Μέχρι σήμερα είχα την αίσθηση ότι λίγα πράγματα τα οποία γνωρίζω ήδη, μπορούν να μου προκαλέσουν μια νέα έκπληξη. Ο Νότης Σφακιανάκης μπορεί να περηφανεύεται ότι το πέτυχε πρώτος αυτό. Κι όχι μόνο σε μένα, αλλά και στους περισσότερους απ΄αυτούς που παρακολούθησαν τη συνέντευξη του στον Γιώργο Λιάγκα χθες βράδυ. Με τον Σφακιανάκη όμως θα ασχοληθούμε λιγότερο απ΄όσο θα έπρεπε. Το βαρύ μερίδιο θα το πάρουν άλλοι.
Τις απόψεις του Σφακιανάκη τις ξέρουμε μέσες άκρες. Από το «μέσες άκρες» στο «επακριβώς» υπάρχει μια κάποια διαφορά. Και δυστυχώς αυτή η διαφορά είναι σοκαριστική ως και εκτρωματική. Η περιφορά του γύρω από φασίζουσες αντιλήψεις που έχουν το κάλυμμα της αγάπης για την πατρίδα είναι γνωστές από τις τόσες και τόσες συνεντεύξεις του στο παρελθόν. Τούτη τη φορά τις εξέφρασε με ακόμα μεγαλύτερο πάθος και αυτό είναι το τρομακτικό.
Και τι δεν είπε. Ότι η Χρυσή Αυγή είναι αντιστασιακοί, είναι οι σημερινοί αριστεροί αντίστοιχοι αυτών του 50 και του 60. Ότι η Χούντα και ο Παπαδόπουλος έσωσαν την Ελλάδα από πραξικόπημα της CIA και ορθοπόδησε η χώρα οικονομικά. Ότι τότε υπήρχε μια χαρά ελευθερία και δεν θα γινόταν διαφορετικά, αφού έγινε το Πολυτεχνείο. Και για να έγινε σημαίνει ότι δεν υπήρχε ανελευθερία και απολυταρχία. Ο αστυνομικός είναι όργανο, το μπουζούκι είναι όργανο, άρα αστυνομικός και μπουζούκι ταυτίζονται.
Φυσικά οι αντιφάσεις έδιναν κι έπαιρναν. Την μία στιγμή είναι ένας άνθρωπος που ξέρει ότι τον συμπαθούν και τον θαυμάζουν, οπότε αναλαμβάνει ρόλο νεφεληγερέτη και καθοδηγητή. Την άλλη στιγμή όμως «εγώ εκπροσωπώ τον εαυτό μου και αν κάνω λάθος το κάνω για μένα». Από τη μία σήμερα έχουμε μια οικονομική δικτατορία και ξεπουλιέται η πατρίδα και οι Έλληνες πεινάνε. Από την άλλη στη Χούντα πήγαινε καλά η οικονομία και έγιναν δρόμοι, οπότε τα κριτήρια μας για την ικανότητα ενός πολιτεύματος τελειώνουν εκεί.
Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε με το επιχείρημα: Οκ, η Χούντα ήταν Χούντα, τα 40 χρόνια μετά απ΄αυτήν τι είναι; Τι έκαναν οι επόμενοι; Επειδή δηλαδή η δημοκρατία που ζούμε σήμερα έχει σαφώς ελαττώματα και πολλά σημεία προς διόρθωση, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να γυρίσουμε στη Χούντα; Το ένα εκατομμύριο που υποστηρίζετε κύριε Σφακιανάκη ότι ψηφίζει, λέτε πως δεν πρέπει να ορίζει τα υπόλοιπα 9. Πολύ σωστά. Οι 500.000 που ασπάζονται τις απόψεις σας και την Χρυσή Αυγή γιατί πρέπει να ορίζουν τα υπόλοιπα 9.5 εκατομμύρια;
Αν υπάρχουν σημεία να συμφωνήσει κανείς με τον Σφακιανάκη είναι δύο. Το ένα πως αντιλαμβάνεται ότι ο τραγουδιστής δεν είναι κάποιο σύμβολο ηγεσίας της σκέψης. Ότι όταν ο κόσμος ζητάει από το σινάφι του να ηγηθούν πολιτικά και τον συγκρίνουν με πολιτικούς, τότε τα πράγματα δεν είναι καλά. Και αυτομάτως εκείνη τη στιγμή αναδεικνύει το πως οδηγούνται οι άνθρωποι σε τόσο εξτρεμιστικές αντιλήψεις. Αν το υπάρχον καθεστώς διορθωθεί, θα τελειώσουν κι αυτά τα αναχρονιστικά κατάλοιπα.
Το δεύτερο σημείο είναι στον τρόπο που εκφράζεται. Δεν φωνάζει, δεν είναι βίαιος. Στηρίζει τις απόψεις του με ηρεμία, χωρίς να επιδιώκει την επιβολή τους στον άλλον. Μπορεί να γίνει σκωπτικός, αλλά δεν προάγει την βία. Κι αυτό είναι μια κατάκτηση της δημοκρατίας θα έλεγα εγώ. Όχι της Χούντας. Ο λόγος που στέκομαι σε αυτά τα δύο σημεία είναι για να καταλάβουν άτομα της διαλεκτικής του Σφακιανάκη πως δεν πάμε εμείς οι «πολλοί», όπως λέει, να τους φεσώσουμε με απόψεις. Ότι στεκόμαστε κι εμείς απέναντι τους με ηρεμία. Ξέρετε, πολλές φορές οι αντιλήψεις του οδηγούν τον εκάστοτε συνομιλητή στο να χάνει τον έλεγχο. Κι εκεί είναι που χάνουμε το δίκιο μας. Γιατί δίνουμε στον άλλον την αίσθηση ότι θέλουμε να τον φιμώσουμε, όχι ότι κατανοούμε τα αίτια που τον έκαναν να υιοθετήσει τέτοια αντίληψη.
Αρκετά όμως με τον Σφακιανάκη. Όπως άλλωστε είπε κι ο ίδιος, ένας άνθρωπος είναι, δεν εκπροσωπεί κανέναν. Ακούς τις απόψεις του και αν σ΄αρέσουν ασχολείσαι μαζί του, αν όχι προσπαθείς να προστατεύσεις απ΄αυτές τα παιδιά και όσους μπορεί να επηρεαστούν. Το μεγάλο πρόβλημα βρίσκεται στην τηλεόραση και στους ανθρώπους της. Φτάνει μια με την τυφλή υποταγή στα νούμερα. Τον Σφακιανάκη τον έχουν καλέσει όλοι. Έχει μιλήσει τα τελευταία 2 χρόνια στον Φουρθιώτη και τον Αρναούτογλου. Τι περίμενε δηλαδή ο Λιάγκας; Ότι θα του αλλάξει την άποψη; Νόμιζε ότι απευθύνεται σε έναν 15χρονο, οπότε θα τον μετατρέψει; Αντιλαμβάνομαι ότι πρέπει μια εκπομπή να έρθει εις πέρας και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αλλά όχι με τέτοιες εκπτώσεις. Όχι με τόσο κυνισμό και μηδενισμό.
Κάποτε θα πρέπει να καταλάβουν όλοι αυτοί οι βυθισμένοι στον μικρόκοσμο της υποκρισίας τους, ότι το ξεπούλημα θα τους γυρίσει πίσω. Είτε σε ατομικό είτε σε συνολικό βαθμό. Ο συνολικός βαθμός έχει ήδη φανεί εδώ και μια διετία με την απόλυτη αποτυχία κάθε προγράμματος στα κανάλια. Αυτό θα έπρεπε κάτι να τους λέει.