Ως γνωστόν η ανθρώπινη βλακεία είναι ανίκητη.
Εκείνη όμως που πραγματικά μπορεί να τρέξει αήττητο σερί μεγαλύτερο κι απ’ αυτό των Μπουλς την εποχή του Μάικλ Τζόρνταν είναι η βλακεία του νεοέλληνα.
Και δυστυχώς αυτό επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά από τις πρώτες κιόλας μέρες της πανδημίας του κορωνοϊού…
Προς μηδενική έκπληξη όσων παραδέχονται τα αμέτρητα στραβά της νοοτροπίας μας (αλλά και προς απογοήτευση όσων πίστευαν ότι τουλάχιστον μπροστά σε ένα τόσο μεγάλο κίνδυνο θα φερόμασταν πιο υπεύθυνα) υπήρξε ένα απαράδεκτα μεγάλο ποσοστό συμπολιτών μας που βγήκε να… ξεσκάσει μετά από μια ολόκληρη μέρα καραντίνας.
Και κατατάσσεται σε τέσσερις βασικές κατηγορίες Ελληναρά, που αγνοώντας (για τους δικούς του λόγους) το κοινωνικό καλό, γράφει στα κοκόβια του τις οδηγίες των ειδικών να μείνει στο σπίτι.
Τις εξής εξοργιστικές:
Ο «δεν βαριέσαι/ωχ αδελφέ»
Τι σημασία έχει που εδώ μιλάμε για ζήτημα ζωής ή θανάτου; ΚΑΙ σε αυτή την περίπτωση -παρόλο που η στάση του επηρεάζει και τους άλλους- είναι στ’ αρχ…α του. Ξεκινώντας όλες σχεδόν τις φράσεις του με το «έλα μωρέ», συνεχίζει να πηγαίνει για καφεδάκι/ποτάκι/βολτίτσα, υποτιμά την κατάσταση και αρνείται ν’ αναλάβει το μερίδιο που του αναλογεί στην αντιμετώπισή της (μένοντας απλώς σπίτι). Για κάποιο λόγο έχει κολλήσει στο σκατοκέφαλό του ότι κάτι θα γίνει, με κάποιο μαγικό τρόπο και θα τη γλιτώσουμε χωρίς να χρειαστεί ν’ αλλάξει σε τίποτα την καθημερινότητά του.
Ο «ο Θεός είναι μεγάλος»
Δεν είναι η πρώτη φορά που επιβεβαιώνεται ότι οι χριστιανοταλιμπάν (όπως και κάθε είδους -ταλιμπάν) είναι ξεροκέφαλοι. Είναι όμως η πρώτη φορά που η συμπεριφορά τους έρχεται σε τόσο μεγάλη σύγκρουση με το καλό του πλησίον που (υποτίθεται ότι) ασπάζονται. Ακούν λοιπόν ανεύθυνα φανατικούς παπάδες, αντί ν’ ακούν τους επιστήμονες. Και θεωρώντας ότι ο Θεός μπορεί να τους… θυμώσει αν για ένα μικρό διάστημα απέχουν από τη μαζική προσευχή, δεν βλέπουν καθόλου επικίνδυνο (ή εξωφρενικά παράλογο) το να συνεχίζουν να μαζεύονται στις εκκλησίες και να κοινωνούν από το ίδιο κουταλάκι.
Ο γέρος «έχουμε περάσει πολύ χειρότερα εμείς»
Είναι γενικότερα ενοχλητική η νοοτροπία πολλών μεγαλύτερων του τύπου «τι να μας πείτε εσείς από τη ζωή σας». Μόνο που τώρα -εκτός από σπαστική- γίνεται κι επικίνδυνη. Δεν έχει σημασία, πατέρα/μητέρα/παππού/γιαγιά/θείε/θεία που πέρασες πολέμους, πείνα, κατοχή, Πολυτεχνείο και υστερία για το Τσέρνομπιλ. ΔΕΝ σημαίνει αυτό ότι είσαι άτρωτος. Ότι θα καταφέρεις απαραιτήτως να επιβιώσεις και τώρα. Και ότι οι προηγούμενες δύσκολες εμπειρίες σου εξασφαλίζουν πώς θα μείνεις ανέγγιχτος από μια πανδημία που κατά κύριο λόγο απειλεί τη δική σου γενιά.
Ο συνωμοσιολόγος
Όπως συμβαίνει με όλα τα τεράστια κοινωνικά φαινόμενα, θεωρεί ότι από πίσω κρύβεται κάποιο σκοτεινό σχέδιο. Κάποια σατανική σκοπιμότητα που στοχεύει σε ένα αποτέλεσμα που κανείς δεν έχει καταλάβει πέρα από τον ίδιο (και μερικούς ακόμα «αετούς»). Αναπτύσσοντας λοιπόν θεωρίες για κατασκευασμένο ιό, για τεχνητή τρομοκρατία, για εμβόλιο που ήδη έχει βρεθεί, αλλά κρατείται μυστικό για να κερδίζουν οι φαρμακοβιομηχανίες, δεν κάνει τη χάρη να… φάει κι αυτός το παραμύθι. Και αρνούμενος ότι υπάρχει κάποιος που να ξέρει καλύτερα από τον ίδιο, συνεχίζει κανονικά τη ζωή του χωρίς τον πανικό των «κορόιδων».
