Είναι ένα από τα πιο προβεβλημένα- έστω κι αν όχι στα λεγόμενα «μεγάλα» κανάλια- επιστημονικά πρόσωπα από τότε που ξέσπασε η πανδημία: ο διεθνούς φήμης Έλληνας καθηγητής Γιάννης Ιωαννίδης έχει εκφράσει μια διαφορετική προσέγγιση αναφορικά με τον τρόπο αντιμετώπισης του κορωνοϊού.
Ο Dr. Ιωαννίδης (καθηγητής ιατρικής, για τους μη γνωρίζοντες, στο «λαμπερό» πανεπιστήμιο του Στάνφορντ) έχει ταχθεί απερίφραστα κατά του μέτρου των lockdown, τονίζοντας τις αρνητικές επιπτώσεις που έχει η καραντίνα στην ψυχολογία όσων την «υπόκεινται».
Συμπληρώνει, μάλιστα, πως μακροπρόθεσμα το lockdown δεν είναι η ενδεδειγμένη λύση αντιμετώπισης του κορωνοϊού, με τον ίδιο να έχει μια πιο… σουηδική προσέγγιση στο απεχθές, για όλο τον κόσμο, ζήτημα.
Αυτά του τα λόγια τoν έχουν εξυψώσει στα μάτια των αρνητών του ιού, καθώς θεωρούν πως ο γνωστός επιστήμονας συντάσσεται μαζί με αυτούς που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους πως δεν υπάρχει ιός και πως πρέπει άπαντες να βγούμε έξω ανεξέλεγκτα.
Η ειδοποιός διαφορά, βέβαια, είναι πως ο κ. Ιωαννίδης δεν έχει πει ακριβώς αυτό και, το κυριότερο, οι απόψεις του έχουν διαφορετικό κύρος από τα λεγόμενα της συντριπτικής πλειονότητας, μιας και μιλάμε για έναν εγνωσμένης αξίας επιστήμονα.
O δόκτωρ ήρθε εκ νέου στο προσκήνιο προ ολίγων ημερών λόγω της μακροσκελούς συνέντευξης που παραχώρησε στο ΚΡΗΤΗ TV. Εκεί καταλήγει στο συμπέρασμα ότι βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος, στρουθοκαμηλίζοντας σε ό,τι αφορά το ισοζύγιο θετικών – αρνητικών συνεπειών από το νέο κλείσιμο της οικονομίας.
«Πατώντας» πάνω στα επιχειρήματά του, ο κύριος Ιωαννίδης καταλήγει στη δική του πρόταση αναφορικά με το πώς θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί ο ιός: θα έπρεπε, είπε, να περιοριστούν και να μπουν σε ένα είδος καραντίνας οι ηλικιωμένοι και οι ευπαθείς ομάδες και οι υπόλοιποι να κυκλοφορούν κανονικά, κρατώντας ζωντανή την οικονομία.
Κι εδώ γεννάται ο ισχυρός αντίλογος: ο δόκτωρ υποστηρίζει πως τα θύματα από τον κορωνοϊό θα είναι λιγότερα σε βάθος χρόνου εν συγκρίσει με αυτά που θα έχουμε λόγω της οικονομικής «πτώσης».
Όμως, τα «στείρα» νούμερα μοιάζουν να μην τον δικαιώνουν: η χώρας μας βρίσκεται εδώ και 4 ημέρες σε lockdown, με την Θεσσαλονίκη (τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, δηλαδή) να μετρά ήδη τις διπλάσιες.
Τα νούμερα των κρουσμάτων, ωστόσο, βρίσκονται ακόμα στα ύψη (λογικό, μιας και απαιτούνται περίπου δυο εβδομάδες από την ημέρα εφαρμογής της καραντίνας για να δούμε σημαντική διαφορά)- στα πέριξ των 2.500 ημερησίως, πιο συγκεκριμένα.
Αυτό, όμως, που είναι άκρως ανησυχητικό είναι ότι, πλέον, οι συνάνθρωποί μας που δεν τα καταφέρνουν και χάνουν την ζωή τους είναι σταθερά πάνω από 40 ανά 24ωρο τις τελευταίες ημέρες.
Μόνο στο πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου έχουμε περισσότερους θανάτους απ’ όσους συνολικά στο πρώτο κύμα της πανδημίας στη χώρα μας– ένα αποκρουστικό στατιστικό που δείχνει πως όσο βαδίζουμε προς την παγωμένη καρδιά του χειμώνα τα πράγματα, πριν καλυτερέψουν αισθητά, θα χειροτερεύσουν κι άλλο. Αυτό, δυστυχώς, τεκμαίρεται και από τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό των ατόμων που νοσηλεύονται στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (263 σήμερα).
Το αντεπιχείρημα στο λογικοφανές (μα όχι, κατά πώς φαίνεται, και λογικό) επιχείρημα του Γιάννη Ιωαννίδη είναι το εξής: αν τα νούμερα με ήδη μια καραντίνα στο «ιστορικό» μας και με μια εν εξελίξει δεύτερη είναι αυτής της μορφής, πού θα πήγαιναν αν ήμασταν όλοι έξω πλην των ηλικιωμένων και των ανθρώπων με υποκείμενα νοσήματα;
Κατά πάσα πιθανότητα θα είχαμε μια καινοφανή έκρηξη θανάτων- κρουσμάτων- διασωληνωμένων, με το σύστημα υγείας της χώρας να γονατίζει και οι εκατόμβες νεκρών να γίνεται η ανεπιθύμητη συντροφιά μας.
Σύμφωνοι, τα όσα (υπόλοιπα) λέει ο καθηγητής είναι σωστά: πράγματι η ψυχική μας υγεία δοκιμάζεται όσο ποτέ άλλοτε, πράγματι η κατακρήμνιση της οικονομίας σε μια ταλαιπωρημένη ειδικά χώρα όπως η Ελλάδα προκαλεί δυσεπίλυτα προβλήματα, πράγματι το lockdown χαράσσει νέες πληγές στο τσακισμένο σώμα μας.
Όμως, το σενάριο του «όλοι έξω πλην των ευπαθών ομάδων» την στιγμή που οι απώλειες έχουν εκτοξευτεί και με αντεπιχείρημα το «βλέπουμε μόνο την ουρά του ελέφαντα και όχι τον ίδιο τον ελέφαντα» δεν ευσταθεί.
Ή, τουλάχιστον, δε δείχνει να ευσταθεί.
Ευχή όλων, φυσικά, να διαψευστούμε πανηγυρικώς…