τις δύο πλευρές, τους υπόλοιπους γονείς και τον πατέρα του παιδιού, οι καθηγητές είναι σαν την Ελβετία σε αυτή την κόντρα. Τηρούν ουδετερότητα και σε όλο αυτό το διάστημα δεν αναμείχθηκαν καθόλου, ούτε πήραν χαμπάρι τι συνέβαινε.

Αυτοί είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στην συγκεκριμένη περίσταση. Αν δεν υπήρχε η δική τους αναλγησία κι ανικανότητα, θα μιλούσα πολύ άνετα για ρατσιστές γονείς. Αν είχαν κάνει προσπάθειες, αν είχαν μιλήσει στους γονείς και να τους πουν να εξηγήσουν στα παιδιά τους ότι δεν πρέπει να εμπαίζουν τον συμμαθητή τους, τότε ναι, οι γονείς θα ήταν οι φταίχτες.

Όμως εδώ, απ΄όσα απορρέουν, μιλάμε για έναν αβδηριτισμό αισχίστου είδους και μεγίστου βαθμού. Τα παιδιά είναι τα τελευταία που φταίνε καθώς στην ηλικία των 13 ετών απέχουν πόρρω από το να αποκτήσουν κοινωνική συνείδηση. Αν και στη σημερινή εποχή δεν είναι τόσο απόλυτο και σίγουρα μπορεί κάποιος να πει δίκαια «για τη Μακεδονία έχουν αντίληψη, αλλά γι΄αυτό που συμβαίνει δίπλα τους δεν έχουν;».

Ο κοινωνικός ρατσισμός είναι χειρότερος ή η ανικανότητα των εκπαιδευτικών;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Το «φυλάει» ο ψαράς με το βιβλίο: Το παραδεισένιο νησάκι του Ιονίου που πωλείται αντί 45 εκατ. ευρώ

Εν τοιαύτη περιπτώσει, ο κοινωνικός ρατσισμός προκλήθηκε από τα τραγικά κενά. Του κράτους που έβαλε ένα αυτιστικό παιδί εκεί αντί σε σχολείο ειδικής αγωγής, της συνοδού του παιδιού που έβαλαν για να είναι μαζί του στο σχολείο και να το φυλάει, μα πάνω απ΄όλα των καθηγητών.

Γι΄αυτό προσωπικά δεν θα αποκαλέσω ρατσιστές έτσι απλά τους γονείς. Θεωρώ λάθος την στάση τους, θεωρώ πλημμελή την ανατροφή των παιδιών τους, αλλά σίγουρα όχι ρατσιστές. Θα ήταν ρατσιστές αν απλά δεν ήθελα ένα αυτιστικό παιδί στο σχολείο.

Κι εδώ βλέπουμε το πολύ χειρότερο που έκανε η μη δράση των καθηγητών. Έδωσε πάτημα στον ρατσισμό για να αναπτυχθεί και να κυριαρχήσει.

Ποιο θα είναι αυτό που θα κρατήσουν τα υπόλοιπα παιδιά αυτή τη στιγμή που έχουν κάνει κατάληψη στο σχολείο κι έχουν ορθώσει πανό; Ότι τα αυτιστικά παιδιά δεν κάνει να πηγαίνουν σχολείο και δεν θα πρέπει να τους συμπεριφέρονται σαν παιδιά, αλλά να εστιάζουν στον αυτισμό. Κι αν κάποια ξεφύγουν απ΄αυτή την αντίληψη μεγαλώνοντας σε μια κλειστή κοινωνία, ευχής έργον θα είναι.

Και τότε θα πάρουν εκείνα την θέση των γονιών τους σήμερα. Και μη χειρότερα. Μην πάρουν τη θέση των καθηγητών τους σήμερα και την κάνουν ακόμα πιο ντροπιαστική!

Υ.Γ. Λίγη παραπάνω προσοχή στο πως μεταφέρεται η συγκεκριμένη είδηση από τις ιστοσελίδες και καλό θα είναι να την διαβάζει ο κάθε αναγνώστης ενδελεχώς. Όχι για κάποιον άλλο λόγο. Αλλά γιατί έχω την εντύπωση και τον μικρό φόβο ότι το εύκολο σταμπάρισμα των γονιών ως ρατσιστών μόνο λάδι σε αυτή την άσχημη κατάσταση δίνει κι ίσως να είναι ένα άδικο τσουβάλιασμα.

Κι αυτό δεν αποτελεί ελαφρυντικό για την στάση τους, ούτε ελαφρυντικό προς τον ρατσισμό. Αυτός πρέπει να πατάσσεται χωρίς πρώτη σκέψη. Απλώς προσπαθώ να βάλω στην εξίσωση ότι δεν είναι άνθρωποι με την ίδια εύκολη πρόσβαση στη γνώση για πολλά πράγματα, μεταξύ των οποίων κι ο αυτισμός. Μπορεί δηλαδή να φαίνονται ρατσιστές, αλλά απλώς να είναι ένα λανθασμένο γονικό ένστικτο αυτό που τους ωθεί.