Διάσημος για τις φάρσες του, εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, ο Ρεμί Γκαγιάρ είναι μια από τις πλέον αγαπημένες φιγούρες που μπορεί να συναντήσει κανείς. Με μία προϋπόθεση, βέβαια. Να μην είσαι ένας από εκείνους που υποφέρουν από αυτές.
Όπως για παράδειγμα, για να χρησιμοποιήσουμε ένα από τα δεκάδες σκετς που έχει σκαρφιστεί ο ανεξάντλητος Γκαγιάρ, το να είσαι οδηγός αυτοκινήτου. Να βιάζεσαι για να φτάσεις έγκαιρα στην δουλειά σου ή σε κάποιο πραγματικά σοβαρό ραντεβού (επαγγελματικό, ιατρικό ή ακόμη και… πονηρό, δεν έχει σημασία) και στα καλά καθούμενα να βλέπεις έναν τύπο ντυμένο… σαλιγκάρι να βρίσκεται από το πουθενά μπροστά σου.
Και να πηγαίνει το… κτήνος με την… γνωστή ταχύτητα του κατά τα άλλα συμπαθούς έρποντος ζώου, δημιουργώντας έτσι ένα άνευ προηγουμένου κυκλοφοριακό κομφούζιο και τεράστιες ουρές σε γαλλικό δρόμο!
Η αλήθεια είναι ότι σε τέτοιες καταστάσεις, όσο και κατά της βίας (σε βάρος ανθρώπων ή ζώων) και να είναι κανείς, περνά από το μυαλό του μέχρι και η… χειροδικία…
Και επίσης είναι μεγάλη αλήθεια ότι οι φάρσες που κατά καιρούς στήνει στα ανυποψίαστα θύματά του ο Ρεμί Γκαγιάρ παίζουν πολύ με τα όρια της υπομονής των υπολοίπων, γεγονός που συνεπάγεται ότι ο Γάλλος, πέρα της εφευρετικότητας που δίχως αμφιβολία έχει, χρειάζεται και πολύ καλή φυσική κατάσταση για να ξεφεύγει από τους… διώκτες του, όταν εκείνοι αποφασίζουν να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους.
Όταν, βέβαια, μιλάμε για αστυνομία, τότε τα πράγματα αλλάζουν και δεν είναι λίγες οι φορές που οι άνθρωποι του νόμου είναι εκείνοι που σταματούν το… κακό, περνώντας χειροπέδες, όπως συνέβη στην επική φάρσα με το άτακτο καγκουρό!
Ωστόσο τις περισσότερες φορές δεν χρειάστηκε να υπάρξουν έκτακτα μέτρα αναχαίτισης του δαιμόνιο Γάλλου, όπως δηλαδή συνέβη στις 27/07/2002 κατά την διάρκεια ενός αγώνα βόλεϊ στο πλαίσιο του World League και μάλιστα σε παιχνίδι που οι «τρικολόρ», εντελώς συμπτωματικά, φιλοξενούσαν την Εθνική Ελλάδας…
Το πιο… έμπειρο μάτι σίγουρα θα παρατήρησε δύο πράγματα κατά την παρουσίαση των ομάδων. Οι γηπεδούχοι φαίνεται να έχουν παρατάξει στην αποστολή 13 παίκτες, αντί για 12 όπως ισχύει στο βόλεϊ και επιπλέον ένας δείχνει να είναι σαφώς πιο κοντός από τους υπόλοιπους.
Ωστόσο το μπόι που του λείπει μοιάζει να το καλύπτει τραγουδώντας με περίσσιο πάθος τον εθνικό ύμνο, την ώρα που οι (υποτιθέμενοι) συμπαίκτες του δεν ακολουθούν το παράδειγμά του και μοιάζουν να προτιμούν να συγκεντρωθούν στο ματς και μόνο σε αυτό.
Όπως θα διαπιστώσατε κι εσείς παρακολουθώντας το παραπάνω βίντεο, η απάντηση στο γιατί συνέβησαν όλα τα παραπάνω είναι το γεγονός ότι ο 13ος έξτρα παίκτης δεν είναι άλλος από τον Ρεμί Γκαγιάρ ο οποίος φορώντας την εμφάνιση της Γαλλίας (χωρίς νούμερο ή το όνομά του τυπωμένο στο πίσω μέρος) στάθηκε δίπλα στους υπόλοιπους.
Και αφού τραγούδησε με πάθος την «Μασσαλιώτιδα», έζησε στο έπακρο την εμπειρία ενός αγώνα βόλεϊ παγκοσμίου επιπέδου, ανταλλάσσοντας χειραψίες με τους έκπληκτους Έλληνες διεθνείς, την ώρα που ενδεχομένως το τεχνικό τιμ του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος να απορούσε πόσο στραβά πήγε το σκάουτινγκ και δεν γνώριζαν αυτόν τον παίκτη, που για να είναι διεθνής, δεν μπορεί, κάτι θα σκαμπάζει! Ειδικά πάντως οι φάτσες των Ρουμελιώτη, Λάππα και Κουρνέτα, είναι αυτό που λέμε «όλα τα λεφτά»!
Στο τέλος μάλιστα ο Ρεμί Γκαγιάρ, «τσιμπάει» και το αναμνηστικό, λίγο πριν τον… «τσιμπήσει» και τον ίδιο η ασφάλεια του γηπέδου και (χωρίς αχρείαστους τσαμπουκάδες) τον οδηγήσει εκτός τάραφλεξ για να παίξουν και τα άλλα… παιδάκια τον αγώνα δίχως άλλα ευτράπελα!