Απόλυτα συνυφασμένα με την παιδική μας ηλικία, τα μπισκότα petit-beurre ή κατά το ελληνικότερο πτι-μπερ, αποτέλεσαν ένα γλύκισμα που ως παιδιά το τιμήσαμε δεόντως. Βέβαια εμάς τότε μας ενδιέφερε η άπαιχτη βουτυρώδης γεύση τους και όχι τα… μυστικά που κρύβει κάθε παρασκευαστική τους λεπτομέρεια για την οποία τότε δεν είχαμε ιδέα!
Η έναρξη αυτής της γλυκιάς ιστορίας τοποθετείται στην γαλλική πόλη Ναντ, πίσω στο 1886. Τότε ήταν που ο Jean-Romain Lefèvre και η σύζυγός του Pauline-Isabelle Utile ιδρύουν την εταιρεία Lefèvre-Utile από τα επώνυμά τους ή για συντομία LU, που έμελλε να αλλάξει τα πάντα.
Οι δυο τους καταπιάνονταν με την ζαχαροπλαστική και η μικρή οικογενειακή επιχείρηση στην αρχή, μετατράπηκε σε βιομηχανία που έκανε εισαγωγές σε μπισκότα από την Αγγλία για σχεδόν 4 δεκαετίες, πριν τελικά στις 8 Σεπτεμβρίου 1886 κυκλοφορήσουν στην αγορά την δική τους δημιουργία.
Η γεύση και το άρωμα του βουτύρου που σε γεμίζει μόνο και μόνο ανοίγοντας την συσκευασία έκανε όλη την διαφορά και τα petit-beurre, όπως ονομάστηκαν εξαιτίας της παρουσίας αυτού του συγκεκριμένου υλικού, το οποίο εδώ που τα λέμε είναι και βασικό χαρακτηριστικό της γαλλικής κουζίνας. Τα υπόλοιπα υλικά ήταν μόνο 3 και πολύ απλά. Αλεύρι, γάλα και ζάχαρη!
Στην Ελλάδα βέβαια τα συγκεκριμένα μπισκότα τα μάθαμε μέσω μιας άλλης οικογένειας. Της οικογένειας Παπαδοπούλου που συνεχίζει και τα παρασκευάζει πάνω στη συνταγή που έφερε μαζί της από την Κωνσταντινούπολη η Μαρία Παπαδοπούλου.
Πίσω στην Πόλη έφτιαχνε μπισκότα για τα παιδιά της και όταν αντιλήφθηκε πόσο πολύ αρέσουν, άρχισε να τα πουλάει. Σύντομα έγιναν ανάρπαστα στους δρόμους και τα στενά, σε τέτοιο βαθμό ώστε να χρειαστεί να πολεμήσουν τις απομιμήσεις με την δημιουργία του ξύλινου καλουπιού προκειμένου να αναγράφεται σε καθένα από αυτά το γνωστό σε όλους μας λογότυπο «Πτι μπερ Παπαδοπούλου Ελλάς».
Η μικρασιατική καταστροφή έφερε την οικογένεια της Μαρίας Παπαδοπούλου στην Ελλάδα, αν και η αρχική απόφαση ήταν να φτάσουν ως την Μασσαλία. Το καράβι, όμως σταμάτησε στον Πειραιά κι εκεί άλλαξαν όλα. Αντί για την Γαλλία, έμειναν στην Αθήνα με στόχο να κάνουν στην πρωτεύουσα ό,τι και στην Πόλη. Να την γεμίσουν με τις γεύσεις και τα αρώματα των μπισκότων τους. Τα υπόλοιπα, με την δημιουργία των πρώτων εργοστασίων και της βιομηχανικής γραμμής παραγωγής τους, είναι ιστορία.
Πάμε τώρα και στο μυστικό πίσω από την παρασκευή τους. Την ακριβή συνταγή της Μαρίας Παπαδοπούλου δεν την γνωρίζει το ευρύ κοινό. Λένε πάντως πως μεγάλη διαφορά κάνουν η αμμωνία και η σόδα. Αυτά σε ό,τι αφορά την γνωστή σε όλους και λατρεμένη γεύση τους.
Ωστόσο το μυστικό κρύβεται αλλού. Στο σχήμα τους!
Ουσιαστικά πρόκειται για μια αλληγορία του χρόνου και θα εξηγήσουμε γιατί. Τα 4 «αφτάκια» στις γωνίες αντιστοιχούν στις 4 εποχές του χρόνου. Τα 52 χαρακτηριστικά «δοντάκια» είναι εκεί για τις 52 εβδομάδες που έχει κάθε έτος, ενώ τα 24 σημεία με τις τρυπούλες συμβολίζουν τις ώρες της ημέρας.
Και όλες οι ώρες κάθε μέρας του χρόνου είναι κατάλληλες για ακόμη ένα τέτοιο μπισκότο!