Η χώρα με το πιο αναπτυγμένο και διαφημισμένο κοινωνικό κράτος στον κόσμο, η Σουηδία, πρωτοπορεί για ακόμη μία φορά. Πολύ πρόσφατα νομοθετήθηκε και πλέον αποτελεί πραγματικότητα το να πληρώνονται οι παππούδες και οι γιαγιάδες που φροντίζουν τα εγγόνια τους!
Στην Ελλάδα θεωρείται λίγο πολύ δεδομένο. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες καλύπτουν τα κενά των δομών του κράτους και αποτελούν το βασικό υποστηρικτικό σύστημα για τα ζευγάρια τα οποία αποφασίζουν στον κόσμο ένα παιδί.
Μπορεί να… παίζει συχνά γκρίνια για τα… πεθερικά, αλλά αυτά είναι που στέκονται στο πλευρό τους, ειδικά στις περιπτώσεις που εργάζονται και οι δύο. Και είναι κάτι που οι περισσότεροι παππούδες και γιαγιάδες «σκίζονται» για να το κάνουν χωρίς να περιμένουν το παραμικρό αντάλλαγμα.
Ωστόσο αν αντί της Ελλάδας ζούσαν στην σημερινή Σουηδία, θα πληρώνονταν για την… εξυπηρέτηση! Και αυτό διότι πλέον νομοθετήθηκε από το κοινοβούλιο της χώρας η επί πληρωμή φροντίδα των εγγονιών, τουλάχιστον για τους πρώτους 3 μήνες μετά τη γέννηση κάθε παιδιού.
Όπως τόνισε η Αλεξάντρα Γουάλιν, στέλεχος της Υπηρεσίας Κοινωνικών Ασφαλίσεων της χώρας, με αυτόν τον τρόπο η Σουηδία προσπαθεί να δώσει καλύτερες ευκαιρίες και κίνητρα ώστε να μπορούν τα παιδιά να μεγαλώνουν με μέλη του πιο στενού οικογενειακού περιβάλλοντός τους.
Σε αυτό το σημείο πάντως οφείλουμε να πούμε ότι σε αντίθεση με την Ελλάδα ή άλλες χώρες που οι οικογενειακοί δεσμοί παραμένουν πολύ ισχυροί, στην Σουηδία δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Δηλαδή, με λίγα λόγια, είναι πολύ δύσκολο να δεις παππούδες και ηλικιωμένα άτομα να ζουν στο ίδιο περιβάλλον με τα παιδιά τους, όπως επίσης δεν είναι καθόλου γνώριμη εικόνα να μοιράζεται ένας γιος ή μια κόρη μετά την ενηλικίωση το ίδιο σπίτι με τους γονείς του.
Αυτά δηλαδή που στην Ελλάδα, λίγο-πολύ, θεωρούμε δεδομένα δεν βρίσκουν εφαρμογή στην χώρα της Σκανδιναβικής Χερσονήσου. Έτσι το… κίνητρο έρχεται να δοθεί μέσω κρατικής χρηματοδότησης!
Δικαιούχοι αυτού το επιδόματος είναι όλοι οι παππούδες και οι γιαγιάδες που είναι ασφαλισμένοι στη Σουηδία. Στην περίπτωση τώρα που ο δικαιούχος έχει ήδη συνταξιοδοτηθεί, το ύψος της αποζημίωσης που θα λάβει θα εξαρτάται κάθε φορά από το ποσό που λαμβάνει για τη σύνταξή του. Ωστόσο, δεν θα μπορεί όσο λαμβάνει επίδομα «παππού ή γιαγιάς» και παράλληλα να εργάζεται ή να σπουδάζει.
Έτσι, ένα ζευγάρι γονέων μπορεί να μεταφέρει το πολύ 45 ημέρες στους παππούδες ενώ ένας μονογονέας 90 ημέρες, σύμφωνα με την Υπηρεσία Κοινωνικών Ασφαλίσεων της Σουηδίας.
Ο συγκεκριμένος πρωτοποριακός νόμος έρχεται ακριβώς μισό αιώνα από τότε που η Σουηδία είχε καινοτομήσει και πάλι στο θέμα των τέκνων και των ζευγαριών. Συγκεκριμένα, το ημερολόγιο έγραφε 1974 όταν θεσμοθετήθηκε η γονική άδεια ανεξάρτητα από το φύλο.
Σε αντίθεση με ό,τι ίσχυε στον υπόλοιπο κόσμο, η Σουηδία μέσω νομοθεσίας έδωσε την ευκαιρία και στους δύο γονείς μέσω της γονικής ασφάλισης, να παίρνουν άδεια έξι μηνών από την εργασία ανά παιδί, με κάθε γονέα να δικαιούται τις μισές ημέρες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τον πρώτο καιρό της υλοποίησης, μόλις το 0,5% των ανδρών ζήτησε την γονική άδεια μετ′ αποδοχών. Σήμερα το ποσοστό αυτό έχει φτάσει στο 30%, το οποίο και αποτελεί τρανταχτή απόδειξη της επιτυχίας του.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι το επίδομα στους γονείς καταβάλλεται για 16 μήνες ανά παιδί. Για τις πρώτες 390 ημέρες η αποζημίωση υπολογίζεται με βάση το συνολικό εισόδημα ενός ατόμου, ενώ για τις υπόλοιπες 90 ημέρες, λαμβάνεται ένα στάνταρ ποσό το οποίο φτάνει στις 180 κορώνες, δηλαδή περίπου 16 ευρώ την ημέρα.