Ήταν, επί σειρά (λίγων) εβδομάδων, το απόλυτο ζήτημα παγκοσμίως- και δικαίως: μιλάμε για έναν πόλεμο επί ευρωπαϊκού εδάφους ύστερα από πάρα πολύ καιρό, με τις επιπτώσεις του να γίνονται σχεδόν αυθωρεί «ορατές» σε όλο τον πλανήτη.
Στην συνέχεια, φυσικά, η πρωτοφανής «σκληροπετσιά» του κόσμου ανέλαβε τα ηνία, οι καθημερινές ενημερώσεις για την κατάσταση και τα όσα συμβαίνουν εκεί εξέλειψαν και είχε την τύχη του κορωνοϊού. Ξεχάστηκε σχεδόν… ολοσχερώς, δηλαδή.
Ο λόγος, φυσικά, για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η εισβολή της Ρωσίας στις 24 του Φλεβάρη προκάλεσε ένα καινοφανές σοκ σε όλες τις χώρες, οι οποίες φρόντισαν να προβούν σε μια σειρά από σκληρές κυρώσεις θέλοντας ν’ αποκλείσουν την Μόσχα από την διεθνή οικονομία.
Η πάρα πολύ σκληρή ρητορική του Πούτιν και των υψηλόβαθμων στελεχών της κυβέρνησής του βρισκόταν σε πρώτο πλάνο και οι απειλές προς πάσα κατεύθυνση ήταν εκ των ων ουκ άνευ, με την υφήλιο να κρατάει την ανάσα της, καθώς ο φόβος ενός πυρηνικού πολέμου κρεμόταν σαν Δαμόκλειος Σπάθη πάνω από το κεφάλι ολόκληρης της γης.
Ο καιρός, ωστόσο, πέρασε και ο πόλεμος (παρά το ότι συνεχίζεται κανονικότατα) απλά… ξεχάστηκε, σα να έχασαν άπαντες το ενδιαφέρον τους για τα όσα διαδραματίζονται στη χώρα του Ζελένσκι.
Μετά από αρκετό καιρό, ωστόσο, έχουμε μία πρώτη αλλαγή στάσης από τον Πούτιν. Ή, για την ακρίβεια, μια σημαντικότατη μεταστροφή, καθώς για παρθενική φορά δείχνει πιο διαλλακτικός και παρουσιάζεται διατεθειμένος να βάλει νερό στο κρασί του.
«Υπερδύναμη η Αμερική, είμαστε έτοιμοι να χτίσουμε τις σχέσεις με όλους», είπε μεταξύ άλλων, μιλώντας στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης, και προσέθεσε, αναφερόμενος στην Ουκρανία, «αργά ή γρήγορα, η κατάσταση θα επανέλθει στην κανονικότητα».
Παράλληλα, δε φάνηκε να ενοχλείται από ενδεχόμενη ένταξη του Κιέβου στην ΕΕ: «Δεν έχουμε τίποτα εναντίον, είναι δική τους απόφαση να ενταχθούν ή όχι σε οικονομικές ενώσεις.Είναι δική τους υπόθεση, είναι θέμα του ουκρανικού λαού», σχολίασε σχετικά. «Η ΕΕ δεν είναι στρατιωτική συμμαχία, σε αντίθεση με το ΝΑΤΟ», εξήγησε αυτή του την αιφνίδια… χαλαρότητα.
Στην συνέχεια, ανέλυσε ποια θα είναι η στάση του Κρεμλίνου σε επίπεδο διεθνών σχέσεων: «Είμαστε έτοιμοι να οικοδομήσουμε σχέσεις με όλους, παρά τα σημερινά γεγονότα κι αυτό είναι το πρώτο που μας ενδιαφέρει. Δεύτερον, μόνο ο στρατός και το πολεμικό ναυτικό μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλειά μας» τόνισε ο Ρώσος πρόεδρος.
Αναφορικά με τις ΗΠΑ, σχολίασε πως οι αμερικανικές ελίτ συχνά περιφρονούν τους πάντες, αλλά «πρόκειται για μια χώρα με σπουδαίο μέλλον».
«Η πολιτική ελίτ στις Ηνωμένες Πολιτείες κοιτάζει τους πάντες από ψηλά, με διογκωμένη αυταρέσκεια. Έχω ήδη μιλήσει γι’ αυτό. Ωστόσο, αυτή η στάση δεν αποκλείει το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι μια μεγάλη δύναμη. Πρόκειται για μια χώρα που έχει γίνει παγκόσμιος ηγέτης. Αυτό αξίζει σεβασμό. Χωρίς καμία αμφιβολία, πρόκειται για μια χώρα με σπουδαίο μέλλον. Δεν έχω καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Αλλά τα εσωτερικά προβλήματα, τα λάθη των κυρίαρχων ελίτ, κάνουν σίγουρα αισθητή την παρουσία τους. Ακριβώς επειδή τα εσωτερικά προβλήματα αυξάνονται. Αυξάνονται στην οικονομία – το βλέπουμε αυτό στον πληθωρισμό, για τον οποίο μίλησα» είπε ο Πούτιν, συμπληρώνοντας πως «οι Αμερικανοί πολίτες θα κάνουν, τελικά, στην άκρη αυτή την ελίτ».
Η πλήρης (ή έστω και η εν μέρει) αναδίπλωση του Πούτιν προκαλεί σίγουρα απορία, καθώς προήλθε εντελώς ξαφνικά και την στιγμή που τίποτα δεν έδειχνε πως θα συμβεί κάτι τέτοιο.
Να είναι ακόμα μία κίνηση τακτικής του Ρώσου προέδρου ή να ισχύουν πράγματι τα όσα ψιθυρίζονται εσχάτως και αφορούν στο ότι «γονάτισε» πράγματι η Μόσχα και δε διάγει και τις πιο ευχάριστες μέρες της σε οικονομικό και (κυρίως) στρατιωτικό επίπεδο, κάτι που, κατ’ ουσίαν, ώθησε τον Πούτιν να πει όσα είπε;
Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι και αυτόπου, εν πολλοίς, θα κρίνει και το πώς και πότε θα τελειώσει ο πόλεμος…