Ο «Δρόμος του Μεταξιού» είναι το γνωστό πανάρχαιο εμπορικό δίκτυο που χρησιμοποιούσαν οι Κινέζοι έμποροι όταν διέσχιζαν κακοτράχαλα βουνά, στην πορεία τους από την Κίνα προς δυσμάς. Χρησιμοποιήθηκε τακτικά από το 130 π.Χ. έως το 1453 μ.Χ., όταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία απέκλεισε το εμπόριο με τη Δύση και έκλεισε τους εμπορικούς δρόμους.
Με γνώμονα αυτό το εμβληματικό έργο, που στην πορεία των αιώνων αναδείχτηκε σε συνδετικό κρίκο ανατολής – δύσης, έγινε η χάραξη και ο σχεδιασμός ενός τολμηρού, κατασκευαστικού άθλου, διάρκειας 18 χρόνων. Πρόκειται για τον αυτοκινητόδρομο Karakoram, γνωστού με τα αρχικά KKH, που έχει πάρει το όνομα του από την ομώνυμη οροσειρά. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1961 στο πλαίσιο μιας πιο ουσιαστικής σινο–πακιστανικής προσπάθειας εμπορικής προσέγγισης και επικοινωνίας. Περίπου 15.000 Πακιστανοί και 20.000 Κινέζοι απασχολήθηκαν για την ολοκλήρωση του αυτοκινητόδρομου, ο οποίος δόθηκε προς χρήση το 1979.
Είναι ένα φαραωνικό έργο 1.300 χλμ., που εκτείνεται πάνω στο γυμνό «κορμί» της οροσειράς Karakoram με τη μορφή μιας στενής φιδίσιας ασφάλτινης λωρίδας, που σε αρκετά σημεία μοιάζει να «αγγίζει» τα σύννεφα.
Εκεί που το Πακιστάν «ακουμπά» την Κίνα, στο ορεινό συνοριακό πέρασμα Khunjerad Pass, το ύψος φτάνει τα 4.730 μέτρα και είναι αυτό το ψηλότερο ασφαλτοστρωμένο σημείο του κόσμου.
Ο συντελεστής δυσκολίας της κατασκευής ήταν τεράστιος. Στρατιώτες και μισθωτοί εργάτες εργάστηκαν σκληρά για την αποπεράτωση του οδικού άξονα, πολλές φορές με πρωτόγονα μέσα και κάτω από αντίξοες καιρικές και εδαφολογικές συνθήκες, που κόστισαν τη ζωή τουλάχιστον 1000 ατόμων.
Το τρομακτικό υψόμετρο του δρόμου, αλλά και οι απόκοσμες συνθήκες κάτω από τις οποίες κατασκευάστηκε του «απένειμαν» το προσωνύμιο «το 8ο Θαύμα του Κόσμου». Η πρώτη συνθήκη είναι και ο λόγος που συνιστά attraction για δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες ετησίως.
Ο ΚΚΗ εκτείνεται από την μικρή πόλη Χασάν Αμπντάλ, κοντά στο Ισλαμαμπάντ, μέχρι την πόλη Κασγκάρ, στην αυτόνομη κινεζική επαρχία Σινζιάνγκ. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά τμήματα του αυτοκινητόδρομου, μήκους 194 χιλιομέτρων, είναι αυτό που διασχίζει την κοιλάδα Χούνζα. Mια περιοχή από την οποία ο επισκέπτης βλέπει αλπικές λίμνες και τις χιονισμένες κορυφές των βουνών, ενώ συναντά ορεσίβια ποιμενικά φύλα που ζουν αιώνες μακριά από τον πολιτισμό.
Ή μάλλον ζούσαν, καθώς η κατασκευή του KKH άλλαξε δραματικά τη ζωή των ντόπιων, θέτοντας οριστικά τέρμα στη μακραίωνη γεωγραφική και κοινωνική τους απομόνωση. Οι κάτοικοι αυτών των περιοχών του Πακιστάν ήρθαν πρακτικά σε άμεση επαφή με το σύγχρονο πολιτισμό μόλις πριν από περίπου 30 χρόνια.