H ελληνική γλώσσα είναι ιδιαιτέρως πλούσια (και) σε ό,τι αφορά στις λέξεις που χρησιμοποιούμε ως… κοσμητικά επίθετα με σκοπό να κακοχαρακτηρίσουμε – προσβάλλουμε κάποιον. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, να μην είναι;
Πολλές εκ των λέξων που χρησιμοποιούνται για τον σκοπό αυτό έχουν με τα χρόνια αποκτήσει χροιά βρισιάς παρά το γεγονός πως η κυριολεκτική τους σημασία είναι εντελώς διαφορετική. Στις περισσότερες περιπτώσεις δε, πρόκειται για αντικείμενα με πολύ συγκεκριμένη χρήση τα οποία κάποιος που δεν μιλά την ελληνική γλώσσα δεν θα μπορούσε να τίποτα να καταλάβει για ποιο λόγο χρησιμοποιούνται για να «περιγράψουν» αρνητικά ένα πρόσωπο.
Μία από αυτές τις λέξεις είναι το «καθίκι». Ή μήπως «καθήκι»;
Τελικά πώς γράφεται η λέξη που όλοι έχουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας χρησιμοποιήσει στον προφορικό λόγο προκειμένου να αναφερθούμε σε έναν άνθρωπο χωρίς ηθικές αξίες αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν τον ορθό τρόπο γραφής της;
Σύμφωνα με το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας του Γιώργου Μπαμπινιώτη η εν λόγω λέξη γράφεται «καθοίκι» (< καθ- (< κατα-) + -οίκι < οίκος) και αναφέρεται σε οικιακό σκεύος υγιεινής το οποίο χρησιμοποιείται ως δοχείο υγρών. Δηλαδή δοχείο μέσα στο οποίο κάνει κανείς την ανάγκη του, συνήθως νήπια, ηλικιωμένοι και ασθενείς.
Πονάνε τα μάτια του Μπαμπινιώτη: Η ελληνική λέξη με τα 2 μόλις γράμματα που όλοι «σκοτώνουν». Εσύ;
Μεταφορικά, η σημασία του είναι εντελώς διαφορετική καθώς αναφέρεται σε άτομο δόλιο, ανυπόληπτο, δίχως αρχές.
Αναλυτικά, το λεξικό του Μπαμπινιώτη αναφέρει τα εξής:
Συμπερασματικά, λοιπόν, από τη μία η γραφή «καθίκι» δεν μπορεί να στηριχθεί ετυμολογικά και κατά πάσα πιθανότητα έχει προκύψει από συσχέτιση με το ρήμα «καθίζω», ενώ η γραφή «καθήκι», πιθανολογείται πως προέρχεται λανθασμένα από το αρχαίο «κάθημαι».