Ήταν η μέρα που άπαντες, ανατολικοί και δυτικοί, είχαν σημειωμένη με κόκκινο στιλό στα ημερολόγιά τους: η 9η Μαΐου- η επέτειος, δηλαδή, για τα 77 χρόνια από την νίκη επί της ναζιστικής Γερμανίας- ήταν μια ξεχωριστή Δευτέρα, καθώς, με τον πόλεμο στην Ουκρανία να μαίνεται, υπήρχε η γενικευμένη αίσθηση πως ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν στην ομιλία του θα έστελνε βαρυσήμαντα μηνύματα προς τη Δύση για τα επόμενα ρωσικά βήματα και την χρήση πυρηνικών.
Κάτι τέτοιο δε συνέβη και ο πλανήτης έμεινε, ελαφρώς μουδιασμένος, να κρατάει την ανάσα του για τι το μέλλει γενέσθαι στο ουκρανικό μέτωπο.
Εκείνο που δεν αλλάζει, φυσικά, είναι το γεγονός πως ο πόλεμος κλείνει οσονούπω τρεις μήνες απεχθούς «ζωής», σκορπώντας θλίψη για όσους χάνονται άδικα εκεί και, παράλληλα, ο φόβος της γενικευμένης σύρραξης ελλοχεύει ακόμα (κάτι που αν συνέβαινε θα ήταν καταστροφικό για σύσσωμη την ανθρωπότητα).
Σ’ αυτή την παγκοίνως εύθραυστη κατάσταση, λοιπόν, που τα πάντα κρέμονται από μία εύθρυπτη κλωστή, ήρθε η (αρχηγικής «υφής») εμφάνιση του Εμανουέλ Μακρόν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους.
Κόντρα στο γενικότερο κλίμα αδιανόητης πόλωσης και ενός κυκεώνα ένθεν κι ένθεν προπαγάνδας (η οποία συνθλίβει με την αρραγή μπότα της ακόμα και τα τελευταία ψήγματα αλήθειας), ο Γάλλος πρόεδρος είπε, επιτέλους, το προφανές:
«Στόχος μας είναι ο τερματισμός του πολέμου και όχι η ταπείνωση της Ρωσίας…»
Πιο συγκεκριμένα, ο Μακρόν είπε στο Στρασβούργο πως «Στόχος μας μπροστά στη μονομερή απόφαση της Ρωσίας να εισβάλει στην Ουκρανία και να επιτεθεί στο λαό της, είναι να σταματήσουμε αυτόν τον πόλεμο το συντομότερο δυνατό.
Φυσικά, θ’ αγωνιστούμε ενάντια στην ατιμωρησία ανείπωτων εγκλημάτων που διέπραξε η Ρωσία στην Ουκρανία. Δρούμε ως Ευρωπαίοι για την διατήρηση της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας, για την επιστροφή της ειρήνης στην ήπειρό μας.
Είναι αρμοδιότητα της Ουκρανίας να ορίσει τις προϋποθέσεις των διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία…»
Σχετικά με τις ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Ρωσίας, ο Μακρόν είπε ότι είναι «άνευ προηγουμένου» και έχουν στόχο να εμποδίσουν τις πηγές χρηματοδότησης αυτού του πολέμου. Παράλληλα, τόνισε ότι η ΕΕ συνεχίζει να στηρίζει την Ουκρανία, κινητοποιώντας, όσο ποτέ άλλοτε, σημαντικά στρατιωτικά, χρηματοοικονομικά και ανθρωπιστικά. Πρόσθεσε, επίσης, ότι η ΕΕ θα πρέπει να εντείνει τις προσπάθειες για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά το ζήτημα της ασφάλειας των τροφίμων.
Ο Μακρόν φαίνεται ν’ αποτελεί τη φωνή της στοιχειώδους λογικής σ’ έναν γενικότερο παραλογισμό, καθώς μετά την (κατακριτέα, προφανέστατα) εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία σύσσωμη η Δύση δίνει την αίσθηση πως πρωταρχικό της μέλημα είναι να ισοπεδώσει τον Πούτιν και τη χώρα του, αδιαφορώντας για τις γενικότερες επιπτώσεις.
Ωστόσο, προτεραιότητα δε θα έπρεπε να είναι- στην παρούσα, πάντα, φάση- το να «γονατίσει» με κάθε κόστος η Ρωσία, αλλά το πώς θα επιτευχθεί η κατάπαυση του πυρός. Πώς θα φτάσουμε, επιτέλους, στην πολυπόθητη ειρήνη, προκειμένου ν’ ανασάνει ξανά ο πλανήτης και να μην ζούμε στην μακριά σκιά του αέναου φόβου.
Εξυπακούεται πως η Ρωσία θα πρέπει να «πληρώσει» για τα όσα έκανε. Ουδείς λέει το αντίθετο και ουδείς εχέφρων άνθρωπος δε θα πει «περασμένα-ξεχασμένα, τι να κάνουμε που μια υπερδύναμη παρεκτράπη…». Σε καμία των περιπτώσεων.
Όμως, στο ζοφερό και αβέβαιο «τώρα», το πρώτιστο είναι το να σταματήσει ο πόλεμος. Η τιμωρητική τακτική κόντρα στο Κρεμλίνο έπεται και αυτό ακριβώς είναι που τόνισε ο πρόεδρος Μακρόν.
Οι εχθροπραξίες στην Ουκρανία συνεχίζονται για 3ο σερί μήνα και πραγματικά έχουν διαλύσει τις υποδομές του κράτους, το οποίο θα κάνει πάρα, μα πάρα πολλά χρόνια για να επιστρέψει στην προτέρα κατάσταση. Για να μην αναφερθούμε ξανά στον ολοένα και αυξανόμενο αριθμό των νεκρών, ο οποίος αρχίζει να παίρνει τρομακτικές διαστάσεις.
Ο πρόεδρος της Γαλλίας είπε τη μεγαλύτερη αλήθεια για τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία, όμως το μεγάλο ζήτημα είναι αν πραγματικά αποτελεί στόχο των πάντων η κατάπαυση του πυρός και όχι το να τσακιστεί παντί τρόπω η Ρωσία.
Στη θεωρία, όλοι συντάσσονται στο πλευρό του Μακρόν.
Στην πράξη, όμως;