Τον βλέπουμε on air στην καρέκλα του να κάθεται αναπαυτικά, αποπνέοντας τον αέρα της επιτυχίας και με έκδηλη τη σιγουριά του ανθρώπου που γνωρίζει άρτια το αντικείμενό του. Ψάχνει τρόπο να αποσπάσει το καλύτερο δυνατό deal. Ακούει, κρίνει, υπολογίζει, οραματίζεται, «παίζει» με τον εκάστοτε απέναντι αλλά και τους «ομοίους» του προκειμένου να φτάσει εκεί που επιθυμεί. Ο Λέων Γιοχάη είναι ένας Dragon που πετάει… σπίθες, μια παρουσία που ξεχωρίζει στο σούπερ πετυχημένο Dragons’ Den του ΑΝΤ1.
Κάνουμε ένα λάθος όταν συναντάμε έναν πετυχημένο επαγγελματικά άνθρωπο. Υποθέτουμε πως ήταν πάντα έτσι. Η αλήθεια όμως είναι, πέρα από ορισμένες, ελάχιστες αναλογικά. περιπτώσεις, πως τα λάθη διαμορφώνουν το πλαίσιο. Όλοι κάνουν και όλοι πρέπει να κάνουν – για να μάθουν. Το πώς αντιδράς σε αυτά, το πώς τα μετατρέπεις σε γνώση και δεν τα αφήνεις να σε ρίξουν ψυχολογικά, είναι σε τελική ανάλυση αυτό που (θα) κάνει τη διαφορά. Η προσωπικότητα, πώς είναι «δομημένος» κάποιος.
Ειδικά σε ένα χώρο όπως αυτός των επιχειρήσεων που μέσα εμπλέκονται και «καρχαρίες» και επιβιώνουν μόνο οι πιο δυνατοί. Οι πιο επίμονοι και ανθεκτικοί. Ο Λέων Γιοχάη αποδείχτηκε στην πράξη πως είχε αυτό το «κάτι» που απαιτούνταν για να φτάσει ψηλά. Λέει πάρα πολλά γι’ αυτόν το γεγονός ότι στο παρελθόν βίωσε μια οικονομική καταστροφή από την οποία όμως βγήκε όχι μόνο αλώβητος, αλλά και πιο δυνατός.
Είχε να κάνει με μια επιχειρηματική ιδέα για ένα κολάρο σκύλων με αισθητήρα ονόματι Kyon tracker. Του κόστισε 6 εκατ. ευρώ και 6 χρόνια από τη ζωή του. Να πώς τα διηγήθηκε ο ίδιος, ως καλεσμένος της εκπομπής «The 2Night Show», όταν ρωτήθηκε από τον παρουσιαστή Γρηγόρη Αρναούτογλου για το ποιο ήταν το πιο αποτυχημένο του project:
«Πήρα το μεγαλύτερο μάθημα που έχω πάρει. Ήταν ένα κολάρο για σκύλους που είχε 12 αισθητήρες πάνω και μπορούσε να καταλάβει τι θέλει ο σκύλος. Είχα κάποια προβλήματα που δεν μπορούσα να λύσω. Όταν άνοιγε καταστρέφονταν κάποιες οθόνες. Ήθελε άλλα δύο χρόνια για να γίνει σωστά», είπε αρχικά.
Ο Λέων Γιοχάη παραδέχτηκε ότι ήταν λάθος ο τρόπος που προσέγγισε τη συγκεκριμένη δουλειά : «Για να φτιάξω το κολάρο χάλασα 6 εκατομμύρια ευρώ και 6 χρόνια από τη ζωή μου που έζησα στην Κίνα. “Κάηκα”. Το λάθος που έκανα είναι ότι δεν ήμουν από πάνω όσο έπρεπε. Ήταν project ζωής, αλλά “κάηκα” και το άφησα στην άκρη», εξομολογήθηκε.
Χασούρα, «κάψιμο», αλλά δεν κάθισε να κλαίει τη μοίρα του. Γύρισε σελίδα, πήγε παρακάτω, πέτυχε αλλού. Κι αυτό είναι ένα μάθημα που όλοι μπορούμε να κρατήσουμε στο μέτρο που μας αναλογεί, στον όποιο χώρο κινούμαστε.
Μάλιστα, ο Λέων Γιοχάη δεν έχει ακόμα αφήσει οριστικά πίσω του εκείνο το αποτυχημένο project. Ακόμα τον «τρώει» ως σκέψη, ακόμα πιστεύει πως πρέπει να το ξαναδοκιμάσει και πως όταν έρθει εκείνη η στιγμή όλα θα είναι όπως πρέπει ώστε να πετύχει.
«Έμαθα πολλά πράγματα για μένα γιατί κατάλαβα τα εσωτερικά μου θέματα. Δεν κοιτούσα τις λεπτομέρειες που δεν δούλευαν και περίμενα την τύχη. Ήταν 20-30 χρόνια μπροστά, πιστεύω ότι θα βγει κάποτε. Έπρεπε να επενδύσω τα τριπλάσια», είπε και ας το θεωρήσουμε δεδομένο. Θα επανέλθει, πολύ πιο έτοιμος, πολύ πιο σοφός. Και δεν αμφιβάλλουμε σχεδόν καθόλου, αν το ξαναδοκιμάσει, θα τα καταφέρει.