Μονοπωλεί, πέρα ως πέρα δίκαια, το ενδιαφέρον εδώ και περίπου δύο μήνες. Είναι το «αντίδοτο»- θέλουμε όλοι μας να πιστεύουν και σε κυριολεκτικό επίπεδο- απέναντι στην πανδημία. Το ευχάριστο νέο που οι κατακερματισμένες ψυχές μας, λόγω των συνεχών lockdowns και των περιορισμών, διψούν ν’ ακούσουν.
Ο λόγος, εξυπακούεται, για το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού. Με τον Covid να έχει απλώσει εδώ και σχεδόν έναν χρόνο τα γαμψώνυχά του σε κάθε γωνιά του πλανήτη και να γονατίζει το ένα κράτος μετά το άλλο σα να επρόκειτο για ιικό ντόμινο, άπασες οι χώρες έστρεψαν τις ελπίδες τους στην επιστημονική κοινότητα και περιμέναν τα ευχάριστα νέα.
Και το πολυπόθητο λεκτικό «είναι εδώ!» πήρε ιατρική σάρκα και οστά καμωμένα από σύριγγα: Moderna, Pfizer, Οξφόρδη και Sputnik V διανέμονται (έστω κι αν όχι με τους ρυθμούς που θα θέλαμε…) παντού, σημαίνοντας, καλώς εχόντων των πραγμάτων, την αρχή του τέλους της πανδημίας.
Αυτή η επικείμενη ευφορία, ωστόσο, μοιάζει να είναι θνησιγενής: ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού είναι αρνητικό στο να κάνει το εμβόλιο, ενώ υπάρχουν πολλοί που το αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό- κυρίως λόγω του πόσο γρήγορα φτιάχτηκε και λόγω του ότι δεν γνωρίζουμε αν και κατά πόσον θα έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις, κι ας εγγυώνται οι επιστήμονες ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος.
Ο καθένας, βεβαίως, είναι ελεύθερος να επιλέξει αν θα κάνει ή όχι το εμβόλιο, μιας και ουδείς μπορεί να του το επιβάλει, Επομένως, ακόμα κι αν κάποιος είναι υπέρμαχος του εμβολιασμού, δε «δικαιούται» να κουνάει το δάχτυλο στους υπόλοιπους.
Αντιθέτως, κανείς μπορεί να «φωνάζει» για έναν μίνι-παραλογισμό που επικρατεί σχετικά με τους πολιτικούς αρχηγούς και την πρόθεσή τους (ή μη, σε ελάχιστες περιπτώσεις) να εμβολιαστούν.
Στην Ελλάδα, ως γνωστόν, το πρώτο πακέτο των (απελπιστικά λίγων…) εμβολίων έφτασε ανήμερα των Χριστουγέννων, ενώ από αύριο 27 του μηνός ξεκινάει το πρόγραμμα «Ελευθερία». Από τους πρώτους που θα εμβολιαστούν- θέλοντας προφανώς να δώσουν το καλό παράδειγμα- θα είναι ο πρωθυπουργός και η πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να έπεται κι εν συνεχεία οι υπόλοιποι αρχηγοί κομμάτων.
Και κάπου εδώ έρχεται ο προρρηθείς «παραλογισμός»: κάνει το εμβόλιο ο Μητσοτάκης και ο Τσίπρας; «Καλά, σιγά μην τους έκαναν το κανονικό. Πλασίμπο με νεράκι ήταν…», ισχυρίζεται μια σημαντική μερίδα του λαού.
Δεν το κάνουν; «Ε βέβαια, σιγά μην πήγαιναν να κάνουν ένα εμβόλιο που δεν έχει δοκιμαστεί σε βάθος χρόνου», λένε εν χορώ οι ίδιες φωνές.
Επομένως, τι πρέπει να κάνει ο Χ Κυριάκος και ο Χ Αλέξης και η Χ Σακελλαροπούλου για να ικανοποιηθούν πλήρως όσοι δικαιούνται, με βάση τα όσα γράφουν στα social media, άδεια ταξί, μιας και είναι πασιφανές πως ξέρουν τα πάντα και για τα πάντα; Να εμβολιαστούν ή όχι; Ή μήπως θα έπρεπε να γυρίσουν αυτοστιγμεί την πλάτη στο εμβόλιο και ν’ αρνηθούν ακόμα και να έρθει στην Ελλάδα;
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, μολονότι δεν είναι καθόλου εύκολο, ο καλύτερος σύμβουλος είναι μία λέξη που ξεκινάει από «ψυχραι» και τελειώνει σε «μία». Δε χρειάζεται πανικός, δεν χρειάζονται άναρθρες κραυγές προς πάσα κατεύθυνση, δεν χρειάζεται «επίπληξη» στους πολιτικούς αρχηγούς για μια καθαρά προσωπική τους απόφαση.
Τα νέα στον τομέα της πανδημίας γίνονται ολοένα και πιο ευχάριστα και οι πιθανότητες να αφήσουμε πίσω μας οριστικά και αμετάκλητα τον εφιάλτη, αυξάνονται μέρα με τη μέρα.
Αίφνης, μέσα στο γενικότερο έρεβος του τελευταίου έτους, το ποτήρι φαντάζει ολοένα και περισσότερο μισογεμάτο. Σε εύλογο διάστημα, θα γεμίσει μέχρι επάνω.
Το βλέπετε κι εσείς, έτσι δεν είναι;