Βούιξαν τα social media στο άκουσμα της είδησης ότι ο Σταμάτης Γαρδέλης νοσηλεύεται στην Α’ Ψυχιατρική Κλινική στο Δαφνί.
Ένας ηθοποιός-σύμβολο για τα 80s’. Συνώνυμο της απλοϊκότητας που κυριάρχησε στα πρώτα ΠΑΣΟΚικά χρόνια και της αθώας αλητείας. Με αμέτρητες κοριτσίστικες καρδιές να χτυπούν δυνατά για εκείνον.
Το ποπ είδωλο του κινηματογράφου και των βιντεοταινιών δεν χάθηκε ποτέ από το προσκήνιο. Είτε μέσω τηλεοπτικών παρουσιών είτε χάρη στις θεατρικές παραστάσεις, ο Γαρδέλης είχε πάντα τον τρόπο να διατηρεί επαφή με το κοινό.
Τα τελευταία χρόνια, πάντως, συνδέθηκε με ριάλιτι. “Dancing with the Stars”, “Your Face Sounds Familiar”, «Η Φάρμα», “I’m A Celebrity… Get Me Out Of Here”. Κάποιες ατάκες του «έπαιξαν» σε τηλεοπτικές εκπομπές και έγιναν viral στα social media. Πρόχειρα-πρόχειρα ο διάλογος με τον Παναγιώτη Ψωμιάδη για την προσευχή στον Δία και τις χαλαρές βίδες…
Αλήθεια υπάρχει ειδικός που να ανάβει το «πράσινο φως» για τη συμμετοχή σε σόου, ιδίως αν αυτό προβλέπει διαμονή σε κάποιο χώρο; Ή μήπως δεν είναι αναγκαίος, αφού στον βωμό της τηλεθέασης όλα μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα; Τροφή για σκέψη.
Έναν μόλις μήνα προτού νοσηλευθεί στο Δαφνί, ο Γαρδέλης αποχώρησε από το “I’m A Celebrity… Get Me Out Of Here”. Εσχάτως, όπως δήλωσε η Γιούλη Ζήκου, καταπιανόταν με τη συγγραφή ενός θεατρικού έργου. Αξίζει να παρατεθεί ένα μέρος των λεγομένων της.
«Το φοβερό είναι ότι τώρα έγραφε ένα θεατρικό έργο με τίτλο ‘Ο Τρόφιμος’. Αφορά έναν άνθρωπο που βρίσκεται μέσα σε ένα ψυχιατρείο και το έγραφε για εκείνον. Ήθελε να το παίξει. Και με έχει σοκάρει ότι τώρα ο Σταμάτης είναι πράγματι τρόφιμος μέσα σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα».
Αυτά είπε, μεταξύ άλλων, η φίλη και συνάδελφος του Γαρδέλη. Παραθέτοντας λεπτομέρειες και για το ζήτημα που φέρεται να τον επηρέασε περισσότερο. Δηλαδή το γεγονός ότι χάνει την πρώτη κατοικία του στον Νέο Κόσμο, τα αυξημένα πρόστιμα κ.λπ.
Και τα ερωτήματα είναι τα εξής: Γιατί η κοινή γνώμη να γνωρίζει τόσες λεπτομέρειες για σοβαρά θέματα υγείας; Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ένα φιλτράρισμα; Να επεξεργάζονται δηλαδή οι υπεύθυνοι των media «τι χρήζει προβολής» ή «με ποιον τρόπο η τάδε είδηση μπορεί να προβληθεί;»
Όταν κουβαλά κανείς τον χαρακτηρισμό «διάσημος», τότε μοιραία θα βλέπει τον εαυτό του συχνά στην TV, τα «ροζ» και τα «κίτρινα». Εκτός αν έχει φροντίσει να προφυλάξει την ιδιωτική του ζωή. Ο Γαρδέλης όχι μόνο δεν το έκανε, αλλά ήταν συνέχεια και στην πρώτη γραμμή. Άρα έχει κι εκείνος μεγάλη ευθύνη. Τη μισή για την ακρίβεια.
Επί παραδείγματι, αν σώνει και ντε θα έπρεπε να «παίξει» μία σχετική είδηση, τότε θα μπορούσαν οι αρμόδιοι των media να βάλουν έναν γενικό τίτλο και να εξηγήσουν ότι «ο αγαπημένος ηθοποιός ταλαιπωρείται από ένα θέμα που αφορά την κατοικία του, είναι πεσμένος και επηρεασμένος, εξ ου και η απόφαση να παραμείνει για κάποιο διάστημα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας».
Με αυτόν τον τρόπο μεταφέρεις ότι κάτι δεν πάει καλά, δικαιολογείς το όποιο διάστημα χρειαστεί ο κάθε Γαρδέλης για να βελτιώσει την κατάσταση και, διάολε, αν το δει κανείς κυνικά, προστατεύεις κάποιον που επί σειρά ετών σε… ταΐζει με φυσική παρουσία, ταλέντο, ατάκες κ.λπ.
Ας σταματήσει πια το σύστημα να είναι τόσο αδίστακτο. Ακόμη κι αν κάποιος διάσημος ζητήσει από μόνος του να μιλήσει φόρα-παρτίδα, σε περίπτωση που το θέμα παραείναι λεπτό, θα πρέπει να εισπράττει αρνητική απάντηση. Άλλο ο διάλογος και η δημοκρατία, άλλο η υπέρμετρη χρήση της κλειδαρότρυπας.
Αλήθεια, τι προσφέρει στο τηλεοπτικό/ιντερνετικό κοινό μία τέτοια είδηση; Θα πει κανείς ‘ναι γιατί τι προσφέρουν όλες αυτές οι βλακείες χαμηλής αισθητικής που προβάλλονται καθημερινά στα ιδιωτικά κανάλια;’ Η απάντηση είναι ΤΙΠΟΤΑ. Η διαφορά είναι ότι σε καταστάσεις όπως του Γαρδέλη, μιλάμε για σοβαρά ζητήματα υγείας.
Βέβαια, η ιστορία της Covid-19 δίδαξε ότι, πέραν της γέννησης της έννοιας «υποχρεωτικότητα», ευτελίστηκε (ή τέλος πάντων έγινε προσπάθεια για να ευτελιστεί εν είδει μπίζνας) το λειτούργημα της ιατρικής. Οι σχεδόν μονόπλευρες απόψεις στα πιο γνωστά τηλεοπτικά κανάλια/sites, ο σκεπτικισμός και οι αντιδράσεις σε λιγότερο δημοφιλή Μέσα, μετέτρεψαν την έννοια της υγείας σε κάτι διχαστικό. Ο κόσμος διαφωνούσε, αμφισβητούσε και, πολλές φορές, έπαιρνε θέση ακόμη και για θέματα που ήταν παντελώς άσχετος. Παρεμπιπτόντως, πρόσφατα δημοσιεύθηκε στο Menshouse ένα άρθρο για τις πιο σοβαρές παρενέργειες του κορονοϊού, με βάση τα στοιχεία από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων.
Εν κατακλείδι, όταν είναι τόσο νωπή η περίοδος που η έννοια της υγείας βαλλόταν σε τέτοιο βαθμό, σιγά μην δίσταζε το αδηφάγο μιντιακό σύστημα να κρεμάσει στα μανταλάκια ένα εξόχως λεπτό ιατρικό ζήτημα ενός διάσημου ηθοποιού. Αποτελεί επιτακτική ανάγκη να μπει ένα φρένο σ’ αυτή τη μορφή ανθρωποφαγίας. Κι αν δεν αναλάβουν δράση οι αρμόδιοι των καναλιών/ιστοσελίδων, θα πρέπει να το κάνουν οι τηλεθεατές. Επαναστάτες από τον καναπέ; Ναι, αμέ. Με ζάπινγκ, αναφορές και unfollow. Έτσι γίνεται η «επανάσταση» εν καιρώ ειρήνης.