Ελλάδα 2020: Το έγκλημα των ιδιοκτητών σούπερ μάρκετ εν μέσω κορωνοϊού

Κατώτεροι των προσδοκιών...

Συνηθίζουμε να γράφουμε, όταν αναγνωρίζουμε κάτι στραβό στην κοινωνία και θέλουμε να καταγγείλουμε, για τον κακό Έλληνα, τον λεγόμενο Ελληνάρα, που δεν έχει παιδεία, δεν έχει μάθει να κοιτάζει τίποτα πέρα από την πάρτη του και όλα αυτά.

Σίγουρα κι αυτά υπάρχουν και τις περισσότερες φορές είναι η κύρια αιτία, ο πυρήνας των τόσων απαράδεκτων που έχουμε δει κι εντοπίσει και συμφωνήσει για την ελληνική κοινωνία των τελευταίων ετών.

Σημαντικό ποσοστό κατέχουν και στο ότι έσπευσαν όλοι να αδειάσουν τα ράφια των σούπερ μάρκετ που έχουν τα χαρτιά υγείας, τα αντισηπτικά και όλα τα προϊόντα καθαρισμού και εν πάση περιπτώσει της προστασίας από τα μικρόβια. Ως προς αυτά τα προϊόντα ναι, να ψέξουμε τον απλό πολίτη.

Αλλά αυτό είναι το δέντρο στην προκειμένη και όχι το δάσος. Χωρίς καμία σφοδρή επικριτική διάθεση και με γνώμονα να οδηγηθούν τα πράγματα σε μια θωράκιση, το δομικό πρόβλημα εδώ δεν είναι νοοτροπίας, αλλά λειτουργίας των ίδιων των σούπερ μάρκετ.

Κατ΄αρχάς, είναι αργή η αντίδραση τους στους κανόνες υγιεινής και στη συμμόρφωση με την κατάσταση. Όσοι βρεθήκατε σε σούπερ μάρκετ αυτές τις ημέρες θα είδατε πως οι υπάλληλοι δεν φοράνε υποχρεωτικά όλοι γάντια, αλλά κατά το δοκούν. Θα είδατε επίσης ότι δεν υπάρχει καμία προστασία στα προϊόντα που τα ακουμπάει ο κάθε ένας και σε αρκετές περιπτώσεις, αποφασίζουν τελικά να μην τα πάρουν και τα αφήνουν στη θέση τους. Ποιος ξέρει πόσοι θα έχουν αγγίξει τα πράγματα που πήρατε για το σπίτι;

Σε αυτή τη λογική λοιπόν, ο σεκιούριτι στην είσοδο των σούπερ μάρκετ που ξεκινάει από σήμερα, είναι σωστό βήμα, μα επ΄ουδενί επαρκές. Θα πρέπει να υπάρχει έλεγχος και θα πρέπει όλοι οι καταναλωτές να εισέρχονται με γάντια στα χέρια. Όχι αυτοβούλως, υποχρεωτικά. Το ίδιο θα πρέπει να ισχύσει και για τους εργαζομένους και για την δική τους προστασία, αλλά και για των υπολοίπων.

Πάμε τώρα και στο πιο σημαντικό που δεν δικαιολογείται εν έτει 2020 και εν μέσω πανδημίας. Κατηγορούνται όλοι γιατί πάνε και αγοράζουν προμήθειες για δύο εβδομάδες και αδειάζουν τα ράφια. Αν κάποιος έχει συγγενή που είναι σε καραντίνα ή έχει σκοπό να μην ξαναβγεί από το σπίτι για να πάει στο σούπερ μάρκετ στις επόμενες 14 ημέρες, πολύ λογικά δεν κάνει να πάρει όλα όσα θεωρεί πως θα χρειαστεί; Δεν είναι από τις πλέον συνετές κινήσεις να μειώσει σε μόλις μία την παρουσία του στο σούπερ μάρκετ για το επόμενο πολύ κρίσιμο 15ήμερο; Είναι.

Το πρόβλημα λοιπόν που ο ένας μπορεί να δημιουργήσει έλλειψη σε έναν άλλο δεν αφορά τον καταναλωτή. Αφορά τα σούπερ μάρκετ που εν έτει 2020 δεν έχουν αρκούντως λειτουργικό σύστημα ώστε να μπορέσει ο καταναλωτής να κάνει online παραγγελία και να του γίνει η παράδοση χωρίς να χρειαστεί να έρθει σε επαφή με άλλον άνθρωπο.

Ακόμα κι οι αλυσίδες που το διαθέτουν αυτό, δεν το διαθέτουν σε ικανοποιητικό βαθμό. Για παράδειγμα μια online παραγγελία σε πασίγνωστες αλυσίδες μέσα από το ηλεκτρονικό κατάστημά τους μπορεί να έχει ως και διψήφιο αριθμό ημερών αναμονή μέχρι να έρθουν στο σπίτι του τελικά τα προϊόντα. Ποιο το νόημα για κάτι τέτοιο;

Το ξαναγράφουμε. Την ώρα που η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει τους πολίτες να αποφεύγουν να έρχονται σε επαφή με κόσμο οι ιδιοκτήτες σούπερ μάρκετ δεν τους δίνουν άλλη επιλογή. Αν έχετε οποιαδήποτε αμφιβολία, μπείτε, ψάξτε, δοκιμάστε. Δεν πρόκειται να βρείτε ηλεκτρονική παραγγελία ΠΟΥΘΕΝΑ σε διάστημα μικρότερο των 8 ημερών.

Θα πει κάποιος ότι μιλάμε για μια πρωτοφανή κατάσταση που δεν περίμεναν και οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων. Κύριοι οι έκτακτες καταστάσεις απαιτούν και έκτακτα μέτρα. Κάντε προσλήψεις, ενισχύστε τα ηλεκτρονικά σας καταστήματα. Και αν το δούμε με καθαρά οικονομικά κριτήρια κερδισμένοι θα βγείτε…

Αλλά εδώ υπάρχει και η ευθύνη της κυβέρνησης. Εσείς τι λέτε, αν έδινε ένα κίνητρο τύπου απαλλαγή ΦΠΑ σε όποιο σούπερ μάρκετ εξυπηρετεί ηλεκτρονικά τους πολίτες μέσα σε 48 ώρες, δεν θα έτρεχαν όλοι να να φτιάξουν τα ηλεκτρονικά ους καταστήματα για να επωφεληθούν απ’ το μέτρο;

Το να μπορεί να εξυπηρετηθεί ο πολίτης ηλεκτρονικά εν μέσω πανδημίας δεν είναι απαίτηση. Είναι υποχρέωση των ιδιοκτητών σούπερ μάρκετ και της κυβέρνησης απέναντι στην κοινωνία…