Ναι, ναι, να είστε ειλικρινείς, μας έλεγαν. Η αλήθεια είναι το πιο σημαντικό πράγμα μας έλεγαν. Όποιος λέει την αλήθεια έχει τον Θεό βοήθεια, μας έλεγαν. Όποιος λέει ψέματα πέφτει μες στα αίματα, μας έλεγαν. Αλλά μας είχαν φλομώσει στα παραμύθια οι άτιμοι. Αν κάτσεις να το σκεφτείς, ολόκληρη η παιδική μας ηλικία υπήρξε μια ζοφερή περίοδος εκμετάλλευσης της αφέλειάς μας. Τον σταυρό μας να κάνουμε που καταφέραμε να μεγαλώσουμε και τώρα με τη σειρά μας μπορούμε να φλομώσουμε στο ψέμα τα παιδάκια. Μα κι αυτά, τι χαζά. Όλα τα «χάφτουν», εκτός από μπάμιες και μπρόκολα.
Ο Άγιος Βασίλης
Μιλάμε για το απόλυτο ψέμα, του οποίου οι προεκτάσεις φανερώνουν πολλά για τον τρόπο που κινείται ο κόσμος. Ένα σωρό παιδιά παρακινούνται από τους ίδιους τους γονείς του προκειμένου να συνάψουν σχέσεις δια αλληλογραφίας με έναν σοβαρά ηλικιωμένο κύριο. Ο οποίος υποτίθεται γνωρίζει χαρτί και καλαμάρι όλα όσα έκαναν κατά τη διάρκεια μιας ολόκληρης χρονιάς, λες και μιλάμε για κάνα πράκτορα της Στάζι, ξέρω ‘γω. Επιπλέον, εκατομμύρια παιδικές ψυχές μπαίνουν σε έναν κόσμο που στηρίζεται στη διαπλοκή και τη συναλλαγή. Χαρίζουμε μια ολόκληρη χρονιά με αντάλλαγμα ένα παιχνίδι που νομίζουμε πως θα φέρει ένας υπέρβαρος, κακοντυμένος γέρων, ενώ στην πραγματικότητα αγοράστηκε σε «πλακ φραϊντεϊ από τα τσάμπο (μόνο με 9,99€)» και θα χαλάσει σ’ ένα μήνα.
Να κοινωνήσεις για να κάνεις χρυσό δοντάκι
Αφού λοιπόν ευνουχιστεί και εκμαυλιστεί η συνείδηση της αστικής τάξης από την παιδική ηλικία, έρχεται και το άλλο μεγάλο ψέμα που σε μεγάλο βαθμό οφείλει την ύπαρξη του στον μη διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας. Με τις ευλογίες του κράτους που συναινεί σιωπηρά (λες και πρόκειται για παράταση τελών κυκλοφορίας) οι γονείς «χρυσώνουν» το… δόντι στα παιδιά τους. Αντί για τη Γη της Επαγγελίας και άλλα τέτοια τα οποία δεν τα χάφτουν οι μπόμπιρες, χρησιμοποιούν άλλου τύπου τεχνικές για να καταστήσουν πιο ελκυστική τη διαδικασία της Θείας Κοινωνίας. «Πάμε και θα βγάλεις χρυσό δοντάκι», λένε οι μαμάδες, οι οποίες με αυτήν την τακτική –τελικά- αντί να βάλουν τους νέους στο δρόμο του Θεού, τους σπρώχνουν προς τα ανταλλακτήρια χρυσού που θησαυρίζουν.
Τα παιδιά τα φέρνει ο πελαργός
Η απόκρυψη της πραγματικής ταυτότητας του πουλιού που ευθύνεται για την τεκνοποίηση είναι λόγος για πολλά στερεότυπα που μας ακολουθούν από την παιδική ηλικία. Ίσως το γεγονός πως δεν δίνουμε δεκάρα για τη φύση να συνδέεται με το πρόβλημα της υπογεννητικότητας, για παράδειγμα. Ενώ αν οι γονείς μας μιλούσαν με στοιχειώδη ειλικρίνεια, ενδεχομένως κι εμείς ως ενήλικες να κρατούσαμε διαφορετική στάση. Το «ιεραποστολικό» θα ήταν μια πολύ καλή πρόταση, αφού με βάση τις μελέτες έτσι αυξάνονται και οι πιθανότητες σύλληψης.
Αν δεν φας το φαΐ σου θα σε πάρουν οι γύφτοι
Για λόγους πολιτικής ορθότητας ίσως σε πολλές οικογένειες αυτή η συμπαθητική απειλή να έχει μετατραπεί σε «αν δεν φας το φαΐ σου, θα σε πάρουν οι ρομά». Όμως η συγκεκριμένη επαναδιατύπωση δεν αλλάζει τη ρατσιστική φύση του ψέματος. Ούτε την ψυχολογική πίεση που ασκείται σε έναν μπόμπιρα που βρίσκεται ενώπιον τρομερού διλήμματος. Να φάει ένα πιάτο μπάμιες ή να είναι βέβαιο πως αύριο-μεθαύριο το πρώτο σου αυτοκίνητο θα είναι ένα Datsun; Από τα οχήματα που κυκλοφορούν στους δρόμους προκύπτει πως πολλά παιδιά δεν έπεσαν στην επίπλαστη παγίδα της μπάμιας.
Αν μετράς τα άστρα θα βγάλεις σπυράκια
Μιλάμε για απόλυτα ξενερωτικό ψέμα το οποίο έρχεται να περιορίσει την περιπετειώδη φύση και τον επιστήμονα που κρύβει μέσα του κάθε παιδί. Μερικά πολύ βαθιά, βέβαια, αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος. Πάνω λοιπόν που το παιδί έχει εξοικειωθεί με πολύπλοκους μαθηματικούς υπολογισμούς (όπως το να μετράει πάνω από το δέκα) και ξυπνά μέσα του η τάση για αναζήτηση, έρχεται η μάνα και του λέει πως ελλοχεύει ο κίνδυνος να του γίνουν τα μούτρα, πίτσα. Η υπόθεση λαμβάνει διαστάσεις φρίκης αν αναλογιστεί κανείς πως δεν υπάρχει κάποιος προφανής λόγος πίσω από αυτή τη χυδαιότητα. Συμβαίνει καθαρά από σαδομαζοχιστικά κίνητρα και να πούμε και του γονιού το δίκιο, υπεύθυνος γι’ αυτή την θηριωδία είναι ο μεγάλος αδελφός. Ναι, αυτός που κατείχε το ρεκόρ «Πύον 2017» στο Γυμνάσιο κι ελπίζει μια μέρα ο μικρός να τον ξεπεράσει.
Μην καταπίνεις τα κουκούτσια, θα φυτρώσει στο στομάχι σου ένα δέντρο
Να εκτοξεύσεις μια τέτοια απειλή στο παιδί που τρώει ελιές καλαμών έχει μια κάποια λογική. Οι ελιές καλαμών είναι κανονικές γκουμούτσες. Επικίνδυνα πράγματα. Από τη σύγκρουση ενός τέτοιου κουκουτσιού με τον πλανήτη μας εξαφανίστηκαν από τη Γη οι δεινόσαυροι (κι εμφανίστηκαν τα ελαιόδεντρα). Όταν όμως στο τραπέζι βρίσκεται απλά μια φέτα καρπούζι, ποιο μπορεί να είναι το πρόβλημα; Όχι, ρε. Και τα κουκούτσια μέσα!