Οι θεωρίες συνομωσίας που περιβάλλουν την επιδημία του νέου κορωνοϊού δεν λένε να κοπάσουν και όπως μπορεί κανείς εύκολα να υποθέσει βασικοί θιασώτες τους είναι αυτοί που έχουν παραβατική στάση απέναντι στα μέτρα που έχουν επιβληθεί.
Δεν θα μας έκανε καμία εντύπωση για παράδειγμα αν μαθαίναμε ότι στην κατηγορία των συνομωσιολόγων ανήκει και ο παλικαράς που έσπασε την καραντίνα ρισκάροντας να μεταδώσει τον ιό στους συνεπιβάτες του στο πλοίο προς Ικαρία και στο νησί καταγωγής του.
Και τι δεν έχει διακινηθεί έως τώρα. Διαβάσαμε για βιολογικό πόλεμος των ΗΠΑ ενάντια στην Κίνα (πλέον βέβαια οι ΗΠΑ έχουν διπλάσια κρούσματα), για τον μάγιστρο Μπιλ Γκέιτς, που χρηματοδότησε την έξαρση μιας επιδημίας για να μειωθεί ο πληθυσμός της Γης, για τη σύνδεση του δικτύου 5G με τον Sars-Cov-2 με κοινό παρανομαστή τη Γουχάν και για πανδημία ενορχηστρωμένη από την πανίσχυρη εβραϊκή οικογένεια Ρόθτσιλντ, που θα επιτρέψει στο λόμπι της μασονίας να αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερο έλεγχο στην παγκόσμια διοίκηση.
Όσοι τα υιοθετούν όλα αυτά αναπτύσσουν ενστικτωδώς ένα μηχανισμό αντίδρασης κόντρα στις συμβουλές και οδηγίες των επιστημόνων για τον τρόπο περιορισμού της επιδημίας. Υπάρχουν βέβαια και απλώς αυτοί που θεωρούν ότι «πολύ κακό για το τίποτα», οι κατ’ εξοχήν αντιδραστικοί. Βασικό επιχείρημά τους η εποχική γρίπη και οι δήθεν πολύ πιο φονικές επιπτώσεις της. Ο ιός της γρίπης είναι πράγματι «φονιάς», όπως είπε και ο Σωτήρης Τσιόδρας, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ο αριθμός των ανθρώπων που χάνουν ετησίως τη ζωή σε όλο τον κόσμο είναι μεταξύ 300.000-600.000.
Βάσει της πλατφόρμας «worldometers.info» οι κατά προσέγγιση θάνατοι από γρίπη μόνο για το 2020 έχουν ξεπεράσει τις 120.000, αλλά αυτό είναι ένα νούμερο που βασίζεται σε αλγόριθμους και εκτιμήσεις, με βάση του τι συνέβη τα προηγούμενα χρόνια. Στην πραγματικότητα, με τα μέτρα περιορισμού που έχουν λάβει τόσες χώρες σε όλο τον πλανήτη τη νέα χρονιά, το νούμερο αυτό είναι πολύ μικρότερο και θα φανεί στις αρχές της επόμενης χρονιάς με την επίσημη ανακοίνωση του ΠΟΥ για τις απώλειες από τη γρίπη.
Ακόμα και ακριβές όμως να ήταν το 120.000 και πάλι δεν υπάρχει καμία σύγκριση μεταξύ γρίπης και Sars-Cov-2. Από τον νέο κορωνοϊό έχουν χάσει τη ζωή τους 37.800 άνθρωποι και έως τέλους της μέρας οι απώλειες θα έχουν ξεπεράσει τις 40.000. Φανταστείτε ποιο θα ήταν αυτό το νούμερο αν δεν είχαν ληφθεί μέτρα κοινωνικής απομόνωσης και καραντίνας σε όλο τον πλανήτη. Όσες κυβερνήσεις υποεκτίμησαν τον κίνδυνο – πιθανώς έχοντας κι αυτές πέσει στην παγίδα της σύγκρισης με τη γρίπη (ο Ντόναλντ Τραμπ εξάλλου χρησιμοποίησε κανονικά τη φράση) – βρίσκονται πλέον με την πλάτη στον τοίχο, πασχίζοντας να αποτρέψουν μια εθνική καταστροφή. Ο ρυθμός της εκθετικής αύξησης είναι τρομακτικός, στις 20 Μαρτίου είχαμε 275.000 επιβεβαιωμένα κρούσματα και 11.380 θανάτους σε παγκόσμιο επίπεδο και με τη συμπλήρωση 10 ημερών οι αντίστοιχοι αριθμοί είναι 785.000 και 37.800.
Από τις 10 έως τις 30 Μαρτίου οι ΗΠΑ έφτασαν από τα 964 κρούσματα στα 164.000, ενώ η Τουρκία από τα… μηδέν που δήλωνε κοντά στα 11.000.
Έχει καταστεί σαφές ότι αν αφεθεί ελεύθερος στην κοινότητα ένας τόσο μεταδοτικός ιός για τον οποίο δεν υπάρχει ούτε εμβόλιο, ούτε επαρκής (για την ώρα) θεραπευτική αγωγή, οι θάνατοι δεν θα αποτυπώνονταν σε δεκάδες αλλά σε εκατοντάδες χιλιάδες (πιθανόν να ήταν μόνο στην Κίνα τόσοι αν δεν είχε αποκλειστεί η επαρχεία Χουμπέι) και η παγκόσμια οικονομία δεν θα προσδοκούσε σε ανάκαμψη ούτε τη… δευτέρα παρουσία.
Αυτή είναι εν τέλει και η μεγάλη διαφορά των διάφορων τύπων γρίπης από την ασθένεια Covid-19. Στην πρώτη περίπτωση η ανθρωπότητα έχει τρόπους αντιμετώπισης, στη δεύτερη παραμένει γυμνή και χώρες όπως η Αγγλία και η Ολλανδία, που υιοθέτησαν τη θεωρία της «ανοσίας αγέλης», απέχουν ένα βήμα απ’ το να ολοκληρώσουν στροφή 180 μοιρών.
Κοντολογίς αν οι εθνικές ηγεσίες δεν έπαιρναν κανένα μέτρο για την πανδημία – αυτή τη στιγμή πάνω από το 1/4 του πληθυσμού της Γης είναι σε καραντίνα – και υποθέσουμε, σε μια μετριοπαθή εκτίμηση, ότι θα κόλλαγε το 50% του πλανήτη, ο αριθμός των μολυσμένων με Sars-Cov-2 θα ήταν κάτι παραπάνω από 3,7 δισεκατομμύρια. Αν ορίζαμε το ποσοστό θνητότητας στο 0,66, όπως εκτίμησε η τελευταία επιδημιολογική έρευνα της «Lancet Infectious Diseases» με βάση τα (κατά προσέγγιση) πραγματικά και όχι επιβεβαιωμένα κρούσματα, μας κάνει εις το πηλίκον 25 εκατομμύρια…