Ο λόγος δεν ήταν καλός: Η εξέλιξη με το εμβόλιο που απέτρεψε το lockdown στην Αθήνα

Αρκετά λογικό, έτσι δεν είναι;

Θα μπορούσε να πει κανείς το προφανές, αν αποτίνασσε, δηλαδή, από πάνω του κάθε ίχνος εγωισμού και επιχειρούσε να «ποδοσφαιροποιήσει», σε στοιχηματικό πλαίσιο, την όλη ιστορία: κύριοι, πήγαμε μαζικά κουβά! Έτσι δεν είναι;

Εξηγούμαστε: από το τέλος του καλοκαιριού και μετά- με το άνοιγμα των συνόρων για 2 και πλέον μήνες-, τα νούμερα που σχετίζονται με τον κορωνοϊό είχαν πάρει την ανιούσα- νέα κρούσματα ημερησίως, αριθμός διασωληνωμένων, όπως και αυτός των συμπολιτών μας που δεν τα κατάφεραν και έχασαν την ζωή τους.

Ειδικά η κατάσταση στην Αττική εδώ και έναν μήνα μοιάζει κατά τι καλύτερη από την στιγμή δύο δευτερόλεπτα πριν χτυπήσει ο Τιτανικός το παγόβουνο, μιας και περισσότερα από τα μισά κρούσματα εντοπίζονται στην πρωτεύουσα, ενώ οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας αρχίζουν να γεμίζουν επικίνδυνα.

Τα πάντα, λοιπόν, συνέκλιναν στο ότι λίαν συντόμως θα πάμε για καραντίνα- τουλάχιστον στην Περιφερειακή Ενότητα Αττικής-, η οποία θα έδινε την ευκαιρία στο σύστημα υγείας της Ελλάδας να «αναπνεύσει» και η συνολική εικόνα μας να βελτιωθεί.

Ωστόσο, με χθεσινό του διάγγελμα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης διεμήνυσε (γεννώντας, βέβαια, κάποιες απορίες) πως απέχουμε αρκετά ακόμα από το να βρεθούμε στο «κόκκινο» και πως, για την ώρα, δεν τίθεται θέμα καθολικού lockdown, στέλνοντάς μας μαζικά στον… κουβά.

Πολλοί έσπευσαν, και ορθώς, ν’ αποδώσουν την απόφαση του πρωθυπουργού- φυσικά κατόπιν συνεννοήσεως με τους λοιμωξιολόγους και τους εμπειρογνώμονες- για… φρένο στην καραντίνα στην αναπόφευκτη, μετά, κατάρρευση της οικονομίας.

Σωστό: δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η χειμαζόμενη, επί μία δεκαετία, Ελλάδα γονάτισε την περίοδο του πρώτου lockdown στα τέλη Μαρτίου και ένα ενδεχόμενο δεύτερο θα της έδινε τη χαριστική βολή.

Όμως, υπήρξε και κάτι άλλο που συνέτεινε στο να μην πάμε τώρα σε μια απευκταία καραντίνα- κάτι, για την ακρίβεια, που ουδείς φάνηκε να υπολογίζει.

Ποιο είναι αυτό; Η αναντίρρητη αλήθεια πως τα πράγματα στο μέτωπο του εμβολίου της Οξφόρδης δεν είναι ακριβώς ρόδινα. Όπως ίσως ήδη γνωρίζετε, στις κλινικές δοκιμές που έχουν γίνει βρέθηκε και δεύτερος εθελοντής που παρουσίασε παρενέργειες από τον εμβολιασμό.

Οι πρώτες (ανεπιβεβαίωτες, πάντως) πληροφορίες λένε πως σε περίπτωση που βρεθεί και τρίτο άτομο που δεν αντιδράει «καλά» στο εμβόλιο, τότε σταματάνε οριστικά οι δοκιμές του και το εμβόλιο αποσύρεται.

Πώς επηρεάζει, όμως, αυτή η εξέλιξη το lockdown της Ελλάδος; Ενδεχομένως οι κυβερνώντες να είχαν στο μυαλό τους μια fast track καραντίνα 15 ημερών προκειμένου να πέσουν τα κρούσματα και να γίνει ελεγχόμενη η κατάσταση, κι εν συνεχεία, αν τα πάντα πήγαιναν σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, θα περίμεναν το εμβόλιο ούτως ώστε να «απαλλαγούμε», έστω και εν μέρει, από τον ερεβώδη βραχνά της πανδημίας.

Τώρα, όμως, που το εμβόλιο που έχουμε προπαραγγείλει απομακρύνεται (ή, έστω, πηγαίνει λίγο πιο πίσω στον ελπιδοφόρο ορίζοντα), το να καεί από τόσο νωρίς το δυσβάσταχτο ψυχολογικά χαρτί της καραντίνας μοιάζει με λανθασμένη τακτική, ιδίως όταν μπροστά μας έχουμε ακόμα ανηφόρα.

Το φθινόπωρο είναι εδώ, ο χειμώνας βρίσκεται στο εγγύς, σχετικά, μέλλον και οι ιώσεις, όπως κάθε χρόνο, θα ανέβουν σημαντικά. Ο κορωνοϊός δε θα φύγει εύκολα, επομένως η πιο λογική κίνηση είναι τώρα να προσπαθήσουμε να «πολεμήσουμε» με όποια μέσα έχουμε την εξάπλωση του ιού και μετά, από τον Δεκέμβρη κι έπειτα, αν καταστεί απαραίτητο θα υπάρξει και lockdown.

Επειδή, όμως, μικροί πέσαμε στο καζάνι της αισιοδοξίας, συνεχίζουμε να πιστεύουμε πως το εμβόλιο, εν τέλει, θα είναι εδώ όταν φουντώσει για τα καλά το δεύτερο κύμα του Covid-19.

Και τότε, πανδημία, θ’ αναμετρηθούμε επί ίσοις όροις…