Σκέφτομαι πολλές φορές, όταν υπάρχει μια συνέντευξη με μια κοπέλα, αν θα πρέπει να αναδείξω την δουλειά της ή την εικόνα της. Αν αξίζει να σταθώ επιδεικτικά σε οτιδήποτε υπάρχει κάτω από το δέρμα της.
Κάποιες φορές αυτή η σκέψη υπαγορεύεται από το ίδιο το πρόσωπο και με οδηγεί στο Ναι ή το Όχι. Η Έλενα Τσαγκρινού πάντοτε τριβέλιζε το μυαλό μου για το γεγονός ότι η εντυπωσιακή της εξωτερική εμφάνιση τείνει στο μυαλό αρκετών στερεοτυπικών ανθρώπων να επισκιάζει το τι μπορεί να κάνει με τη φωνή της.
Στις μέρες μας, όπου δυστυχώς αντιλαμβανόμαστε οι άντρες αρκετά από τα λάθη μας ως προς την αντιμετώπιση του γυναικείου φύλου, είναι μια διαρκής απορία μου αν τελικά είναι κακό η εξωτερική εμφάνιση να μας δημιουργεί θετική ή αρνητική προδιάθεση ή αν καλώς εξυμνείται το ωραίο. Σίγουρος δεν είμαι για τίποτα, απάντηση δεν έχω για τίποτα.
Ως προς την περίπτωση της Τσαγκρινού όμως, νομίζω μπορούμε να συμφωνήσουμε πως η θετική της αύρα και το χαμόγελο της δεν καθοδηγούνται από την εξωτερική της εμφάνιση, αλλά την καθοδηγούν. Είναι η προσπάθεια της στο μουσικό πεδίο και η εξέλιξη της που ωθούν τα υπόλοιπα. Αυτή είναι η αίσθηση που έχω.
Δεν έχει σημασία ποια η τοποθέτηση του καθενός ως προς τα τραγούδια της. Η αισθητική και το γούστο είναι παράμετροι που εμπίπτουν σε άλλες καταστάσεις. Αυτές όμως δεν σημαίνει ότι παρεμποδίζουν την ικανότητα να αναγνωριστεί το ταλέντο.
Με το νέο της τραγούδι Amore, που κυκλοφορεί από την Panik Records, η Έλενα Τσαγκρινού κάνει και κάτι άλλο, πολύ σημαντικό κατ΄εμέ, σε σχέση με τη mainstream ελληνική μουσική. Αυτό θα το καταλάβετε όταν δείτε το video clip και μετά στην πρώτη κιόλας ερώτηση της συνέντευξης που παραχώρησε στο Menshouse.
– Παρόλο που ζούμε σε μια εποχή που όλοι μας φωνάζουμε για το ότι πρέπει να υπάρχει χώρος ίσος και δίκαιος για όλους, στην ελληνική μουσική δεν έχει αποτυπωθεί σχεδόν καθόλου μια μη ετεροφυλοφιλική σχέση. Στο «Amore» βλέπουμε να περιγράφεται μια σχέση μεταξύ δύο κοριτσιών. Οφείλει η μουσική κατά τη γνώμη σου να έχει αυτόν τον ρόλο;
Η μουσική ανέκαθεν είχε και έχει εκπαιδευτικό, θα έλεγα, χαρακτήρα. Αποστολή της δεν είναι μόνο να διασκεδάσει το κοινό, αλλά να το κάνει να εξωτερικεύσει σκέψεις και συναισθήματα, να εκφραστεί μέσα από τους στίχους, να αφεθεί στο ρυθμό της μουσικής, να νιώσει τη φωνή του καλλιτέχνη ως δική του φωνή. Υπό αυτό το πρίσμα, ναι, η μουσική, όπως και κάθε άλλο είδος Τέχνης, πρέπει να έχει και αυτόν τον ρόλο: της έκφρασης.
Στο music video του «Amore», που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Μπενιουδάκης, δεν περιγράφεται μία ερωτική σχέση μεταξύ δύο κοριτσιών, αλλά το «δέσιμό» τους. Ως τραγούδι το «Amore», τη μουσική του οποίου έγραψαν οι Απόστολος Βίντος, Κρίστιαν Εφραιμίδης και Ιαν Εφραιμίδης και τους στίχους η Σοφία Παπαβασιλείου, περιγράφει τον έρωτα όπως επακριβώς είναι: το πιο απενοχοποιημένο συναίσθημα, που όλοι πρέπει να το ζούμε στο έπακρο, ειδικά το καλοκαίρι, την πιο ερωτική εποχή του χρόνου!
– Καθώς ανήκεις σε μια φρέσκια γενιά της μουσικής, πιστεύεις ότι είναι αναγκαίο νέοι καλλιτέχνες όπως εσύ να εκφράζονται με τη μουσική και για πράγματα έξω από τη μουσική; Το ρωτάω γιατί δυστυχώς η mainstream ελληνική μουσική δείχνει να φοβάται να αγγίξει ζητήματα κοινωνικά.
Όπως είπα και προηγουμένως, η μουσική είναι τρόπος έκφρασης – είτε για να εκφράσεις προσωπικά και αισθηματικά ζητήματα, είτε για πιο κοινωνικά θέματα. Η μουσική ως δημιουργία προϋποθέτει να υπάρχει έρεισμα. Αν και δεν μπορώ να με φανταστώ να λέω ένα τραγούδι, π.χ. για τις κοινωνικές ανισότητες, δεν αποκλείω το ενδεχόμενο να τραγουδήσω ένα κομμάτι για την ισότητα των φύλων ή τον σεβασμό των ανθρώπων χωρίς καμία διάκριση. Φυσικά, αυτό προϋποθέτει το να φτάσει στα χέρια μου ένα κομμάτι με τέτοιο περιεχόμενο που να με εκφράζει.
– Το «Amore» είναι ένα τραγούδι που εντάσσεται μελωδικά και στιχουργικά στο ρεύμα της εποχής, αλλά είναι διαφορετικός ήχος σε σχέση με τα προηγούμενα τραγούδια σου. Τι είναι αυτό που πρέπει να έχει ένα τραγούδι για να σε πείσει να το ερμηνεύσεις με όλο σου το είναι;
Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο μοτίβο τραγουδιών. Αν δεις την πορεία μου από το ξεκίνημά μου στους Otherview, έως και τη solo πορεία που ακολουθώ τα τελευταία χρόνια, θα δεις τραγούδια διαφορετικού ύφους και ήχου. Ενδεικτικά θα σου αναφέρω πως το πρώτο μου solo κομμάτι, το «Πάμε Από Την Αρχή», ήταν ένα καθαρόαιμο pop, ακολούθησε «Ο Παράδεισος», μία δυναμική μπαλάντα και, πριν φτάσουμε στο «Amore», που έχει latin επιρροές, προηγήθηκε ακόμα ένα pop, το «Λόγια». Ερμηνεύω κάθε μου τραγούδι με όλο μου το είναι, καθότι πιστεύω σε αυτό και, φυσικά, έχοντας πάντα στο πλευρό μου τους συνεργάτες μου από την Panik Records.
– Υπάρχει κάποια διαδικασία που ακολουθείς μέσα σου ώστε να μπορέσεις να ευθυγραμμιστείς με το εκάστοτε τραγούδι; Το ρωτάω αυτό γιατί είμαι της άποψης πως όταν γράφει κάποιος ένα τραγούδι, θέλει να αποθηκεύσει ένα συναίσθημα εκεί. Και δεν είναι καθόλου εύκολο κάποιος άλλος να αποτυπώσει αυτό το συναίσθημα.
Δεν ακολουθώ κάποια ιδιαίτερη διαδικασία. Μπαίνω στο studio με τους συνεργάτες μου έχοντας πρώτα μελετήσει τη μελωδία και τους στίχους και με την ερμηνεία μου δίνω φωνή σε αυτά που αποτύπωσαν οι δημιουργοί. Και με αυτή την ερμηνεία θέλω κάνω το κοινό να αγκαλιάσει το εκάστοτε τραγούδι και να το κάνει δικό του, όπως δικό μου το κάνω κι εγώ ηχογραφώντας το!
– Το παρελθόν έχει δείξει ότι για καλλιτέχνες που αναδείχθηκαν μέσα από συγκροτήματα, είναι πολύ πιο δύσκολο να ξεχωρίσουν σε σόλο καριέρα. Ακόμα και η Φουρέιρα που τώρα είναι κορυφαίο όνομα και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, χρειάστηκε αρκετό χρόνο και το timing. Πώς αποτιμάς την σόλο πορεία σου ως τώρα δεδομένου ότι τόλμησες να αφήσεις την «ευκολία» των Otherview;
Η πορεία μου στους Otherview, οι οποίοι με επέλεξαν ως frontwoman μετά από οντισιόν στην οποία πήραν μέρος 300 ταλαντούχα κορίτσια, κράτησε πέντε χρόνια και ολοκληρώθηκε όμορφα και δημιουργικά. Τα πέντε χρόνια της συνεργασίας με τον Βασίλη και τον Δημήτρη λειτούργησαν για μένα ως προετοιμασία για το studio, τις live εμφανίσεις… Με τα παιδιά εξακολουθούμε να έχουμε φιλικές επαφές, με στήριξαν στην απόφασή μου για solo πορεία και χαίρονται για εμένα, όπως κι εγώ για εκείνους, ενώ έχουμε συνεργαστεί και στα solo τραγούδια μου σε επίπεδο παραγωγής. Δεν άφησα κάποια «ευκολία»!
Απλά, όταν σκέφτηκα ποια θα ήθελα να είναι τα επόμενα βήματά μου, ήμουν σίγουρη ότι θέλω να ζήσω την εμπειρία της solo τραγουδίστριας, με τα εύκολα και τα δύσκολα! Αν με ρωτάς πως αποτιμώ τη μέχρι στιγμής solo πορεία μου, θα σου πω ότι χαίρομαι που «χτίζω» με σταθερά βήματα όσα με εκφράζουν ως καλλιτέχνιδα και που ο κόσμος τα εκτιμά και τα αγκαλιάζει. Το μέλλον είναι πάντα μπροστά μας…
– Μπήκες στον χώρο της μουσικής σε μικρή ηλικία. Κι αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, ο χώρος της νύχτας δεν είναι καθόλου εύκολος για νέα και όμορφα κορίτσια. Σε βαθμό που πολλές φορές πνίγει το όποιο ταλέντο και τις αναγκάζει να λειτουργούν ως γλάστρες ή να ποντάρουν μόνο στην εμφάνιση τους. Βίωσες καθόλου τέτοιες συμπεριφορές; Υπήρξαν στιγμές που ένιωσες να σε καταβάλλει κάτι και να απογοητεύεσαι;
Μέχρι σήμερα δεν έχω νιώσει ούτε μία στιγμή αυτά που αναφέρεις. Σίγουρα, η εξωτερική εμφάνιση παίζει ρόλο, όχι μόνο στη μουσική, αλλά και σε κάθε είδους θέαμα. Η πραγματική ουσία βρίσκεται στη φωνή και στο ταλέντο κάθε καλλιτέχνη κι αυτό νομίζω ότι κάνει κάποιον να ξεχωρίσει: το να δίνει στον κόσμο όμορφα τραγούδια και μοναδικές στιγμές στις live εμφανίσεις!
– Σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσεις ένα κομμάτι με τον σύντροφό σου, τον Mike. Σας είχαμε δει μαζί και στις φάρσες του Πούμπουρα. Θεωρείς ότι αυτή η προβολή της προσωπικής σου ζωής μπορεί να υποσκάψει το δεδομένο μουσικό σου ταλέντο;
Το τραγούδι στο οποίο αναφέρεσαι θα έχει τίτλο «Πάρε Με Αγκαλιά» και θα κυκλοφορήσει σε λίγες ημέρες από την Panik Records, με εμένα να έχω συμμετοχή, δεν πρόκειται δηλαδή για ντουέτο. Από εκεί και πέρα, θεωρώ πως, ούτε εγώ, ούτε ο Mike, προβάλλουμε την προσωπική μας ζωή επισκιάζοντας την επαγγελματική μας πορεία ή το ταλέντο μας. Είμαστε ένα ερωτευμένο ζευγάρι όπως τόσα άλλα, ανεξαρτήτως επαγγέλματος και ζούμε τη σχέση μας όπως κάθε άλλο ζευγάρι.
– Πριν από λίγες ημέρες άρχισαν οι εμφανίσεις σου στο Posidonio. Πως είναι η συνεργασία με τον Πάνο Κιάμο και τους Αναστάσιο Ράμμο και Τάνια Καρρά, αλλά και η νυχτερινή διασκέδαση εν μέσω περιορισμών λόγω του κορωνοϊού;
Είναι τιμή και χαρά για μένα να εμφανίζομαι στο ίδιο νυχτερινό κέντρο με τον Πάνο Κιάμο και, μάλιστα, ένα νυχτερινό κέντρο το οποίο είναι από τα πιο θρυλικά της Αθήνας. Ο Πάνος Κιάμος είναι ένας καταξιωμένος καλλιτέχνης, με δεκάδες διαχρονικές επιτυχίες και άμεσος με το κοινό. Ο Αναστάσιος Ράμμος και η Τάνια Καρρά είναι δύο καλλιτέχνες της δικής μου γενιάς, καθένας εκ των οποίων μετρά επιτυχημένα βήματα.
Όλοι μαζί συνθέτουμε μία παρέα που μοναδικό στόχο έχει να διασκεδάσει τον κόσμο και να τον κάνει να περάσει καλά, ειδικά μετά τα όσα περάσαμε τους προηγούμενους μήνες με την καραντίνα. Φυσικά, στο «Posidonio» έχουν ληφθεί και τηρούνται στο έπακρο όλα τα μέτρα που συνιστούν οι ειδικοί για την πανδημία. Η δημόσια υγεία προέχει και όλοι οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί και για τον εαυτό μας και για τους συνανθρώπους μας, καθώς ο ιός είναι ακόμα εκεί έξω…
– Τι θέση έχουν στις μουσικές σου επιλογές πράγματα, βιώματα, εικόνες, συναισθήματα που κουβαλάς από την παιδική σου ηλικία;
Νομίζω πως τα βιώματα του καθενός μας διαμορφώνουν τον χαρακτήρα του, αλλά και παίζουν ρόλο στη μετέπειτα πορεία του. Εγώ, για παράδειγμα, ανέκαθεν αγαπούσα τη μουσική και το τραγούδι. Μπορεί να μην έκανα όπως άλλα κορίτσια που τραγουδούσαν μπροστά στον καθρέφτη χρησιμοποιώντας ως μικρόφωνο την βούρτσα των μαλλιών, ωστόσο, στο σπίτι είχαμε σχεδόν κάθε μέρα… party και η μουσική ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου.
– Αν μπορούσες να διαμορφώσεις τη μουσική σου πορεία στα επόμενα 5 χρόνια, πώς θα την έφτιαχνες; Θα ήθελες για παράδειγμα να κυκλοφορήσεις ένα άλμπουμ που να είναι γραμμένο αποκλειστικά από σένα;
Θα την έφτιαχνα όπως φτιάχνω και τη μέχρι σήμερα πορεία μου: με τραγούδια που με εκφράζουν, αγαπώ και μοιράζομαι με τον κόσμο και live εμφανίσεις που χαρίζουν στο κοινό μοναδικές στιγμές! Από την πρώτη στιγμή της πορείας μου αυτός είναι ο μοναδικός μου γνώμονας: να κάνω αυτό που αγαπώ, με τον καλύτερο τρόπο που μπορώ!
* Βρες τα τραγούδια της Έλενας Τσαγκρινού στο κανάλι της Panik Records στο Youtube.